فلامینگو، پرنده‌ای آبی و پرقدرت در پرواز گروه محیط‌زیست: واژه «فلامینگو» از واژه اسپانیایی و لاتین «فلامنکو» به معنی آتش گرفته شده و به رنگ روشن پر این پرندگان اشاره دارد. فلامینگو‌ها یکی از شناخته‌شده‌‌ترین پرندگان جهانند. آن‌ها به دلیل رنگ پرهایشان مشهورند. فلامینگو‌ها در دریاچه‌های کم‌عمق، باتلاق‌های جنگل‌های حرا و جزایر شنی آفریقا، آسیا، […]
فلامینگو، پرنده‌ای آبی و پرقدرت در پرواز
گروه محیط‌زیست: واژه «فلامینگو» از واژه اسپانیایی و لاتین «فلامنکو» به معنی آتش گرفته شده و به رنگ روشن پر این پرندگان اشاره دارد.
فلامینگو‌ها یکی از شناخته‌شده‌‌ترین پرندگان جهانند. آن‌ها به دلیل رنگ پرهایشان مشهورند. فلامینگو‌ها در دریاچه‌های کم‌عمق، باتلاق‌های جنگل‌های حرا و جزایر شنی آفریقا، آسیا، اروپا و آمریکا زندگی می‌کنند.
فلامینگو‌ها پرندگانی آبی محسوب می‌شوند. فقط ۶ گونه فلامینگو وجود دارد اما آن‌ها در سراسر جهان از کاراییب و آمریکای‌جنوبی گرفته تا آفریقا، خاورمیانه و اروپا یافت می‌شوند.
طول بال فلامینگو‌ها به یک تا ۱٫۵ متر می‌رسد.
هنگامی که فلامینگو‌ها در گله پرواز می‌کنند اوج سرعت آن‌ها می‌تواند به ۵۶ کیلومتر در ساعت برسد.
فلامینگوی بزرگ، بزرگ‌‌ترین گونه فلامینگو است و قد آن می‌تواند به ۱٫۵ متر بالغ شود، اما وزن آن حداکثر به ۳٫۵ کیلوگرم می‌رسد. قد کوچک‌‌ترین فلامینگو ۹۰ سانتی‌متر است.
طول عمر فلامینگو‌ها در حیات‌وحش ۲۰-۳۰ سال است، اما در اسارت تا ۵۰ سال و بیش‌تر هم ثبت شده است.
تولید مثل
فلامینگو‌ها پرندگانی تک‌همسری هستند که هر سال تنها یک تخم می‌گذارند. در صورتی که تخم از دست برود و یا آسیب ببیند، آن‌ها معمولاً تخم جایگزینی نمی‌گذارند. بچه فلامینگو‌ها در لانه ساخته شده از گل از تخم بیرون می‌آیند.
جوجه‌های فلامینگو‌ها به رنگ خاکستری یا سفید متولد می‌شوند و ۳ سال به طول می‌انجامد تا پرهای تزیینی‌شان به رنگ نارنجی، صورتی یا قرمز بالغ‌ها در آید.
فلامینگوهای والد جوجه‌هایشان را در ۵-۱۲ روز پس از خروج از تخم به‌طور انحصاری با شیر تغذیه می‌کنند. این ماده که پروتئین و چربی بالایی دارد مانند شیر پستانداران نیست اما یک ماده مغذی بسیار عالی برای تغذیه جوجه در حال رشد است. جوجه فلامینگو‌ها برای دریافت شیر منقارهایشان را به داخل دهان والدینشان می‌چسبانند.
تغذیه
رژیم غذایی فلامینگو‌ها حاوی میگو، پلانکتون، جلبک و سخت‌پوستان است.
در طول مهاجرت، آن‌ها با سرعت بیش از ۶۰ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کنند و فاصله‌ای به اندازه بیش از ۴۸۰ کیلومتر را می‌پیمایند تا به زیستگاه جدیدشان برسند.
بزرگ‌‌ترین تهدید‌ها برای فلامینگو‌ها شامل شکارچیان و از دست رفتن زیستگاه‌ها است. شکارچیان این پرندگان را برای پرهای تزیینی‌شان به‌طور غیرقانونی شکار می‌کنند. همچنین انسان‌ها فلامینگو‌ها را شکار می‌کنند تا تخم‌هایشان را جمع‌آوری کنند و به عنوان غذا از آن‌ها استفاده کنند و یا زبانشان را به عنوان گوشت مصرف کنند.
منابع،
www.020.ir
animal-informatics.com
شهروان
مهر
ایران اکونومیست
www.beytoote.com
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.