جرمی شاپیرو می‌نویسد: آمریکا باید به این درک برسد که با وجود هم توانایی‌های نظامی خود، نمی‌تواند از طریق تغییر رژیم به دنبال برقراری ثبات در خاورمیانه باشد. به گزارش سایت دیپلماسی ایرانی به نقل از نیویورک تایمز، تغییر نظام رویکردی است که همواره با روح آمریکایی سازگار بوده است. هواپیماهای آمریکایی در آسمان به […]
جرمی شاپیرو می‌نویسد: آمریکا باید به این درک برسد که با وجود هم توانایی‌های نظامی خود، نمی‌تواند از طریق تغییر رژیم به دنبال برقراری ثبات در خاورمیانه باشد.
به گزارش سایت دیپلماسی ایرانی به نقل از نیویورک تایمز، تغییر نظام رویکردی است که همواره با روح آمریکایی سازگار بوده است. هواپیماهای آمریکایی در آسمان به پرواز در می‌آیند، دیکتاتورهای مضحک و کم توان از قدرت خلع می‌شوند و پایتخت در حالی که مردم آن غرق در سرور و شادی هستند آزاد می‌شود. همه این تصاویر می‌تواند برای پخش در شبکه‌های خبری مناسب باشد. اما آمریکا طی سال‌های اخیر باید یاد گرفته باشد که صرف تغییر رژیم در خاورمیانه کافی نیست. تجارب اخیر در افغانستان، عراق و لیبی ثابت کرده است که آمریکا تبحر خاصی در ساقط کردن حکومت‌ها دارد. اما آن‌چه برای پایان دادن به رنج‌های مردم و اعتبار بخشیدن به آمریکا ضروری است توان برقراری ثبات در آن کشور پس از فروکش کردن هیجانات از برکناری دیکتاتورهاست.
به نظر می‌رسد که آمریکا در این بخش مهم نتوانسته خوب عمل کند. در عراق، آمریکا تلاش کرد به واسطه حضور گسترده خود برقراری ثبات را تضمین کند. در افغانستان، آمریکا از حضور نیروهای ناتو حمایت کرد. در لیبی، آمریکا صحنه را به بازیگران بومی واگذار کرد و از سازمان ملل خواست که در این راه به آن‌ها کمک کند. وجه مشترک تمام این اقدامات ناکارآمدی آن‌ها و عدم توفیق در برقراری ثبات است. در همه این کشور‌ها شاهد تداوم جنگ، اشاعه آشوب و افزایش خشم و انزجار نسبت به ایالات متحده بوده‌ایم.
بخشی از این مشکل به این واقعیت بر می‌گردد که روی کار بودن یک دیکتاتور و رژیم آن در این کشور‌ها تنها جزیی از مشکل بوده است. در واقع، در همه این کشور‌ها رژیم حاکم با وجود تمامی ظلم و سرکوبی که بر مردم روا می‌داشت، مانع از بروز آشوب و ناامنی می‌شد. به همین ترتیب، در سوریه نیز تمرکز بر خروج اسد از قدرت به عنوان چاره حل معضل دیده می‌شود. آمریکا توافقاتی را که خواهان حفظ وی در قدرت هستند، محکوم می‌کند. آمریکا بر این باور است که اگر اسد پیش از این از قدرت کنار گذاشته شده بود، سوریه هم اکنون در جنگ و خون ریزی فرو نرفته بود. اما نباید از یاد برد که مشکلات سوریه نیز مانند سایر کشور‌ها عمیق تر از صرف حضور یک حکومت اقتدارگرا است. آمریکا باید به این درک برسد که با وجود هم توانایی‌های نظامی خود، نمی‌تواند از طریق تغییر رژیم به دنبال برقراری ثبات در خاورمیانه باشد. برای رسیدن به این منظور، آمریکا باید با وجود همه کم و کاستی‌ها به همکاری با این رژیم‌ها بپردازد. اگرچه پذیرش این واقعیت دشوار است، اما نباید فراموش کرد که گزینه دیگری وجود ندارد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.