عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، ضمن تشریح لزوم سرمایهگذاری در آموزش و پرورش و نقش آن در کاهش «شکاف مهارتی»، گسترش عدالت آموزشی و جلوگیری از ترکتحصیل، برخی دلایل «اُفت کیفی» آموزش در مدارس را برشمرد و توصیههایی به نمایندگان مجلس آتی برای سیاستگذاری و تصمیمگیریها داشت. بهنام بهراد؛ در گفتگو با […]
عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، ضمن تشریح لزوم سرمایهگذاری در آموزش و پرورش و نقش آن در کاهش «شکاف مهارتی»، گسترش عدالت آموزشی و جلوگیری از ترکتحصیل، برخی دلایل «اُفت کیفی» آموزش در مدارس را برشمرد و توصیههایی به نمایندگان مجلس آتی برای سیاستگذاری و تصمیمگیریها داشت. بهنام بهراد؛ در گفتگو با ایسنا، یکی از اقداماتی که از ادوار گذشته، مجلس باید به جد به آن ورودی اساسی میکرده را سرمایهگذاری در نظام آموزش و پرورش دانست و افزود: اما سالیان زیادی است که این امر آنگونه که باید مورد توجه قرار نگرفته است، این در حالیست که درخصوص رابطه تنگاتنگ سرمایهگذاری در نظام آموزش و پرورش با رشد تولید ناخالص ملی، رفع فقر و نابرابری و گسترش عدالت اجتماعی و عمومی، مطالعه و پژوهش به اندازه کافی صورت گرفته و شواهد علمی گسترده و بسیار متقنی در این زمینه وجود دارد. وی با تأکید بر اینکه آموزش و پرورش زیربنا و بستر توسعه هر کشوری به شمار میرود، عنوان کرد: برخلاف تصور عمومی و همینطور سیاستگذاران، آموزش و پرورش نهادی مصرفکننده نیست، بلکه مهمترین نهاد تولیدکننده در سراسر جهان است. محصول نهاد آموزش و پرورش نیروی انسانی با کیفیت است که در محاسبه شاخص سرمایه انسانی کشورها نقش و جایگاه ویژهای دارد؛ بنابراین آموزش و پرورش باکیفیت، منجر به تولید نیروی انسانی باکیفیت میشود. این عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، در ادامه با بیان اینکه حدود ۳۳ درصد دانشآموزان کشور به سطح حداقل مهارتهای پایه دست پیدا نمیکنند، تأکید کرد: این امر در معدل نهایی دانشآموزان در پایه دوازدهم نیز نمود روشنی دارد. معدل نهایی در سالهای اخیر در سه رشته علوم تجربی، ریاضی و انسانی حدود ۱۱ الی ۱۲ بوده است. از سوی دیگر متوسط سرانه استاندارد دانشآموزی سالیانه رقمی حدود ۱۰ تا ۱۱ هزار دلار است که این رقم در کشور ما چیزی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار است؛ این شواهد همگی نشانگر سرمایهگذاری ناکافی در حوزه آموزش و پرورش است.
دیدگاه بسته شده است.