ارغوان چیرگی گل ها بر برگ ها در بهار

ارغوان چیرگی گل ها بر برگ ها در بهار گروه محیط‌زیست-ارغوان درختی است از خانواده نیام‌داران و از مشخصات بارز آن این است که این درخت در اول بهار می‌روید و دارای گل‌های صورتی رنگ و نیام یا غلاف که از مشخصه این تیره است، می‌باشد. گل‌های این گیاه زودتر از برگ‌های آن نمایان می‌شوند […]

ارغوان چیرگی گل ها بر برگ ها در بهار

گروه محیط‌زیست-ارغوان درختی است از خانواده نیام‌داران و از مشخصات بارز آن این است که این درخت در اول بهار می‌روید و دارای گل‌های صورتی رنگ و نیام یا غلاف که از مشخصه این تیره است، می‌باشد. گل‌های این گیاه زودتر از برگ‌های آن نمایان می‌شوند و گل‌های این درخت در اوایل بهار، در گروه‌های ۳ تا ۶ تایی، روی شاخه‌ها و حتی روی ساقه اصلی، پیش از رشد برگ‌‌ها پدید می‌آیند و چون تعدادشان بسیار زیاد است، منظره زیبایی به درخت می‌دهد. این گل‌‌ها دارای ۵ گلبرگ جدا از هم و کاسبرگ‌هایی پیوسته می‌باشد. مزه گل ارغوان ترش و نسبتاً مطبوع است. از این رو در بعضی از کشور‌‌ها گل ارغوان را همراه سالاد می‌خورند یا در بعضی از غذا‌‌ها مورد استفاده قرار می‌دهند.

میوه‌ها در غلاف‌هایی که به صورت عمودی روی درخت قرار می‌گیرند، تشکیل می‌شوند. رأی شاخه‌های متقابل می‌باشد.

ارتفاع گیاه گاهی به ۱۲ متر نیز می‌رسد، اما بیش‌تر به صورت درختچه است. ارغوان گیاه بومی سرزمین‌های جنوبی اروپا و غربی آسیاست و در ایران در شاهرود، کرمان، مازندران، گیلان، همدان، لرستان و فارس به صورت خودرو می‌روید. این درخت را به عنوان گیاه زینتی می‌کارند. در شهرهای شمالی استان خوزستان مانند دزفول، شوشتر، مسجد سلیمان و هفت‌تپه نیز این گیاه به وفور یافت می‌شود اما زمان گلدهی آن اواسط زمستان است.

شرایط محیط رشد

ارغوان، مناسب باغچه‌های بزرگ یا حاشیه کنار پیاده‌روهاست. این درخت به نور فروان آفتاب احتیاج دارد. از کاشت آن در محل‌های کم نور خودداری کنید.

از سویی دیگر به سرما حساس است و مناسب مناطق سردسیر نیست. در عوض در حاشیه کویر به آسانی می‌روید. در خاک‌های گچی یا آهکی به‌خوبی عمل می‌آید. به خشکی خاک نیز مقاوم است.

راز سلامتی این گیاه در قابل نفوذ بودن خاک است، هر قدر خاک زه‌کش بهتری داشته باشد، ارغوان سالم‌تر می‌ماند.

تکثیر

آسان‌‌‌ترین روش ازدیاد ارغوان، کاشت بذر است. بذر‌‌ها را جهت اجتناب از سرمای بهاره و تگرگ معمولاً در اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت در عمق یک سانتی‌متری با پوششی از ماسه می‌توان کاشت.

در مهر ماه به وسیله خوابانیدن شاخه‌های قوی و جدا کردن آن یک سال بعد می‌توان آن را تکثیر نمود. در اوایل پاییز شاخه‌های بلند ارغوان را در داخل خاک مرطوب قرار می‌دهیم. در محل تماس با خاک ریشه می‏زند، وقتی ریشه‌ها ظاهر شدند شاخه را از پایه مادری جدا می‌کنیم.

منابع:

http: //www.agriculture3.blogfa.com

http: //www.pfaf.org

https: //en.wikipedia.org/

https: //www.rhs.org

powellgardens.wordpress.com

www.dobrenasiona.com

asemangoon.persianblog.ir

 

شهرداری اصفهان – سایت گردشگری ایران- پایگاه اطلاع‌رسانی گل و گیاه