مدیرعامل پیشین شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، با بیان اینکه طرح نهایی و راهکار این است که دولت از تجارت انرژی خارج شود، گفت: اکنون دولت هم تولیدکننده، هم فروشنده و هم قیمت‌گذار است، تغییر نرخ کلا تورم را اضافه می‌کند و روی بهره‌وری مصرف اتفاق خاصی نمی‌افتد. عباس کاظمی؛ در گفتگو با […]
مدیرعامل پیشین شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، با بیان اینکه طرح نهایی و راهکار این است که دولت از تجارت انرژی خارج شود، گفت: اکنون دولت هم تولیدکننده، هم فروشنده و هم قیمت‌گذار است، تغییر نرخ کلا تورم را اضافه می‌کند و روی بهره‌وری مصرف اتفاق خاصی نمی‌افتد. عباس کاظمی؛ در گفتگو با ایلنا، درباره در ارزیابی تخصیص بنزین به کد ملی به جای خودرو، اظهار داشت: واقعیت این است که اگر هدف این برنامه این باشد که بنزین در اختیار همه افراد جامعه قرار گیرد، اکنون بنزین به همه تخصیص داده می‌شود، در حال‌حاضر ۲۶ میلیون خودرو و ۱۴ میلیون موتورسیکلت که سرجمع ۴۰ میلیون وسیله نقلیه را شامل می‌شود؛ در جاده‌ها تردد می‌کنند و این بدان معناست که اکثریت مردم از وسیله نقلیه و یارانه سوخت برخوردار می‌شوند. بنابراین تغییر شیوه سهمیه‌بندی و تخصیص بنزین به کد ملی به جای خودرو بهم‌ریختگی را در جریان توزیع سوخت منجر می‌شود. وی تأکید کرد: اکنون تقریباً هر خانواده ایرانی از سوخت یارانه‌ای استفاده می‌کند و مشکلی نیست، در واقع این نوع سهمیه‌بندی یعنی اختصاص بنزین به کد ملی کارشناسی شده نیست و هیچ راهکاری برای عادلانه شدن روند توزیع سوخت نیست و نتیجه مثبتی را پی نخواهد داشت. مدیرعامل پیشین شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، گفت: اگر موضوع این است که به کسی که چند خودرو دارد بنزین بیشتری تخصیص داده نشود؛ می‌توان موضوع را با تخصیص تنها یک کارت به این اشخاص حل کرد نیازی نیست که نظام توزیع سوخت را تغییر دهیم با این اقدام مشکلی حل نمی‌شود. در حال‌حاضر، هر خانوار ایرانی حداقل یک وسیله نقلیه بنزین‌سوز در اختیار دارد و این در حالی است که موتورسیکلت‌‌ها حتی بیشتر از خودرو سوخت مصرف می‌کنند و آلایندگی دارند. وی خاطرنشان کرد: راه‌حل این است که باید سرمایه‌گذاری‌‌ها به جای پالایشگاه و نیروگاه به سمت حمل‌ونقل و ریل برقی سوق داده شود یعنی تا جایی که امکان دارد روی گسترش مترو تمرکز کنیم، مترو در تهران روزانه پنج میلیون مسافر جابه‌جا می‌کند و این خود به معنای کارکرد مثبت این وسیله نقلیه در کاهش مصرف سوخت است و یا اینکه مثلاً اگر کسی با قطار به مشهد سفر کند ۱۰۰ کیلووات ساعت انرژی مصرف می‌کند و این میزان مصرف با خودروی سواری به ۹ هزار کیلووات ساعت می‌رسد. بنابراین مسئله این است که ریل باید به شکلی تقویت شود که مردم به این سمت ترغیب شوند که هم ایمن‌تر بوده و هم مصرف انرژی کمتری دارد. کاظمی؛ بیان داشت: اگر حاکمیت به سمت توسعه ریل درون‌شهری و برون‌شهری نرود مشکلات اضافه خواهد شد و سالی دو میلیون خودرو به خیابان‌‌ها اضافه می‌شود که این میزان خودرو با تغییر سهمیه‌بندی حل نمی‌شود بنابراین فقط باید حمل‌ونقل ریلی و برقی شود که مصرف کنترل شود. به گفته وی؛ اگر هم بنا داریم که خودروهای برقی را وارد مدار کنیم مشکل به شکل دیگری بروز می‌کند زیرا اگر ۲۰ درصد خودرو‌ها برقی شوند ۸۰ هزار مگاوات نیروگاه نیاز داریم که این امکان در کشور وجود ندارد و حداقل ۱۰ تا ۲۰ سال آینده شدنی نیست بنابراین تنها راه‌حل توسعه ریل برقی درون‌شهری و برون‌شهری است تا این میزان مصرف در همین حد حفظ شده و رشد پیدا نکند. ضمن اینکه طرح تخصیص بنزین به اشخاص در کیش اجرا شد و به جایی نرسید. مدیرعامل پیشین شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، درباره موضوع تغییر نرخ و یا سه‌نرخی شدن بنزین نیز توضیح داد: مهم‌ترین پیامد سه‌نرخی شدن بنزین اینکه هزینه حمل‌ونقل زیاد می‌شود، نرخ سوم را عمدتا کسانی که خودروی عمومی یعنی تاکسی، وانت بار و یا خودروی اینترنتی دارند؛ استفاده می‌کنند و این باعث می‌شود کرایه حمل‌ونقل عمومی افزایش یابد و ممکن است به افزایش درآمد دولت هم کمک کند. اما تورم هم افزایش خواهد یافت، بنابراین به هیچ‌وجه در این شرایط این اتفاق نباید بیفتد چون تورم را بالا می‌برد. وی تأکید کرد: طرح نهایی و راهکار این است که دولت از تجارت انرژی خارج شود اکنون دولت هم تولیدکننده، هم فروشنده و هم قیمت‌گذار است به‌طوری که ما در سایر حامل‌های انرژی مثل حوزه برق و گاز هم همین مشکل را داریم که تغییر نرخ کلاً تورم را اضافه می‌کند و روی بهره‌وری مصرف اتفاق خاصی نمی‌افتد.
دیدگاه بسته شده است.