محققان مستقل، پژوهش‌هایی در انستیتوهای سه کشور مختلف انجام و نشان داده‌اند که ارسال بیت‌های کوانتومی در یک کابل نوری در مسافت طولانی امکان‌پذیر است. به گزارش سیتنا، رایانش کوانتومی هنوز در حال توسعه است اما محققان سراسر جهان مشغول ساخت اینترنت کوانتومی هستند. در حالی‌که شرکت‌های بزرگ صنعت فناوری سعی دارند رایانه‌های کوانتومی قدرتمند […]
محققان مستقل، پژوهش‌هایی در انستیتوهای سه کشور مختلف انجام و نشان داده‌اند که ارسال بیت‌های کوانتومی در یک کابل نوری در مسافت طولانی امکان‌پذیر است. به گزارش سیتنا، رایانش کوانتومی هنوز در حال توسعه است اما محققان سراسر جهان مشغول ساخت اینترنت کوانتومی هستند. در حالی‌که شرکت‌های بزرگ صنعت فناوری سعی دارند رایانه‌های کوانتومی قدرتمند بسازند، فرآیند گذر از سیستم دوتایی به کوانتومی فقط با ارتباط اینترنتی معتبر جهت انتقال داده تکمیل می‌شود. برخلاف بیت‌های دوتایی که به شکل سیگنال‌های نور داخل فیبر کابل نوری جابه‌جا می‌شوند، کیوبیت‌ها یا بیت‌های کوانتومی بسیار ظریف هستند و حتی تلاش برای خوانش آن‌ها وضعیت‌شان را تغییر می‌دهد. از آنجا که سیگنال‌های نوری را نمی‌توان ارتقا داد، بنابراین قابل انتقال در مسافت‌های طولانی نیستند و در نتیجه برای چنین فرآیندی مناسب نیستند. با این وجود برای ارتقای سریع اینترنت کوانتومی باید از شبکه فعلی کابل‌های نوری استفاده کرد. محققان در هلند، چین و آمریکا به‌طور جداگانه نشان داده‌اند چگونه می‌توان کیوبیت‌ها را در حافظه کوانتومی ذخیره و در شبکه فیبرنوری منتقل کرد. رونالدهانسون و همکارانش در دانشگاه فناوری دلفت هلند کیوبیت‌ها را با الکترون اتم‌های نیتروژن و وضعیت هسته‌ای اتم‌های کربن کریستال‌های کوچک الماسی که آن‌ها را در خود جای داده بود، رمزگذاری کردند. یک فیبرنوری در مسافت ۲۵ مایل از دانشگاه تا آزمایشگاه دیگری در شهر هاگ کشیده شد تا ارتباطی با اتم‌های نیترون داخل کریستال‌های الماس مشابه ایجاد کند. در دانشگاه علم و فناوری چین، کیوبیت‌ها در ابری از اتم‌های روبیدیم رمزگذاری شدند. وضعیت کوانتوم با استفاده از یک فوتون ایجاد شد و محققان در سه آزمایشگاه جداگانه با فاصله شش ماه از یکدیگر شاهد بودند. در آمریکا میخاییل لوکین در دانشگاه هاروارد از دستگاه‌های مبتنی برالماس با اتم‌های سیلیکون در آن‌ها و همچنین وضعیت‌های کوانتومی را در الکترون‌ها و هسته‌ها استفاده کرد. دستگاه‌هایی برای نشان دادن درهم تنیدگی در دو گره حافظه کوانتومی استفاده شدند که به وسیله یک فیبرنوری به مسافت ۳۵ کیلومتر از هم جدا شده بودند. به این ترتیب رکوردی برای ذخیره، پردازش و حرکت اطلاعات کوانتومی ثبت شد. روش محققان چینی و هلندی نیازمند آن بود که فوتون‌ها در ساعتی دقیق به سرور برسند. اما روش محققان آمریکایی ساده تر اجرا می‌شود.
یک آزمایش جدید، تحقق اینترنت کوانتومی را یک قدم به واقعیت نزدیک‌تر کرده است. در حالی که ایده اینترنت کوانتومی دارای پتانسیل بسیار زیادی است، اما اتصال آن به اینترنت معمولی چالش‌هایی دارد. اکنون یک مطالعه جدید برای نحوه ترکیب شبکه‌های موجود با آینده راهکار ارائه داده است. آزمایشی که توسط محققان دانشگاه لایب‌نیتسهانوفر در […]
دیدگاه بسته شده است.