وضع عوارض خروج از کشور باعث میشود تا گردشگران ایرانی در زمان انتخاب مقصد، مکانهای دیدنی داخلی را بیشتر ترجیح بدهند و به این ترتیب گردشگری داخلی نسبت به خروج گردشگر رونق مییابد. براساس ماده ۴۵ قانون مالیات بر ارزش افزوده سال ۱۳۹۳ کشور، همه مسافران ایرانی که قصد خروج از کشور را دارند […]
وضع عوارض خروج از کشور باعث میشود تا گردشگران ایرانی در زمان انتخاب مقصد، مکانهای دیدنی داخلی را بیشتر ترجیح بدهند و به این ترتیب گردشگری داخلی نسبت به خروج گردشگر رونق مییابد. براساس ماده ۴۵ قانون مالیات بر ارزش افزوده سال ۱۳۹۳ کشور، همه مسافران ایرانی که قصد خروج از کشور را دارند باید عوارض خروج از کشور را پرداخت کنند و به استناد تبصره قانون مالیات بر ارزش افزوده، تنها ایرانیهای مقیم خارج از کشور که دارای کارنامه شغلی از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی هستند در خصوص پرداخت عوارض خارج از کشور مستثنی شدهاند. البته این قانون محدود به ایرانیها است و گردشگران خارجی موظف به پرداخت عوارض خروج نیستند.
دریافت عوارض خروج فقط مختص ایران نیست و کشورهای متعددی در دنیا از مسافرینی که قصد خروج از کشورشان را دارند عوارضی تحت عنوان «مالیات خروج» (Departure Tax) دریافت میکنند. البته در اغلب موارد این مالیات در زمان خرید بلیط لحاظ میشود و مسافران در زمان پرداخت قیمت بلیط عوارض خروج را نیز پرداخت میکنند.
کشورهایی مثل استرالیا، اتریش و آلمان مبالغی بسیار بالاتر از ایران را از مسافرین خود هنگام ترک کشورشان اخذ میکنند. نکته قابل توجه در مورد کشورهای اتریش و آلمان اخذ مالیات متفاوت از مسافران با توجه به مقصد آنهاست بهطوری که اگر مقصد مسافران کشورهای اروپایی و ۳ کشور آفریقایی نزدیک به اروپا باشد مبلغی کمتر از مسافران دریافت میشود و درصورتی که
مقصد آنها دیگر کشورهای دنیا باشد باید مبلغی بسیار بالاتر بپردازند.
لازم به ذکر است پیش از سال ۱۳۹۳ عوارض خروج از کشور ایران نیز برحسب کشور مقصد متفاوت بود ولی از ابتدای سال ۱۳۹۳ عوارض خروج برای همه کشورها یکسان در نظر گرفته شد.
علاوه بر آن که درآمد دولت از محل پرداخت عوارض خروج به بیش از ۴ برابر افزایش مییابد، گردشگری داخلی رونق بیشتری مییابد، بر میزان اشتغال کشور افزوده میشود و ارز کمتری از کشور خارج خواهد شد.
وضع عوارض خروج از کشور باعث میشود تا گردشگران ایرانی در زمان انتخاب مقصد، مکانهای دیدنی داخلی را بیشتر ترجیح بدهند و به این ترتیب گردشگری داخلی نسبت به خروج گردشگر رونق مییابد و بخشی از درآمدهای ناشی از مسافرت گردشگران داخلی که پیش از این به خارج از کشور میرفت در داخل خرج میشود و علاوه بر تأمین درآمد برای دولت، به ایجاد اشتغال و توسعه مناطق گردشگری داخلی نیز کمک میکند.
این حقیقت که بسیاری از مسافران ایرانی هرساله ایران را به مقصد دیگر کشورها خصوصاً ترکیه و امارات به منظور سیاحت ترک میکنند درحالیکه هنوز بسیاری از مناطق دیدنی داخل کشور مانند قشم، کیش، چابهار و… را حتی برای یک بار هم ندیدهاند، نشان از آن دارد که میتوان با افزایش میزان عوارض خروج از کشور برخی از این گردشگران را به بازدید از مناطق دیدنی کشور ترغیب کرد.
براساس لایحه بودجه سال ۱۳۹۴، عوارض خروج از کشور برای مسافران ایرانی درصورت خروج هوایی برای هر نفر ۷۵ هزار تومان و درصورت خروج زمینی و یا دریایی برای هر نفر ۲۵ هزار تومان تعیین شده است. از آنجا که در لایحه بودجه سال ۱۳۹۴ عوارض خروج از کشور در مقایسه با سال قبل از آن تغییر نکرد پیشنهاد میشود در لایحه بودجه سال ۱۳۹۵ عوارض خروج برای مسافران
ایرانی درصورتی که علت سفر آنها مسایلی چون درمان، زیارت، تحصیل و کار نباشد، به میزان قابل توجهی افزایش یابد و دست کم برای خروج هوایی مبلغ۴۰۰ هزار تومان و برای سفرهای زمینی و دریایی مبلغ ۱۰۰ هزار تومان در قانون بودجه ۱۳۹۴ در نظر گرفته شود. به این ترتیب علاوه بر آن که درآمد دولت از محل پرداخت عوارض خروج به بیش از ۴ برابر افزایش مییابد، گردشگری داخلی رونق بیشتری مییابد، بر میزان اشتغال کشور افزوده میشود و ارز کمتری از کشور خارج خواهد شد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.