قناری، پرنده‌ای آوازه‌خوان گروه محیط زیست- قناری پرنده‌ای کوچک و به دو صورت اهلی و وحشی وجود دارد و جثه‌ای کوچک دارد و طول بدن آن بین ۱۳ تا ۲۴ سانتی‌متر بوده و به‌طور متوسط در حدود ۱۷سانتی‌متر می‌باشد. بزرگ‌‌ترین گونه قناری، نژاد فری پاریسی است که طول بدن آن به ۲۴ سانتی‌متر می‌رسد. این […]
قناری، پرنده‌ای آوازه‌خوان
گروه محیط زیست- قناری پرنده‌ای کوچک و به دو صورت اهلی و وحشی وجود دارد و جثه‌ای کوچک دارد و طول بدن آن بین ۱۳ تا ۲۴ سانتی‌متر بوده و به‌طور متوسط در حدود ۱۷سانتی‌متر می‌باشد. بزرگ‌‌ترین گونه قناری، نژاد فری پاریسی است که طول بدن آن به ۲۴ سانتی‌متر می‌رسد. این پرنده از خانواده سهره‌ها بوده و رنگ‌های متنوعی دارد. قناری مانند مرغ عشق و فنچ دانه‌خوار است. پای قناری دارای ۳ انگشت رو به جلو و یک انگشت رو به عقب می‌باشد. بنابراین برخلاف مرغ عشق بالا رونده نبوده و شاخه‌نشین محسوب می‌شود. منشأ این پرنده جزیره مادیرا، جزیره آزوریس و جزایر قناری است که این ۳ جزیره در اقیانوس اطلس قرار دارند و دو جزیره اول متعلق به کشور پرتغال و جزایر قناری متعلق به کشور اسپانیا می‌باشد. قناری‌ها برای زندگی در قفس بسیار مناسب هستند. آنها پرندگان مقاومی بوده و قابل تربیت می‌باشند و عمری نسبتاً طولانی دارند که بین ۱۵ تا ۲۰ سال برآورد شده است. امروزه پرورش این پرنده در ایران بسیار متداول شده و افراد زیادی اقدام به تکثیر این پرنده کرده و جوجه‌های آن را به علاقه‌مندان می‌فروشند. جنس نر این پرنده آواز می‌خواند و جنس ماده فقط برای جوجه‌کشی و تکثیر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
قناری‌ها از زمان بلوغ شروع به آواز خواندن می‌کنند و صدای زیبای قناری بیش‌تر توسط جنس نر تولید می‌شود.
نژادهای قناری
قناری‌ها از نظر نوع به ۳ دسته تقسیم می‌شوند:
بر پایه رنگ مانند: سرخ، زرد، موزاییکی، برنزی، عاجی، قهوه‌ای
بر پایه نوع آواز مانند: قناری آوازخوان آمریکایی، قناری آوازخوان روسی و قناری آوازخوان ایرانی.
بر پایه شکل و ترکیب مانند: قناری جیبر، قناری جیبوس، قناری یورکشایر
تولیدمثل قناری
وقتی پرنده ماده آماده تخم‌گذاری شد اقدام به ساخت لانه خواهد کرد. آنان به یک لانه فنجانی شکل بدون سقف در گوشه بالای قفس و مواد لانه‌سازی نیاز دارند. موادی مثل نخ و کاغذ و دستمال کاغذی پاره شده و سایر مواد نرم برای این منظور مناسب هستند.
طی مدت ۴ یا ۵ روز پرنده اقدام به تخم‌گذاری می‌کند و به مدت دو هفته بر روی تخم‌‌ها می‌خوابد و در این مدت به ندرت لانه را ترک می‌کند. وقتی جوجه به دنیا آمد باید غذاهای مقوی مانند تخم‌مرغ برای پدر و مادرش فراهم شود تا آنها جوجه‌هایشان را تغذیه کنند.
جوجه‌ها بعد از ۱۸ روز لانه را ترک می‌کنند. والدین آنها را برای حدوداً یک هفته پس از این نیز تغذیه می‌کنند. وقتی پرنده ماده دوباره تصمیم به تخم‌گذاری بگیرد، ممکن است به مسن‌ترین جوجه‌ها حمله بکند. در این موقع دیوار سیمی میان قفس مفید خواهد بود تا پرنده نر بتواند از میان سیم‌ها جوجه‌ها را تغذیه بکند تا زمانی که ماده دوباره تخم‌گذاری بکند.
منابع:
http: //en.wikipedia.org
دکتر احسان مقدس-پرورش، نگهداری و بیماری‌های قناری، انتشارات نیلوبرگ
قناری‌سرای بهنام قدوسی
www.persianpetclinic.com
www.topaks.ir
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.