یک کارشناس اقتصادی بخش عمده‌ای از بودجه عمرانی تخصیص نمی‌یابد یک کارشناس اقتصادی با انتقاد از ترافیک بالای تهران گفت: در کلان‌شهرهای دنیا مثل توکیو، مسکو و لندن مشکل ترافیک را با گسترش حمل‌ونقل عمومی به شهرهای اقماری شهرهای پایتخت حل کرده‌اند، در حالی که در تهران همچنان مشکل موجود در زمینه توسعه حمل‌ونقل عمومی […]
یک کارشناس اقتصادی
بخش عمده‌ای از بودجه عمرانی تخصیص نمی‌یابد
یک کارشناس اقتصادی با انتقاد از ترافیک بالای تهران گفت: در کلان‌شهرهای دنیا مثل توکیو، مسکو و لندن مشکل ترافیک را با گسترش حمل‌ونقل عمومی به شهرهای اقماری شهرهای پایتخت حل کرده‌اند، در حالی که در تهران همچنان مشکل موجود در زمینه توسعه حمل‌ونقل عمومی را حل نکرده‌ایم.
به گزارش صما، هادی‌حق‌شناس، نماینده سابق مجلس ادامه داد: در چنین شرایطی طبیعی است که ترافیک هر روز بیش‌تر می‌شود و مردم برای این‌که در مسیر رفت و آمد خود در ترافیک نمانند، در تهران یا سایر کلان‌شهر‌ها سکونت می‌کنند که این موضوع هم باز منجر به افزایش ترافیک می‌شود.
وی همچنین با انتقاد از پرترافیک بودن مسیر تهران-کرج گفت: یکی از دلایل پرترافیک بودن مسیر تهران-کرج این است که اکثریت با خودروی شخصی تردد می‌کنند، در حالی که اگر مترو یا حمل‌ونقل عمومی سریع و منظم انجام گیرد، طبیعی است که مردم تمایل دارند در زمان کوتاهی با مترو این مسیر را طی کنند و عقل سلیم حکم نمی‌کند که با چند ساعت رانندگی به مقصد برسند.
حق‌شناس افزود: اما وقتی حرکت مترو منظم نیست و نیز به لحاظ کمبود مترو، تعداد افرادی که می‌خواهند سوار شوند، چندبرابر ظرفیت واقعی واگن‌هاست و حرمت شهروندان حفظ نمی‌شود، مردم ترجیح می‌دهند که ترافیک جاده را تحمل کنند و این برای آنها قابل تحمل‌تر از ازدحام مترو یا معطل ماندن در ایستگاه‌های مترو جهت جابه‌جایی است.
هزینه‌ها به درستی برآورد نمی‌شود
وی در پاسخ به این‌که آیا دولت بودجه لازم برای توسعه حمل ونقل عمومی و امکان اجرای چنین طرحی را دارد، گفت: واقعیت آن است که دولت در برخی موارد هزینه‌ها را به درستی برآورد نمی‌کند. برای مثال امروزه متوسط مصرف بنزین خودروی ایرانی به‌طور میانگین دوبرابر خودروی خارجی است. اما کسی جرات ندارد ایران خودرو را تعطیل و استدلال کند که تولید ایران خودرو زیان ملی را به دنبال دارد.
حق‌شناس تأکید کرد: در نتیجه ما خودروی ایرانی را سوار می‌شویم و نه تنها آن را گران می‌خریم و به دلیل پایین بودن کیفیت خودروی ایرانی سالانه ده‌ها هزار کشته می‌دهیم، بلکه مضاف بر این روزانه ۷۰ تا ۸۰ میلیون لیتر بنزین مصرف می‌کنیم، در حالی که اگر خودروی مشابه خارجی استفاده کنیم، حداقل اتفاق مثبت در حمل و نقل، این است که به‌طور قطع حداقل تا یک سوم در مصرف بنزین صرفه‌جویی می‌شود. اما متأسفانه چنین تصمیماتی گرفته نمی‌شود.
وی با بیان این‌که همین موضوعات در مورد سایر موضوعات حمل و نقل نیز مطرح است، اظهار داشت: برای مثال در لایحه بودجه سال جاری، ۳۲۰ هزار میلیارد تومان مربوط به منابع عمومی بودجه است که از این رقم، ۲۰ درصد آن یعنی ۶۲ هزار میلیارد تومان شامل بودجه عمرانی است که البته از این مبلغ قطعاً ۳۰ تا ۴۰ درصد آن تخصیص داده نخواهد شد.
این اقتصاددان تأکید کرد: لذا با یک بودجه ۳۲۰ هزار میلیارد تومانی که ۲۶۰ هزار میلیارد تومان از آن مربوط به تملک مالی و بودجه جاری کشور است و با ۶۰ هزار میلیارد تومان باقی مانده به عنوان بودجه عمرانی که بخش عمده‌ای از آن تخصیص پیدا نمی‌کند، نمی‌توان یک اقدام اساسی در بخش حمل و نقل عمومی انجام داد و در برخی موارد باید صرفه‌جویی‌های دیگری انجام شود.
بهبود حمل و نقل عمومی و تولید، اهدافی که محقق نشد
وی همچنین با انتقاد از نحوه اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها تصریح کرد: زمانی که هدفمند کردن یارانه‌ها مطرح شد، گفته می‌شد که اگر قیمت بنزین، گاز، آب و برق واقعی شود، بخش عمده مسایل حمل و نقل عمومی کشور حل می‌شود؛ اما مشکلی حل نشد چون هر مبلغی که از این محل نصیب دولت شد، مقداری هم از سایر منابع روی آن گذاشتند و بین مردم توزیع کردند.
حق شناس با بیان این‌که فلسفه هدفمند کردن یارانه‌ها در سال ۸۹ بهبود وضعیت حمل و نقل عمومی و بخش تولید بود گفت: اما متأسفانه نه بخش تولید و نه حمل و نقل بهبود نیافت، چرا که قانون هدفمند کردن یارانه‌ها به درستی اجرایی نشد و فقط آن بخشی که توزیع یارانه به مردم بود، به درستی انجام شد و آن بخشی که قرار بود موجب اصلاح تولید و حمل و نقل عمومی شود، اصلاح نشد.
وی خاطرنشان کرد: بنابراین وقتی چنین سیاست‌هایی به‌کار گرفته می‌شود، نباید انتظار داشت که تحولی در حمل و نقل عمومی انجام شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.