ماهی خورک سینه سفید یا گلو سفید گروه محیط‌زیست-این پرنده در کنار جویبارها، کشتزار‌ها، باغ‌ها، دشت‌های باز، جنگل‌ها، آب‌های شیرین و سواحل دریا به سر می‌برد. در ایران بومی و نسبتاً فراوان است و در سوراخ درخت‌ها با دیواره ساحلی رودخانه‌ها و ساختمان‌ها آشیانه می‌سازد. این پرنده، ۲۶ سانتی‌متر طول دارد و از دو گونه […]
ماهی خورک سینه سفید یا گلو سفید
گروه محیط‌زیست-این پرنده در کنار جویبارها، کشتزار‌ها، باغ‌ها، دشت‌های باز، جنگل‌ها، آب‌های شیرین و سواحل دریا به سر می‌برد. در ایران بومی و نسبتاً فراوان است و در سوراخ درخت‌ها با دیواره ساحلی رودخانه‌ها و ساختمان‌ها آشیانه می‌سازد.
این پرنده، ۲۶ سانتی‌متر طول دارد و از دو گونه دیگر ماهی خورک، نسبتاً بزرگ‌تر بوده و به واسطه رنگ شفاف و منقار قرمز بزرگ، سر و شکم قهوه‌ای شکلاتی، سینه و گلوی سفید، پیش بال سیاه و روتنه و دم آبی فیروزه‌ای به هیچ وجه اشتباه نمی‌شود. در پرواز سریع و مستقیمش، لکه‌های سفید روی شاهپر‌ها دیده می‌شود. نسبتاً پر سر و صداست و اغلب روی سیم‌های برق، به حالت قائم، در انتظار شکار می‌نشیند.
ماهی خورک، همان‌طور که از نام آن پیداست، از ماهی تغذیه می‌کند. این پرنده، پس از شناسایی محل‌های مناسب برای صید، مدتی بالای آب، در جا بال می‌زند یا بر گیاهی می‌نشیند و منتظر می‌ماند. آن‌گاه به محض دیدن طعمه، در کسری از ثانیه شیرجه می‌زند و آن را صید می‌کند.
ماهی خورک‌ها پرندگانی کوچک جثه با منقاری بزرگ و دمی کوتاه هستند. بدن آن‌ها به شکلی تکامل یافته است که بتوانند به سرعت در آب شیرجه بزنند و با منقار بلند و کلفت خود ماهی شکار کنند. این پرنده استاد در جا بال زدن است. به این سبب می‌تواند در نقطه‌ای از آسمان بالای آب بایستد و بدون آن‌که از جای خود تکان بخورد، به سرعت بال بزند. این حالت پرنده بسیار شبیه چرخیدن پره‌های بال‌گرد است. سپس در همین حالت، ماهی مورد نظر خود را انتخاب می‌کند و در کسری از ثانیه، در آب شیرجه می‌زند و آن را با منقار خود صید می‌کند. این سرعت عمل زیاد و نشانه‌گیری دقیق، برای آن است که صید خود را از دست ندهد. گاه ماهی‌خورک‌ها در فاصله کمی از سطح آب، در امتداد رودخانه بال می‌زنند. آن‌ها در این مسیر به پیش می‌روند تا محل مناسبی برای صید ماهی پیدا کنند.
این پرنده از آدمی نسبتاً گریزان است. زمانی که روی شاخه‌ها نشسته است، به راحتی دیده نمی‌شود اما اگر در بین گیاهان تالابی و نی‌زار‌ها پرواز کند، قابل دیدن است.
صدا: صدای این پرنده بلند و شبیه «که ری ل- که ری ل» شنیده می‌شود.
این پرنده برای زیست طبیعی، نیازمند رودخانه‌ای تمیز با آب زلال و هوای پاک است.
منابع:
کویر‌ها و بیابان‌های ایران
تبیان
پرندگان ایران
لحظه‌ای با علم
www.photomecan.eu
mr.wikipedia.org
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.