کمبود منابع مالی، مانع اصلی انصراف برنده ایرانی مناقصه دریایی در عراق

مدیرعامل مجتمع کشتی‌سازی مطرح کرد کمبود منابع مالی، مانع اصلی انصراف برنده ایرانی مناقصه دریایی در عراق ما می‌توانیم در حوزه قبول سفارش از سوی کشورهای خارجی اقدام کنیم، در همین راستا نیز مذاکرات بسیاری با کشورهای خارجی داشته‌ایم و اخیراً نیز برنده یک مناقصه بین‌المللی در کشور عراق با رقمی معادل ۱۰ میلیون دلار […]

مدیرعامل مجتمع کشتی‌سازی مطرح کرد

کمبود منابع مالی، مانع اصلی انصراف برنده ایرانی مناقصه دریایی در عراق

ما می‌توانیم در حوزه قبول سفارش از سوی کشورهای خارجی اقدام کنیم، در همین راستا نیز مذاکرات بسیاری با کشورهای خارجی داشته‌ایم و اخیراً نیز برنده یک مناقصه بین‌المللی در کشور عراق با رقمی معادل ۱۰ میلیون دلار شدیم که متأسفانه به دلیل نبود منابع و مسایل سیاسی انجام این پروژه میسر نشد.

مدیرعامل مجتمع کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران (ایزوایکو) معتقد است که صنعت کشتی‌سازی جمهوری اسلامی ایران توان لازم برای ساخت شناورهای اقیانوس‌پیما تحت کلاس بین‌المللی را دارد؛ بنابراین باید در حوزه تعمیرات و همچنین ساخت و تولید به پتانسیل‌های داخل توجه شود.

به گزارش ایسنا، پس از مسایل مطرح شده اخیر در رابطه با انعقاد قرارداد با کره‌ای‌‌ها به منظور ساخت کشتی، با حمیدرضاییان،  مدیرعامل شرکت مجتمع کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران (ایزوایکو)، به منظور تشریح پتانسیل‌‌‌ها و ظرفیت‌های صنعت کشتی‌سازی ایران، امکان قبول و انجام سفارش‌های داخلی و خارجی چه در بخش تعمیر و چه در بخش تولید کشتی و شناور، انجام مذاکره با کشورهای خارجی در جهت انجام همکاری‌های مشترک و نیز آخرین وضعیت این شرکت به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه متن کامل آن آورده شده است.

پس از حواشی مختلفی که در چند وقت اخیر در ارتباط با قرارداد کره‌ای‌‌‌ها به منظور سفارش ساخت کشتی ایجاد شد، مسایل مختلفی توسط برخی افراد مطرح شده است، از جمله این‌که در داخل کشور توانایی ساخت و تحویل پروژه‌های سفارش شده وجود ندارد.

بدون شک بحث ساخت در کشور امکان‌پذیر بوده و قویاً اعلام می‌کنم که پتانسیل ساخت شناورهای ۵۰ هزار تنی نیز به راحتی در داخل فراهم است، حتی اگر در بخش‌هایی توانایی لازم برای ساخت وجود نداشته باشد، قطعاً می‌توانیم در این خصوص مشارکت‌های لازم را با سایر کشور‌‌ها داشته باشیم و بیان جملاتی از این دست که توان ساخت در داخل وجود ندارد، صحیح نیست. بازهم تأکید می‌کنم که بدون شک توانایی انجام چنین پروژه‌هایی در کشور وجود دارد و اگر در بخش‌هایی نیز با خلأ مواجهیم می‌توانیم با مشارکت فرایند کار را تکمیل کنیم. بخشی از تجهیزات لازم برای ساخت در کشور وجود دارد که می‌توانیم از آنها استفاده کنیم، بنابراین بخش دیگری از تجهیزات نیز که در داخل وجود نداشته باشد، می‌توانیم نسبت به واردات آن‌ اقدام کنیم و به مرور زمان در نقطه‌ای قرار بگیریم که به صورت پلکانی این تجهیزات را در کشور تولید کنیم.

اما برخی مصرانه اعتقاد دارند که پتانسیل لازم برای ساخت و تولید چنین کشتی‌‌‌ها و شناورهایی در کشور وجود ندارد؟

خیر، این افراد بی‌انصاف هستند. بله ما در گذشته ضعف‌هایی داشته‌ایم که منکر آن نمی‌شویم اما طی ۵ سال گذشته در مسیر رو به رشدی قرار گرفته‌ایم و با شیب منطقی رو به جلو حرکت‌ کرده‌ایم تا بتوانیم در چنین نقطه‌ای قرار بگیریم. درآمد ایزوایکو طی ۵ سال گذشته ۵ برابر شده است، بنابراین سخنانی از این دست، درست نیست و نمی‌توانیم قبول کنیم که امکان ساخت و پتانسیل‌های لازم برای انجام چنین پروژه‌هایی در داخل وجود ندارد. در تمام دنیا نیز عموماً پروژه‌ها این گونه صورت می‌گیرد که بخشی از روند کار در داخل و بخشی از آن با مشارکت صورت می‌پذیرد. مجدداً تأکید می‌کنم صنعت دریایی، توان ساخت و رقابت با کشورهای خارجی را دارد وجود داشته و قطعاً با اعتماد از سوی مسؤولان و شرکت‌های داخلی می‌توانیم این مسأله را اثبات کنیم.

آیا قبول و انجام سفارش‌های خارجی توسط شرکت مجتمع کشتی‌سازی وجود دارد؟

ما می‌توانیم در حوزه قبول سفارش از سوی کشورهای خارجی اقدام کنیم، در همین راستا نیز مذاکرات بسیاری با کشورهای خارجی داشته‌ایم و اخیراً نیز برنده یک مناقصه بین‌المللی در کشور عراق با رقمی معادل ۱۰ میلیون دلار شدیم که متأسفانه به دلیل نبود منابع و مسایل سیاسی، انجام این پروژه میسر نشد. اما نکته قابل‌تأمل این است که ورود ما به خارج از مرز‌‌ها رخ داده است و می‌توانیم در زمینه ساخت و تولید در بازارهای جهانی رقابت کنیم. مسأله دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که در حوزه تعمیرات، سفارش‌های مختلفی داشته‌ایم اما در حوزه نوسازی متأسفانه چنین اتفاقی رخ نداده‌ است. از دلایل مسأله مذکور نیز می‌توان به این موضوع اشاره کرد که کلاس‌ مؤسسات رده‌بندی بین‌المللی طی دو سال گذشته از کشور خارج شده و مجدداً با رفع تحریم‌ها رفته‌رفته در حال بازگشت هستند.

اخیراً عنوان شد که قرارداد منعقد شده با کره‌ای‌‌‌ها برای ساخت کشتی مربوط به سال ۲۰۰۸ بوده است. آیا نمی‌توانستیم چنین پروژه‌ای را در کشور انجام دهیم؟

هرچند اطلاعات چندانی از قرارداد مربوطه ندارم اما باید عنوان کرد که ۸ سال قبل نیز ظرفیت‌های انجام چنین پروژه‌ای در داخل وجود داشت. صنعت کشتی‌سازی یک مجموعه بسیار بزرگ و صنعتی بین‌المللی است که باید استانداردهای جهانی را اخذ کند تا بتواند در بازارهای جهانی به رقابت پرداخته و کشتی‌هایش در بنادر معتبر دنیا پهلو بگیرند. خوشبختانه امروز توانسته‌ایم کشتی‌هایی بسازیم که استانداردهای جهانی را دریافت کرده و به بنادر معتبر دنیا ورود کنند. درست است که در گذشته مشکلات عدیده‌ای وجود داشته، اما امروزه جایگاه کشتی‌سازی ایران با چند سال قبل قابل مقایسه نیست چرا که توانسته‌ایم کشتی‌هایی بسازیم که هزاران کیلومتر در دنیا تردد کنند، بنابراین چنین توانایی‌هایی در کشور وجود دارد.

آیا به منظور دریافت سفارش از کشورهای خارجی و ورود به بازارهای جهانی رایزنی صورت گرفته است؟

ما ابتدا باید بتوانیم چرخ مجموعه خود را در داخل بچرخانیم. باید ابتدا در بحث تعمیرات که توانایی‌هایی بسیاری در داخل وجود دارد به ما کمک کنند و سفارش تعمیرات در داخل به ما واگذار شود. متأسفانه در حال حاضر حتی در بحث تعمیرات نیز سفارش‌های به خارج از کشور ارایه می‌شود و استفاده از توان داخل مدنظر قرار نمی‌گیرد. باید بدانید که کشتیرانی در زمینه تعمیرات از همه جلوتر است و عملکرد قابل دفاعی داشته‌ است؛ اما متأسفانه برخی نهاد‌‌ها حتی یک پروژه را نیز به ما محول نکردند و جالب است بدانید که حتی سفارش تعمیر یک فروند شناور هم توسط نفتکش‌‌‌ها به ما ارایه نشده است.

همانطور که عنوان کردید در زمینه تعمیرات چندان عقب نیستیم اما به نظر می‌رسد این توانایی در حوزه ساخت وجود ندارد؟

 

تأکید می‌کنم کشور توان لازم برای ساخت شناورهای اقیانوس پیما تحت کلاس بین‌المللی را دارد و می‌تواند سفارش‌های مربوطه را با قیمت جهانی و در همان بازه‌ای که سایر رقبا کار را تحویل می‌دهند، تحویل دهد. در سال اقتصاد مقاومتی باید به توان داخل اعتماد کنیم و مطمئن باشیم که اگر کشتی‌سازی فعال شود و صنعتش راه بیفتد، قطعاً اقتصاد کشور نیز دستخوش تغییر می‌شود؛ چرا که توانمندی کشتی سازی، توانمندی صنعت کشور است. اگر به توان داخلی اعتماد نشود و پروژه‌هایی که امکان انجام آن در داخل وجود دارد به سایر کشور‌‌ها سفارش داده شود، سایر صنایع کشور نیز که مرتبط با کشتی‌سازی هستند فرصت فعالیت را از دست می‌دهند و این لطمه تنها مربوط به ایزوایکو وارد نمی‌شود، بنابراین باید به تمامی عوامل مستقیم و غیرمستقیم در این رابطه توجه شود.