مذاکره با ۳ پیمانکار داخلی صاحب صلاحیت برای امضای تفاهمنامه نفتی

مدل قراردادی مناطق نفتخیز جنوب رونمایی شد

مذاکره با ۳ پیمانکار داخلی صاحب صلاحیت برای امضای تفاهمنامه نفتی

مدل قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در نشست‌های جداگانه این شرکت در تهران برای ۳ شرکت داخلی قرارگاه خاتم‌الانبیا، نفت و گاز پرشیا و انرژی دانا رونمایی و تشریح شد و حاضران در این باره بحث و تبادل نظر کردند.

به گزارش مناقصه‌مزایده به نقل از وزارت نفت، بیژن‌عالی‌پور گفت: نشست‎‌ها با قرارگاه خاتم‌الانبیا، شرکت نفت و گاز پرشیا و انرژی دانا برگزار و طی آن مدل قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب تشریح و دیدگاه‎های آن‌ها دریافت شد.

وی افزود: نشست‎های ما افزون بر شرکت‌های خارجی با شرکت‌های داخلی صاحب صلاحیت وزارت نفت در تهران و اهواز در حال برگزاری است.

عالی‌پور این نشست‎‌ها را زمینه‎سازی برای امضای تفاهمنامه با شرکت‎های داخلی در چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب دانست و درباره شیوه همکاری با شرکت‌های داخلی توضیح داد: شرکت‌های داخلی مورد مذاکره برای همکاری و توسعه میدان‌ها باید شریکان خارجی پیدا کنند تا در سایه این مشارکت منابع مالی و فناوری روزآمد دنیا برای توسعه میدان‌ها استفاده شود.

وی با مثبت ارزیابی کردن نشست‎‌ها با شرکت‌های داخلی اظهار امیدواری کرد که به زودی با برخی از آن‌ها تفاهمنامه همکاری امضا شود.

عالی‌پور با اشاره به امضای دو تفاهمنامه براساس چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با کنسرسیوم پرگس و شرکت شلمبرژه گفت: مذاکره با دیگر شرکت‌های خارجی همچون بی‌پی، شرکت نفتی آرژانتین، شرکت ملی نفت چین (سی‎ان‎پی‎سی) و سینوپک برای همکاری براساس این چارچوب قراردادی در حال انجام است.

وی همچنین به سفر مقام‎های شرکت نفت و گاز لهستان در ماه ژانویه به ایران برای مذاکره در مسیر قراردادی این شرکت خبر داد.

عالی پور گفت: مدل قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب پیرو موافقت وزیر نفت تهیه شد که براین اساس مشارکت شرکت‌های داخلی و خارجی در صنعت نفت براساس سبد قراردادی خواهد بود تا بتوانیم افزون بر جذب سرمایه، فناوری مورد نیاز را پیاده کنیم.

عالی‌پور این نشست‎‌ها را همسو با دستور وزیر نفت و مصوبه شرکت ملی نفت ایران برای زمینه‎سازی امضای تفاهمنامه با این شرکت‌ها در چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب دانست.

چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب به پیشنهاد این شرکت و با موافقت و ابلاغ وزیر نفت، تدوین شد و پس از تصویب در هیأت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران قابلیت اجرا پیدا کرد. این چارچوب قراردادی در مسیر الگوی جدید قراردادهای نفتی و منطبق با کلیات آن و در جزییات تابع شرایط و ساختار فنی و تخصصی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب است که برای نخستین بار در صنعت نفت اجرا می‌شود.

با اعلام و تأیید وزیر نفت، ۴ میدان پارسی، کرنج، رگ‌سفید و شادگان شامل ٩ مخزن برای توسعه براساس چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در نظر گرفته شده‌اند، مخزن آسماری میدان پارسی و دو مخزن آسماری و بنگستان میدان شادگان است.

شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب به عنوان یکی از شرکت‌های تابعه شرکت ملی نفت ایران که عهده‌دار تولید حدود ٨٠ درصد از نفت کشور است، قرار است بر اساس چارچوب قراردادی مختص این شرکت، ۴ میدان پارسی، کرنج، رگ‌سفید و شادگان را که مشتمل بر ٩ مخزن است، توسعه دهد. این ٩ مخزن شامل ۳ مخزن آسماری، پابده و خامی میدان کرنج، ۳ مخزن آسماری، بنگستان و خامی میدان رگ‌سفید، مخزن آسماری میدان پارسی و دو مخزن آسماری و بنگستان میدان شادگان است.

در این شیوه قراردادی، کارفرما، شرکت ملی نفت ایران و مجری طرح، شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب خواهد بود که از طرف و به نمایندگی از کارفرما (شرکت ملی نفت ایران)، راهبری طرح را عهده‌دار است. براساس چارچوب قراردادی مختص شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، پیمانکار شرکت یا شرکت‌های صاحب صلاحیت نفتی داخلی یا خارجی، مکلف به تأمین منابع مالی مورد نیاز هستند.

چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب مبتنی بر دو نوع قرارداد شامل الف- توسعه، اجرای طرح‌های ازدیاد برداشت (EOR & IOR) و بهره‌برداری و ب- عملیات محور (Job Based) شامل عملیات حفاری، چاه محور و یا تأسیسات سطح الارضی تعریف شده است.

بخش عمده و اساس کار شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب متمرکز بر نوع نخست قرارداد یعنی توسعه، اجرای طرح‌های ازدیاد برداشت و بهره‌برداری است و مذاکرات اولیه نیز در این زمینه در حال انجام است.

براساس چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب که به تصویب هیأت مدیره شرکت ملی نفت ایران رسیده است، پیمانکار همه فعالیت‌ها و هزینه‌ها را با نظارت و راهبری مجری طرح (شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب) انجام می‎دهد و راهبری توسعه، تولید و بهره‌برداری از میدان یا مخزن، برآوردهای اولیه برای دستیابی به اهداف تولیدی، تدوین برنامه پایه تولید، نهایی‌سازی برنامه‎های مالی و عملیاتی سالانه و راهبری تیم‌های مدیریتی و فنی در حین اجرای طرح بر عهده شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب خواهد بود.

دوره اجرای طرح در قرارداد ۵ ‎ساله خواهد بود و در صورت نیاز امکان تمدید آن به شرط روزآمد شدن خط سناریوی پایه قرارداد وجود دارد. بازپرداخت همه هزینه‌های مستقیم، غیرمستقیم، هزینه‌های بهره‌برداری و نیز پرداخت هزینه‌های تأمین مالی و دستمزد پیمانکار برای اجرای طرح از محل حداکثر ٥٠ درصد از تولید نفت خام یا میعانات گازی اضافی نسبت به خط پایه تخلیه و تا ٧٥ درصد از تولید گاز طبیعی اضافی نسبت به خط پایه تخلیه و در مورد دیگر محصولات بر پایه قیمت روز فروش محصول انجام می‌شود که این بازپرداخت می‌تواند با تحویل محصول و یا عواید حاصل از فروش محصولات یاد شده انجام شود. در نهایت، خط پایه تخلیه و خط سناریوی پایه باید به تصویب شورای عالی مخازن برسد.

برای اجرای قراردادهای نوع الف که مشتمل بر توسعه، اجرای طرح‌های بهبود یا ازدیاد برداشت (EOR & IOR) و بهره‌برداری است، مجری طرح با انجام مطالعات مهندسی مخزن، یک طرح توسعه اولیه تهیه کرده و از شرکت‌های معتبر و صاحب صلاحیت نفتی دعوت به ارایه پیشنهاد می‌کند.

 

طرح توسعه ارایه شده از سوی مجری، مبنای ارزیابی طرح‌های پیشنهاددهنده‌هاست، طرح توسعه فنی و اقتصادی نهایی بر مبنای مطالعه اولیه انجام یافته و نیز پیشنهادهای دریافتی از شرکت‌های نفتی، از سوی مجری طرح تهیه و برای تصویب به شرکت ملی نفت ایران ارسال می‌شود.