کارشناس ارشد حوزه انرژی، گفت: پروژه فشارافزایی در پارسجنوبی از نان شب هم برای کشور واجبتر است زیرا با کاهش فشار؛ تولید از میدان کم میشود و این در شرایطی بوده که در آن سو قطر مرتب در حال افزایش برداشت است. به گزارش ایلنا، سیدمهدی حسینی؛ در ارزیابی اجرای پروژه فشارافزایی در پارسجنوبی، اظهار […]
کارشناس ارشد حوزه انرژی، گفت: پروژه فشارافزایی در پارسجنوبی از نان شب هم برای کشور واجبتر است زیرا با کاهش فشار؛ تولید از میدان کم میشود و این در شرایطی بوده که در آن سو قطر مرتب در حال افزایش برداشت است. به گزارش ایلنا، سیدمهدی حسینی؛ در ارزیابی اجرای پروژه فشارافزایی در پارسجنوبی، اظهار داشت: معتقدم پروژه فشارافزایی در پارسجنوبی از نان شب هم برای کشور واجبتر است زیرا با کاهش فشار؛ تولید از میدان کم میشود و این در شرایطی است که در آن سو قطر مرتب در حال افزایش برداشت است و برنامه دارد که تولید ۷۷ میلیون تن الانجی را به ۱۲۶ میلیون تن برساند و بعد از آمریکا به بزرگترین صادرکننده الانجی تبدیل شده است. ما نه تنها صادرات نداریم، بلکه دچار کمبود گاز در داخل کشور هستیم. وی تأکید کرد: ما نباید اجازه دهیم تولید کاهش پیدا کند خصوصاً اینکه افت فشار به حدی باشد که به نقطه شبنم برسد و میعاناتی که تولید میشود قبل از اینکه به سر چاه برسند ریزش کنند چراکه در این صورت تولید میعانات نیز نمیتوانیم داشته باشیم. بهعبارت دیگر اگر فشارافزایی انجام نشود و افت فشار بیشتر شود به جایی میرسیم که گاز و میعانات زیر زمین باقی میماند. این کارشناس ارشد حوزه انرژی، گفت: ما خوشبختانه در دورانی که قراردادهای بایبک را منعقد کردیم و براساس آن توسعه پارسجنوبی را آغاز کردیم مشکل تأمین تکنولوژی و منابع مالی را با شرکتهای خارجی حل کردیم و انتقال تکنولوژی اتفاق افتاد یعنی با شرکتهای خوبی در زمنیه مهندسی، ساخت تأسیسات دریایی و لولهگذاری در کف دریا و… انتقال فناوری انجام دادیم و به حدی از توانایی رسیدیم که میتوانستیم پلتفرمهایی در سایز بزرگ بسازیم. اما فشارافزایی به دو صورت انجام میشود یکی در دریا است که در آن صورت نیاز به پلتفرمهای سایز بزرگ دارد و توان داخلی تا چند سال قبل امکان اجرای آن را نداشته است و به همین دلیل با توتال که تکنولوژی اجرای این پروژه و توان ساخت پلتفرمهای خیلی بزرگ را داشت؛ وارد قرارداد شدیم. اما بعد از خروج ترامپ از برجام، این شرکت و ساینوپک از ایران خارج شدند. روش دیگر اینکه گاز به خشکی انتقال داده و فشار را بالا برده و به میدان تزریق میکنند. وی بیان داشت: اکنون اگر بنا باشد پروژه فشارافزایی در دریا با شرکتهای داخلی انجام شود به جای اینکه سکوهای بزرگ ۲۰ هزار تنی احداث کنند برنامههای سکو را به چند سکو تقسیم کردهاند و فقط باید لولههای دریا بهم متصل شوند، این کار با تکنولوژی داخل کشور قابل اجرا است. بنابراین اگر مجبور نباشیم سکوهای در ابعاد بزرگ را بسازیم اجرای پروژه با شرکتهای داخلی شدنی است و اقدام مناسبی است به شرطی که در انتخاب و طرح و برنامههای شرکتها بهخوبی مطالعه و بررسی شده و دقت لازم صورت گرفته باشد و وارد مقولهای نشویم که بخواهیم فقط سعی و خطا داشته باشیم و اگر اشتباه کردیم پروژه سالها به طول بینجامد، اکنون مهم این است که شرکتهای منتخب برای اجرای پروژه با هم هماهنگ کار کنند که کار پیش برود و در موعد مقرر و حتی زودتر کار را به سرانجام برسانیم چراکه اکنون هم برای اجرای این پروژه خیلی دیر شده است. حسینی؛ تأکید کرد: ما تقریبا هر قدر توسعه نیاز بود در پارسجنوبی انجام دادهایم، هرچند همچنان جای توسعه داریم هنوز فاز ۱۱ انجام نشده که خود برابر دو فاز است و هر کدام یک میلیارد فوتمکعب در روز تولید دارد که عدد قابلتوجهی است، اکنون باید هرآنچه را داریم نگه داریم زیرا افت فشار یعنی از دست دادن گازی که به آن نیاز داریم. وی تصریح کرد: از زاویه دیگر، مشکل ما مصرف داخلی بالا است، بهطوریکه اکنون تراز گازی کشور منفی است، صنایع و پتروشیمیها برای تأمین گاز مشکل دارند. ما کشور را به سمتی بردهایم که در تمامی نقاط گازرسانی شده و همه مردم مصرفکننده گاز هستند. البته از این بابت که فرآوردههای نفتی که هم گران بوده و هم آلایندگی بالاتری نسبت به گاز دارند، گازرسانی اقدام بجایی بوده است، سرمایهگذاریها در این حوزه هم از محل صرفهجویی و به صورت بایبک انجام شده اما به هر حال فرهنگسازی در مصرف درست نیست و مشوقی برای استفاده از تجهیزاتی که کمتر گاز مصرف میکنند، وجود نداشته است. بهعنوان مثال پرت حرارتی در نیروگاههای گازی زیادی است، در بخش مسکن ما تشویق و کمک نکردیم که در طراحی ساختمان از شیشه دوجداره استفاده شود. این کارشناس حوزه انرژی، خاطرنشان کرد: ما در خارج از پارسجنوبی میادینی داریم که اگر به تولید برسند معادل بیش از ۱۰ فاز پارسجنوبی تولید گاز خواهیم داشت یکی از راههای سرعت دادن به توسعه این میادین گازی این است که از مصرفکنندگان بزرگ گاز مثل پتروشیمیها بخواهیم این میادین را خودشان توسعه دهند و به این ترتیب میادینی که منتظر توسعه هستند به تولید رسیده و مشکل سوخت و خوراک این مصرفکنندگان نیز حل خواهد شد.
دیدگاه بسته شده است.