گردشگری در انتظار بهره‌وری

گردشگری این روز‌ها در جایگاه یک صنعت قرار گرفته، صنعتی که هیچ آلایندگی ندارد و در کنار مزایای بسیار، اشتغال‌زایی بسیار خوب و درآمدهای قابل توجه به دنبال دارد.

گردشگری ظرفیت نام آشنایی است که بسیاری از تحلیلگران اقتصادی نه تنها آن را برای یزد بلکه برای ایران به عنوان رویکردی پر درآمد و تحو‌ل‌ساز در حوزه فرهنگی و اقتصادی به ویژه در شرایط فعلی می‌دانند و از نگاه‌های مختلف همواره میز گفت‌وگو و جریانات زیادی را با خود همراه کرده است.

به گزارش مهر-شهرهای دیگر دنیا به سمت تمدن‌یابی و جذاب‌سازی در حرکت هستند و از هر موضوع و پدیده‌ای که بتوان آن را در ویترین قرارداد و نگاه‌ها را به سویش جذب کرد، نمی‌گذرند، دیواری به جای مانده از چند سال پیش و درختی متعلق به همین نزدیکی‌‌ها را به عنصری درآمدزا و تاریخ ساز تبدیل می‌کنند و تبلیغات مختلف را برای جذب مخاطب به آن معطوف می‌دارند.

اما در همین نزدیکی‌‌ها شهری باشکوه وجود دارد که هر تصویرش می‌تواند موزه‌ای بسازد و هر موزه‌اش حکایت‌ها و روایت‌هایی از تمدنی هزارساله بازگو کند. یزد شهر تمدن، شهر کوچه پس کوچه‌های تاریخ، آب انبارهای خیمه‌زده بر دل کویر و دیار خوشنام هنر معماری و باورهای فرهنگی اسلامی و ایرانی است.

شهری که هر کوی و برزنش ایستگاهی برای مرور تاریخ دارد و پر است از جاذبه‌هایی که می‌تواند چشم هر انسانی را به خود خیره کند و اما این ویژگی‌ها و سایر آنچه در قالب کلام نمی‌گنجد را با شرح و تفسیر بسیار، بار‌ها شنیده و دیده‌ایم، شرحی که همواره میزهای مذاکره اقتصادی و فرهنگی زیادی را رونق می‌دهد و اما به دلایل متعدد رونق قابل قبولی را تجربه نمی‌کند.

بر این دریای پر از مروارید چه سدی ساخته شده و سینمای پر از فیلم‌های مستندش را چه میزان مخاطب به نظاره نشسته است.

در چند سال اخیر تحول خوبی را در تقویت جایگاه گردشگری استان یزد شاهد بودیم اما این تحول استمراری می‌طلبد که لازمه آن عزم همگانی و به‌کارگیری ظرفیت‌های بکر به نحو شایسته است.

یزد، خود تاریخ گویایی است که اگر غبار نشسته بر آن کامل برداشته شود، می‌توان بر قطار رشد اقتصادی سوار و کتاب فرهنگی غنی این شهر را با افتخار برای تمام مردم دنیا مرور کرد.

تا به امروز تلاش‌های انجام شده به اندازه آن تاریخ پرثمر به نقطه‌های پر اثر تبدیل نشده و این بازنگری و تحول تنها با پیوند و تلاش جدی مردم و مسؤولان رقم می‌خورد.

نگهداری ضعیف، اقدامات ناهماهنگ، تخریب، برخوردهای نادرست و نگاه‌های سطحی، قطار گردشگری را چند ایستگاه قبل از رسیدن به بهره‌وری با حرکتی کند روبه‌رو کرده و از سوی دیگر تبلیغات و تولید محتوای مؤثر برای معرفی بیش‌تر یزد بر زمین مانده است.

وقتی از آثار تاریخی و ارزش‌های فرهنگی به عنوان میراث ملی یاد می‌کنیم یعنی تک‌تک ما نسبت به حفظ و پویایی آن مسؤولیم و باید به جای یادگاری نوشتن بر در و دیوار و یا به یادگار بردن میراث فرهنگی، تمدن خود را برای نسل‌های بعد حفظ و ماندگار کنیم.

 

آنچه مشهود است تا زمانی که تلاش مسؤولان و حمایت ملی از یک سو و همت و احساس وظیفه مردم در حفظ و معرفی یزد در قالب تاریخ و هنر از سوی دیگر در یک ریل قرار نگیرد، هرگز قطار گردشگری به ایستگاه بهره‌وری نخواهد رسید.