مرغ عشق، پرنده‌ای هوشمند و اجتماعی مرغ عشق پرنده‌ای است اهلی از نژاد طوطی. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی‌سانان دیگر، سرزمین استرالیا است. مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله‌های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله‌ها به هزاران قطعه می‌رسید. نام انگلیسی […]
مرغ عشق، پرنده‌ای هوشمند و اجتماعی
مرغ عشق پرنده‌ای است اهلی از نژاد طوطی. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی‌سانان دیگر، سرزمین استرالیا است.
مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله‌های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله‌ها به هزاران قطعه می‌رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «باجریگار» از کلمه بومی budgerijour گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می‌باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه‌ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است.
مشخصات
مرغ عشق را در حالت کلی می‌توان به دو گروه هلندی و ساده تقسیم کرد که نژاد هلندی آن دو برابر بزرگ‌تر از نژاد معمولی آن است که معمولاً در کشور انگلستان نگهداری شده و در ایران هم موجود است و مرغ عشق اهلی، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگ‌تر است. طول بدن این پرنده بین ۱۶ تا ۲۰ سانتی‌متر می‌باشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کم‌تر از ۵ سال است. البته در میان مرغ عشق‌های اهلی گاه عمر ۱۱ ساله نیز مشاهده شده است.
رفتارشناسی
مرغ عشق پرنده‌ای هوشمند (تا حدودی، به نسبت حجم مغز به جثه) و اجتماعی است و از بازی کردن لذت می‌برد.
تولید مثل
یک مرغ عشق ماده وحشی در طبیعت ۴ تا ۶ تخم می‌گذارد و به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز بر روی آن‌ها می‌خوابد و در این مدت مرغ نر در حوالی لانه می‌ماند و نقش نگهبان را برعهده دارد و از دهانه لانه ماده را تغذیه می‌کند. مرغ عشق نر گاهی به ماده کمک کرده و در مواقع سرد بودن هوا به لانه رفته و لانه را گرم می‌کند.
تغذیه
مرغ عشق‌‌ها به خوردن میوه علاقه دارند. ارزن مهم‌ترین خوراک مرغ عشق‌‌ها محسوب می‌شود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرنده‌ها در استرالیا می‌روید و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه می‌کنند. اما در اسارت به عنوان یک مخلوط دانه خوب، می‌توان از ارزن، کتان و هفت تخم با نسبت‌های توصیه شده استفاده کرد و نیز باید علاوه بر آن رژیم غذایی به صورت ذیل را برای ایشان مهیا کرد:
سبزی‌های تازه مثل تره که مملو از ویتامین آ می‌باشد، کاهو، اسفناج، هویج، چغندر و برگ‌های این گیاه‌ها را به آن‌ها داد.
نگهداری
بهتر است مرغ عشق‌‌ها به‌صورت جفت نگهداری شوند. مرغ عشق به محیط اطراف خود خو می‌گیرد و نباید جای قفس پرنده را تغییر داد. قفس پرنده باید جایی باشد روشن و تا حد ممکن ساکت و در محل‌های پر رفت‌وآمد و پشت پنجره که نور آفتاب دائم به آن‌ها بتابد محل مناسبی نیست، زیرا اگر مرغ عشق زیاد زیر نور آفتاب بماند سکته می‌کند.
منابع:
مرغ عشق. آنته ولتر. ترجمه دکتر علی فرشچی. انتشارات روزبهان
پرورش، نگهداری و بیماری‌های مرغ عشق، تألیف احسان مقدس، انتشارات نیلوبرگ،
پرشین پت، سرزمین اچ دی، گالری جوتیک، wiki.5040.ir
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.