حرف‌های خودی و بی‌خودی جاده‌های یک‌طرفه! شما هم مثل جنابمان، نمی‌دانید چرا روز به روز بر تعداد جاده‌های یک‌طرفه اضافه می‌شود؟ کلاً یکجور ناجوری شده است که آدمی فکر می‌کند، در یک رویارویی یا زبانمان لال خفت‌گیری، گیر افتاده است؟ به‌قول حضرت حافظ از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود، بحث آرد و […]
حرف‌های خودی و بی‌خودی
جاده‌های یک‌طرفه!
شما هم مثل جنابمان، نمی‌دانید چرا روز به روز بر تعداد جاده‌های یک‌طرفه اضافه می‌شود؟ کلاً یکجور ناجوری شده است که آدمی فکر می‌کند، در یک رویارویی یا زبانمان لال خفت‌گیری، گیر افتاده است؟ به‌قول حضرت حافظ از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود، بحث آرد و نان و روغن و شکر می‌شود، با مردمی‌سازی اقتصاد آن هم سالی دو مرتبه، قیمت‌ها هر روز افق‌های ناپیدای جدیدی را کشف می‌کنند، حرف از یارانه و سهم خلق‌ا… که می‌زنی، همان مبالغ اعلام شده در دو سال پیش و ایضاً افزایش حقوق‌های یک‌سوم تورم مورد تأیید، را به عنوان همت و تلاش بی‌دریغ جنابان تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر و اجرایی، تقدیم حضورمان می‌کنند!
وقتی در فقره قیمت بنزین، با دقت به نظاره می‌نشینی، همه چیز وجود دارد به‌جز اینکه از این مابه‌التفاوت قیمت احتمالی و پولی که از جیب خلق‌ا… می‌رود و تورمی که از آن حاصل می‌شود، معلوم نیست دقیقاً ملت همیشه در صحنه، چه مابه‌ازایی به دست می‌آورند. ما که گشتیم نبود، شما هم بگردید شاید چیزی رؤیت کردید!
افزایش سن بازنشستگی و قانون و مقررات افزایش مالیات و روش‌های عجیب و غریب اخذ مالیات‌های نو به نو، مصوب می‌کنند و وقتی دلیل این همه اصرار و فشار را می‌پرسی و نگران اثرات تورمی و ضربه به سفره‌های خلق‌ا… می‌شوی، فرمایش می‌شود که کسی که از کار کردن نمرده است و ایضاً مالیات باید باشد و اکثر کشورهای دنیا از مالیات امورات جاریه خود را می‌گذرانند، خب، سلمنا پس این پول نفت و گاز و فرآورده‌ها و معدن و خاک و آبزیان که صفر تا صدش سهم خلق‌ا… هست را بدهید، بعد مالیات بگیرید! یا آن هزار و یک مصیبت مدیریت صندوق‌های بازنشستگی را هم ببینید، بعد ما را شریک ضرر و زیان فرمایید!
حالا هم که افزایش شوکه‌کننده قیمت اینترنت است که معلوم نیست، به دلیل کدام هنر و کفایت و کیفیت و کمیت است که اینچنین باید تاوان آن را پس بدهیم و چطور است در کل گیتی، هزینه اینترنت چند دهم درصد کف حقوق مردم کشورهاست و در ایران باید، بیش از ۵ درصد و به روایتی تا ۱۰ درصد درآمد، خرج اینترنت شود، بماند که به‌خاطر فیلترینگی که چند ماهی است که سال آن هم سپری شد و قرار بود چند روزی بیشتر نباشد، باید هزینه فیلترشکن هم به آن اضافه کرد و این یعنی هزینه اینترنت حداقل ۱۰ درصد کل درآمد خانوار!
کلاً جاده‌های تصمیم‌گیری و پول‌سازی و کسب درآمد در این ملک یک‌طرفه است، آن هم به سمت دولت خدمت‌گزار مردمی که جز آسایش و رفاه مردم به هیچ چیز دیگر فکر نمی‌کند! تعهد و وظیفه و مسئولیت به کنار، قاعده و قانون یا حتی انصاف و ملاحظه و رواداری هم بی‌خیال شویم لااقل برای ظاهر‌سازی و حفظ وجه دلسوزی و حمایت از قشر ضعیف و مصرف‌کننده و این عبارات خوشگل خوشگل هم که شده است، اینقدر تخت گاز نروید، یک چیز بگیرید، یک چیز بدهید، سه تا بستانید، یکی پس بدهید، این خلق‌ا… ایرانی عامی جماعت، ناسلامتی روزگاری عنوان ولی‌نعمتان مسئولین و مدیران را یدک می‌کشیدند و زمین و زمان برای خدمت کردن به آن‌ها سر و دست می‌شکستند (که البته همچنان در شعار و حرف و ادعا، اینچنین است)! با این دست فرمانی که پیش می‌روید جز خاکسترنشینی و هزار و یک مصیبت و معضل و مشکل، از این چیزی که در حال کاشت و داشت هستیم، درو نخواهد شد.
نظر هوشنگ‌خانی ما این است که شاید ما مردم پُرتوقع شده‌ایم و زیادی شلوغش می‌کنیم، بنابراین عقل ما می‌گوید که باید عزیزان مسئول و متولی و صاحب منصب و کسانی که دستی در امورات دارند، چند صباحی فی‌المثل یک سال با حقوق متوسط و در خانه‌های اجاره‌ای با نرخ‌های معمول، روزگار بگذرانند و مدیریت و هنرمندی خود را در گذران امور به بهترین نحو به ما مردم ساده‌دل غرغرو عوام، نشان دهند تا درس عبرتی بگیریم و منبعد کمتر شکوه و شکایت کنیم!
هوشنگ‌خان
دیدگاه بسته شده است.