اردک ماندارین، رنگین کمان زیبایی آیا می‌دانید یکی از زیبا‌‌ترین پرنده‌های دنیا نوعی اردک است . به گزارش سایت راستچین اردک ماندارین اردکی است که گونه‌هایی از آن در شرق آسیا وجود دارد. اندازه این اردک متوسط، قد آن ۴۱ تا۴۹ سانتی‌متر و طول بال‌های آن بین ۶۵ تا ۷۵ سانتی‌متر است. به عنوان یک […]
اردک ماندارین، رنگین کمان زیبایی
آیا می‌دانید یکی از زیبا‌‌ترین پرنده‌های دنیا نوعی اردک است .
به گزارش سایت راستچین اردک ماندارین اردکی است که گونه‌هایی از آن در شرق آسیا وجود دارد. اندازه این اردک متوسط، قد آن ۴۱ تا۴۹ سانتی‌متر و طول بال‌های آن بین ۶۵ تا ۷۵ سانتی‌متر است. به عنوان یک جاندار اهلی می‌توان آن را نزدیک به دسته اردک‌های جنگلی در آمریکای شمالی دانست.
نر بالغ این پرنده بسیار زیبا و قابل توجه است. دارای منقار و صورت مایل به قرمز و یک هلال بزرگ سفید بالای سر است. در اطراف صورتش نیز مو دارد. سینه این پرنده، بنفش با دو خط سفید عمودی است. دو طرف آن قرمز و در پشت نیز دم نارنجی رنگ دارد. ماندارین ماده شباهت زیادی به ماده اردک جنگلی دارد با حلقه چشم سفید که یک خط از چشم تا پشت آن کشیده شده است.
هر دو پرنده تاج دارند اما تاج در پرنده نر بیش‌تر مشهود است. مانند بیش‌تر گونه‌های اردک، نر در فصل جفت‌گیری پرهایش ریخته و شبیه به اردک ماده می‌شود اما با این حال می‌توان آنها را از طریق منقار درخشان زرد-نارنجی و خط چشم کم رنگ و عدم وجود تاج (کاکل) در ماده از یکدیگر تشخیص داد. جوجه اردک‌های ماندارین از نظر ظاهری تقریباً شبیه به جوجه اردک‌های جنگلی و جوجه اردک‌های وحشی هستند اما با خط چشمشان از اردک‌های وحشی و جنگلی تمیز داده می‌شوند. خط چشم اردک‌های وحشی و جنگلی فقط دور چشمشان است در حالی که خط چشم اردک‌های ماندارین از چشم تا دمشان امتداد یافته است.
این‌گونه از پرندگان در شرق آسیا بیش‌تر یافت می‌شوند. صادرات و خراب کردن جنگل‌ها که سکونت‌گاه این نوع پرندگان است باعث کاهش جمعیت در شرق روسیه و چین تا کم‌تر از ۱۰۰۰ جفت شده اما گمان می‌رود که در ژاپن هنوز ۵۰۰۰ جفت وجود داشته باشد. نزدیک به ۷۰۰۰ عدد در بریتانیا و بیش‌ترین آمار در قاره اروپا در ناحیه برلین است.
در آمریکا نیز تعدادی از این پرنده قرنطینه شده (در شهر بلک مانتن و کارولینای شمالی) که تعدادشان محدود است. از صد‌ها پرنده ماندارین تعدادی از جمعیت وحشی که آزادانه پرواز می‌کنند در سونومای کالیفرنیا هستند.
این جمعیت نتیجه فرار تعداد زیادی از اردک‌های ماندارین از شکار است که در طبیعت تولید مثل می‌کنند.
تولید مثل
محیط زندگی این پرندگان در طول زمان تولید مثل، در بوته‌زارهای لبه رودخانه‌ها است که بیش‌تر در مناطق کم ارتفاع رخ می‌دهد. اما به دنیا آمدن جوجه‌ها ممکن است در ارتفاعات بالای ۱۵۰۰ متر اتفاق بیفتد. در حیات وحش اردک‌های ماندارین در زمین‌هایی که با درختان پوشیده شده و در نزدیکی رودخانه‌های کم عمق (باتلاق‌ها یا تالاب‌ها) تولیدمثل می‌کنند. آنها در حفره‌های داخل درختان در نزدیکی آب لانه می‌سازند. در طول بهار ماده‌ها پس از جفت گیری، روی تخم‌ها در حفره درختان می‌خوابند و پرنده نر در طول جوجه‌کشی از پرنده ماده و تخم‌هایش محافظت می‌کند. خود پرنده نر روی تخم‌ها نمی‌خوابد و قبل از باز شدن تخم‌ها آنها را ترک می‌کند.
پس از بیرون آمدن جوجه‌ها از تخم، مادرشان پرواز می‌کند و جوجه اردکها را برای یاد دادن پرواز از لانه به بیرون هدایت می‌کند. بعد از این‌که همه جوجه‌ها از تخم بیرون آمدند، مادرشان را تا نزدیکی منبع آب دنبال می‌کنند.
تغدیه
ماندارین با راه رفتن و گشت زدن غذا به دست می‌آورد. آنها به‌طور عمده گیاه و دانه می‌خورند، خصوصا تنه چوب راش. همچنین تعدادی از آنها ممکن است به وعده غذایی خود حلزون، حشرات و ماهی‌های ریز را نیز اضافه کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.