آرزو نگاری!

نمی‌دانم چرا اخیراً اینقدر بر روی این عبارت حذف نرخ‌گذاری دستوری، حساس شده‌ایم، کلاً از دست نرخ‌گذاری دستوری کلافه‌ایم و نمی‌دانیم تکلیف‌مان با آن چیست، در جایی خوب و به‌دردبخور به‌نظر می‌رسد و در جای دیگر دردسر و زحمت و به‌هم ریختگی، در رابطه با محصولی، عین مدیریت و تدبیر و خردمندی و در کالایی دیگر، بستر رانت و دور زدن و حظ‌وافر برخی و همین تناقض و تفاوت‌هاست که نمی‌گذارد، حس و حال مشخص و تکلیف معلوم کنی در مقابل این جناب بگیریم.

البته به مرور و وقتی عزیزان متولی شمشیر را برداشته و به جان برخی از نرخ‌گذاری‌های دستوری افتادند، بدون آنکه حواس‌شان به زیرساخت و شرایط و دیگر جا‌ها باشد و با حذف نرخ‌گذاری دستوری به‌جای آنکه بازار به‌طرف ثبات و آرامش حرکت کند، این جیب و معیشت خلق‌ا… بود که به طرف خاکسترنشینی متمایل شد و قیمت‌ها هر روز قله جدیدی را کشف کردند (مثالش همین جناب گوشت که با مدیریت ارز برای نهاده و واردات، به کم و بیش در دسترس اکثر مردم قرار داشت و این روز‌ها با آزاد و ر‌ها شدن نرخ دلار مربوطه و باز گذاشتن دست تولید و توزیع‌کننده و به عبارتی دیگر حذف نرخ دستوری، در کمتر از دو سال بیش از پنج برابر رشید و بزرگ و گردن‌کلفتی برای خودش شده است و اگر یک خانواده چهار نفره بخواهند به اندازه لازم و استاندارد گوشت میل کنند، باید لااقل سه، چهار میلیونی در ماه برای آن هزینه کنند، و یعنی کالایی را از زندان نرخ دستوری ر‌ها کردیم و قاطبه خلق‌ا… را در حسرت آن گذاشتیم) بنابراین جمع‌بندی جنابمان این شد که هرچند عبارت حذف نرخ‌گذاری دستوری، خیلی شیک و مجلسی و دلرباست، ولی وقتی دیگر اسباب و ابزار و زیرساخت و شرایط فراهم نشود، خودش می‌شود بلای جان و شاید هم سهم مهلک برای اقتصاد و به تبع آن مردم همیشه در صحنه!

بنده که هرجور نگاه می‌کنم، می‌بینم جناب دولت با حذف آرد یارانه‌ای و روغن و ایضاً مجوزات پرشمار افزایش قیمت شیر و لبنیات و مرغ و تخم‌مرغ، کاری کرده است که تأمین به اندازه نیاز همین چند قلم، از کل درآمد صدی به نود خلق‌ا… کارگر و کارمند و روزمزد و کاسب خرده‌پا و… بیشتر است و از آنجا که هزینه‌هایی مانند رهن و اجاره خانه و دیگر اقلام غذایی و هزینه تحصیل فرزندان و پوشاک و انرژی و… هم حاضر به یراق هستند، نتیجه جبری و حسابی‌‌اش حذف یکی‌یکی اقلام از سفره مردم و هزار و یک مشکل و دردسر و بیماری و… می‌شود که دیگر نتایج حسی و شهودی و روانی‌‌اش هم می‌شود همین اعصاب خط‌خطی مردم و مشکلات و دعواهای روبه تزاید و تنش در خانواده‌ها و کلی بلای اخلاقی و روانی و کوفت و زهرمار دیگر.

اخیراً مقام عالی وزارت کریمه و عریضه صمت، فرمایش کرده‌اند که «برنامه‌هایی مانند حرکت به سمت تک‌نرخی کردن ارز، افزایش صادرات، حذف قیمت‌گذاری دستوری در کنار حذف برخی رانت‌ها و حمایت‌های نامحدود و غیرمشروط برای برخی صنایع را در دستور کار داریم» باور بفرمایید بعد از خواندن این فرمایشات، کلی کیف و ذوق کردیم که بالاخره یک مسئول مؤثر و تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز بر کرسی صدارت‌نشین، همچنین شفاف و تکلیف معلوم، در کنار حذف قیمت‌گذاری دستوری، از حذف رانت و حمایت‌های نامحدود و غیرمشروط برای برخی صنایع هم حرف زده‌اند که باعث شور و شعف جنابمان گردید.

ضمن تشکر از این بزرگوار، فقط یک استدعای عاجزانه داریم که این‌بار شیپور از سر درستش زده شود، یعنی در قدم اول نسبت به حذف برخی که نه، بلکه همه رانت‌ها اقدام گردد، حمایت‌های نامحدود از صنایع و تولید و توزیع و واردکننده و… به‌طور کل کنار گذاشته شود، و شروطی برقرار شود که صرفه و صلاح ملک و مردم و اقتصاد، تمام‌قد در آن خود نمایی کند، و بعد به سراغ حذف قیمت‌گذاری دستوری رفته و آن را از حیز انتفاع ساقط نمایند!