تجربه خصوصیسازی مخابرات در کشورهای مختلف بررسی روند واگذاری شرکتهای مخابراتی در دنیا نشان میدهد خصوصیسازی این فعالیت از موفقیت چشمگیری برخوردار بوده است و از سوی دیگر این بخش از کل خصوصیسازی و روند و درآمد حاصل از فروش آن در کشورهای مختلف سهم قابلتوجهی داشته است. به گزارش تسنیم؛ مخابرات یکی از بزرگترین […]
تجربه خصوصیسازی مخابرات در کشورهای مختلف
بررسی روند واگذاری شرکتهای مخابراتی در دنیا نشان میدهد خصوصیسازی این فعالیت از موفقیت چشمگیری برخوردار بوده است و از سوی دیگر این بخش از کل خصوصیسازی و روند و درآمد حاصل از فروش آن در کشورهای مختلف سهم قابلتوجهی داشته است.
به گزارش تسنیم؛ مخابرات یکی از بزرگترین فعالیتهایی است که در بیشتر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به بخش خصوصی واگذار شده است.
از این رو در کشورهای توسعه یافته عضو OECD نیز بزرگترین فعالیت واگذار شده از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۱ را مخابرات به خود اختصاص داده است. این موضوع شامل بیشترین درآمد حاصل از خصوصیسازی این فعالیت و همچنین بیشترین سهم واگذار شده میباشد. همچنین روند افزایشی واگذاری این بخش در این کشورها از سال ۱۹۹۲ نشان از موفقیت نسبی واگذاری این بخش دارد.
بر این اساس در ادامه نگاهی داریم به تجربه کشورهای مختلف در زمینه خصوصیسازی مخابرات:
مکزیک
در کشور مکزیک واگذاری شرکتهای مخابرات به صورت عمده در سال ۱۹۹۰ شروع شد. ابتدا ۵۱٫۷ درصد شرکت TELEMEX در ۶ مرحله از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴ در مجموع به ارزش ۶۸۷۴٫۷ میلیون دلار واگذار شد. سهام فروخته شده عمدتاً به سرمایهگذاران داخلی و خارجی واگذار شد که حضور سرمایههای خارجی در صنعت مخابرات چشمگیر است. بعد از این شرکت، دو شرکت کوچک تجهیزات مخابراتی به ارزش ۲۵٫۸ میلیون دلار به صورت کلی واگذار شد. در مرحله بعد در سال ۱۹۹۷، شرکت Satelites با واگذاری ۷۵ درصد از سهام خود به سرمایهگذاران داخلی و خارجی به ارزش ۶۷۸٫۱ میلیون دلار خصوصیسازی مخابرات را ادامه داد.
مالزی
کشور مالزی نیز واگذاری مخابرات و شرکتهای تابعه را عمدتاً در سالهای ۱۹۹۰-۱۹۹۲ با واگذاری کمتر از ۳۰ درصد سهام یکی از شرکتها به ارزش ۱۷۴٫۴ میلیون دلار و فروش داراییهای یکی از شرکتهای تجهیزات مخابرات (Telecom Malaysia convertible bond) به ارزش ۱۹۰ میلیون دلار ادامه داد. گفتنی است سهم عمده بخش مخابرات مالزی در دست دولت میباشد.
چین
کشور چین نیز از پیشگامان خصوصیسازی در دهه گذشته میباشد. چینیها ۳ شرکت عمده مخابراتی خود را در سالهای ۱۹۹۹ – ۱۹۹۴ به ارزش ۶۲۰۸٫۴ میلیون دلار به سرمایهگذاران خارجی واگذار کرد. البته چین نیز مانند مالزی سهم عمدهای(بیش از ۵۰ درصد) از سهام این شرکتها را در دست دارد.
برزیل
کشور برزیل با واگذاری ۱۶ شرکت مخابراتی(تجهیزاتی و کاربردی) در سالهای ۲۰۰۲ – ۱۹۹۶ کلا به ارزش ۲۰۷۷۱٫۴ میلیون دلار بخش عمدهای از سهام دولت در زمینه مخابرات را واگذار کرد. بیشتر سهام شرکتهای مخابراتی در سالهای ۱۹۹۷-۱۹۹۸ در چندین مرحله به فروش رسید. شرکت بزرگ B-Bond mobile در ۵ مرحله به شرکتهای آمریکایی، ژاپنی و کانادایی فروخته شد. شرکت Tek sudeste با سرمایهگذاری بالغ بر ۱۱۶۸ میلیون دلار به یک شرکت خارجی فروخته شد. در خصوص شرکتهایی هم که به صورت سهامی خصوصی شدهاند گفتنی است بیش از ۵۱ درصد سهام آنها واگذار شده است. اوج خصوصیسازی در این صنعت مربوط به بخش تلفن ثابت مخابرات بود که در سال ۱۹۹۸ واگذار شد.
در یک نگاه دیگر، بعضی از تعرفههای تلفن(همراه و ثابت) پس از واگذاری افزایش داشته و بعضی دیگر کاهش داشته است. نرخ مکالمات تلفن ثابت (۳ دقیقه اول مکالمات)، نرخ مکالمات موبایل و سرویسهای بینالمللی در سالهای پس از واگذاری کاهش داشته است.
ترکیه
در کشور ترکیه نیز روند فروش شرکتهای مخابراتی در ۳ شرکت بزرگ ادامه پیدا کرد. شرکت بزرگ Teletas Telkom طی سال ۱۹۹۸-۱۹۹۳ در ۵ مرحله به سرمایهگذاران داخلی و خارجی واگذار گردید، ولی دولت ترکیه بیش از ۶۰ درصد سهام مخابرات را در دست دارد.
با بررسی روند واگذاری شرکتهای مخابراتی در چند کشور فوق میتوان چنین استنباط کرد که خصوصیسازی این فعالیت از موفقیت چشمگیری برخوردار بوده است. به علاوه این که در نظر گرفتن سهم این بخش از کل خصوصیسازی و روند و در آمد حاصل از فروش این بخش در کشورهای مختلف نیز میتواند مؤید این مطلب باشد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.