وزیر راه و شهرسازی انتقاد کرد نحوه اتصال تأسف‌آور جاده‌ها به شهر‌‌‌ها خوندی با بیان این‌که «زندگی فقط در سکونتگاه‌ها نیست و همه جا جریان دارد» و با تأکید بر این که در اندیشه ایرانی و اسلامی، زندگی اساساً یک مسیر و یک حرکت است، گفت: معماری جاده و شهر‌‌‌ها آشفته است و به هیچ‌وجه […]
وزیر راه و شهرسازی انتقاد کرد
نحوه اتصال تأسف‌آور جاده‌ها به شهر‌‌‌ها
خوندی با بیان این‌که «زندگی فقط در سکونتگاه‌ها نیست و همه جا جریان دارد» و با تأکید بر این که در اندیشه ایرانی و اسلامی، زندگی اساساً یک مسیر و یک حرکت است، گفت: معماری جاده و شهر‌‌‌ها آشفته است و به هیچ‌وجه دلنواز نیست، نحوه اتصال جاده به شهر تأسف‌بار است و از نظر روحی چشم‌نوازی و ایمنی می‌تواند با توجه به منظره‌ها جنبه‌های گوناگونی پیدا کند.
به گزارش صما، نشست «تبیین ضرورت توجه به معماری راه در طراحی و مدیریت بهره‌برداری راه‌های برون‌شهری ایران» با حضور عباس‌آخوندی، وزیر راه و شهرسازی، داوودکشاورزیان، رییس سازمان راهداری و حملونقل جاده‌ای، خیرا…خادمی، مدیرعامل شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حملونقل، حامدمظاهریان، معاون امور مسکن و ساختمان، محمد‌سعیدایزدی، مدیرعامل شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری، هوشنگ‌عشایری، عضو هیأت‌مدیره شرکت عمران و بهسازی شهری ایران و دبیر نشست به همراه سیدمحمدبهشتی، سیدحسن‌تقوایی، محمدحسن‌طالبیان در شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری برگزار شد.
عباس‌آخوندی در ابتدای این جلسه با اشاره به اهمیت معماری راه و تأکید بر این که به عنوان سیاست‌گذار خواهان درک این موضوع مهم است و برای تأکید بر اهمیت موضوع معماری راه در این نشست حضور یافته است، اظهار داشت: از نظر من معماری اندیشه است و معماری بدون ساحت تفکر، اندیشه و فهم از زندگی نمی‌تواند تعریف شود.
وی افزود: بزرگ‌‌‌ترین تعریفی که می‌توان برای معماری قائل شد، نحوه زندگی است و اگر این مفهوم را قبول داشته باشیم، آنچه در عالم بیرون خلق می‌شود به واسطه معماری شکل می‌یابد که در قالب سازه و ابنیه محصول اندیشه‌ورزی ما محسوب می‌شود و در واقع بازتابی از نگاه ما به زندگی و خلقت است.
وزیر راه و شهرسازی با اشاره به ارتباط وسیع معماری با طبیعت بیان داشت: طبق تأکید معماران آنچه خلق می‌شود با طبیعت و اقلیم در ارتباط است و در واقع تیغ دو لبی است که تنها وقتی با طبیعت سازگار است در مفهوم اندیشه ایران‌شهری خود تعریف شده است و سازگاری میان معماری با طبیعت و میراث محصول اندیشه‌ورزی ایرانی است.
آخوندی با بیان این‌که «رابطه معماری با اقلیم و طبیعت به نگاه ما به جهان و اندیشه‌ورزی ما برمی‌گردد» گفت: زندگی فقط در سکونتگاه‌ها نیست، همه‌جا جریان دارد. همان‌طور که در اندیشه ایرانی و اسلامی، زندگی اساساً یک مسیر و یک حرکت است. لذا بازتاب آن در اندیشه اسلامی در عبادت روزانه خداوند و لفظ «اهدناالصراط‌المستقیم» دیده می‌شود و دارای تاریخچه عمیقی در اندیشه ایران‌شهری است.
به گفته وزیر راه و شهرسازی با ورود مدرنیته به ایران همه چیز به شکل پروژه دیده می‌شود و مفهوم زندگی از راه قطع می‌گردد. در حالی که همه چیز از جمله میراث و تمدنی که به آن افتخار می‌کنیم و به رخ جهانیان کشیده می‌شود در قالب راه و اجزا و مقاطعی برای عبور و حرکت نشان داده می‌شود که سی‌وسه پل و پل خواجو در اصفهان و پل شوشتر تجسمی از این اندیشه است.
عضو کابینه دولت یازدهم قطع شدن تمام این تفکرات را در دوره مدرن اتفاقی عجیب خواند و گفت: در این دوره، راه فقط یک کفه سیاه برای تردد تلقی می‌شود و زندگی دیگر معنایی ندارد. زیبایی، آرامش، چشم‌نوازی در مسیر مشهود نیست. لذا علی‌رغم این‌که در دوره جدید هزاران میلیارد تومان در راه‌ها هزینه شده است کم‌تر اثری که باری معنایی داشته باشد و اندیشه‌ای را بیان کند به چشم نمی‌خورد.
آخوندی در ادامه تصریح کرد: ما در زیبا‌‌‌ترین نقاط ایران در حال اجرای پروژه هستیم به‌طور مثال جاده هراز جزو کم‌نظیر‌‌‌ترین طبیعت‌‌‌‌ها است اماچشم‌نواز نیست، جاده چالوس، زاهدان-زابل، زاهدان-ایرانشهر، مسیرهای دریای عمان و گچساران مناظر فوق‌العاده‌ای از نظر زیبایی است و همچنان یک رضایت وجدانی به معماری آنچه خلق می‌شود ندارند.
وی افزود: این معماری از نظر مفهومی، کارکرد و ایمنی بحث بسیار مهمی است اگر در جاده هراز با ایجاد پل مسیر سینه‌کش کوه را عوض کنیم، آیا پلی به عنوان مفهوم انتقال، نباید سازگاری با زیبایی محیط داشته باشد؟
وزیر راه و شهرسازی با تأکید بر این که از همین منظر معماری راه در شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حملونقل در دست مطالعه قرار گرفت، گفت: نتیجه بر آن شد که طرح‌های گوناگونی وجود دارد که به‌طورقطع، فکری برای آن‌‌ها نشده بود. به‌طور مثال فکر کنید به‌طور پیوسته در حال تردد در یک فضای سیاه طولانی تونلی به طول۶۴۵۰ متر در جاده چالوس هستید، آیا این فضا نمی‌تواند آرایه‌های چشم‌نوازی داشته باشد؟ معماری جاده و شهر‌‌‌ها آشفته است و به هیچ وجه دلنواز نیست. به راستی نحوه اتصال جاده به شهر تأسف بار و این امر در بسیاری از شهر‌‌‌ها مشهود است، در حالی که وقتی وارد جزییات می‌شویم از نظر روحی چشم‌نوازی و ایمنی با منظره‌ها می‌تواند جنبه‌های گوناگونی پیدا کند.
این مقام مسؤول اذعان کرد: معماری راه اندیشه جدیدی است و دفاتر مهندسی اساساً پروژه محور هستند و دفاتر مهندسی معماری به راه کم‌تر توجه داشته‌اند. لذا جلسات این چنین می‌تواند دو مفهوم معماری و راه را به هم گره زده و باتوجه به این‌که در حرفه، اقلیم و دانشگاه، تخصص معماری راه وجود ندارد به همین خاطر شاید بتواند آغازی برای پیوند دو حوزه باشد و چشم‌اندازی در این زمینه ایجاد شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.