حفظ محیط‌زیست را به کودکان بیاموزیم کره زمین، مأمن و منزل ما انسان‌ها و سایر جانداران است و برای حفظ و تداوم حیات، چاره‌ای جز توجه ویژه به آن نیست. محققین با توجه به اهمیت بالای این موضوع، تأثیر آموزش‌های زیست‌محیطی را از دوران کودکی و بر روی دانش‌آموزان دوره ابتدایی بررسی نموده‌اند. به گزارش […]
حفظ محیط‌زیست را به کودکان بیاموزیم
کره زمین، مأمن و منزل ما انسان‌ها و سایر جانداران است و برای حفظ و تداوم حیات، چاره‌ای جز توجه ویژه به آن نیست. محققین با توجه به اهمیت بالای این موضوع، تأثیر آموزش‌های زیست‌محیطی را از دوران کودکی و بر روی دانش‌آموزان دوره ابتدایی بررسی نموده‌اند.
به گزارش سیناپرس بنا بر نظر متخصصان محیط‌زیست، جهان امروز ما از لحاظ زیست‌محیطی در وضعیتی قرار دارد که به آن حالت «فشار بیش از حد و سقوط» می‌گویند. معنای این عبارت آن است که سیستم اکولوژی طبیعت در حال نابودی تدریجی است و محیط‌زیست کره زمین از جهات مختلف تحت فشار شدیدی قرار گرفته و طبعاً رفتار شهروندان در برخورد با محیط‌زیست اطرافشان می‌تواند نقش مهمی در افزایش یا کاهش مخاطرات زیست‌محیطی به وجود آمده، داشته باشد.
با این حال براساس یکی از پیش‌فرض‌های بنیادی در مطالعات محیط‌زیست، بسیاری از مشکلات زیست‌محیطی را می‌توان با افزایش آگاهی عمومی در خصوص محیط‌زیست برطرف نمود. به عبارت دیگر بنا بر اعتقاد متخصصین امر، آموزش و افزایش آگاهی، کلید حل بسیاری از مشکلات زیست‌محیطی است. در این زمینه، کودکان با وجود آن‌که خود بیش‌ترین قربانی ناهنجاری‌های محیط‌زیست بوده‌اند، در عین حال بهترین و مؤثر‌ترین گروه در جامعه برای آموزش محیط‌زیست به شمار می‌روند، چرا که سال‌های اولیه زندگی دوران بسیار حساسی است که در آن نگرش‌ها، ارزش‌ها و مهارت‌های مورد نیاز برای حفظ و پشتیبانی محیط‌زیست شکل می‌گیرد.
بنا بر نظر متخصصان محیط‌زیست، جهان امروز ما از لحاظ زیست‌محیطی در وضعیتی قرار دارد که به آن حالت «فشار بیش از حد و سقوط» می‌گویند.
با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهشگرانی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک و دانشگاه خاتم تهران پژوهشی را به انجام رسانده‌اند که در آن تأثیر برنامه‌های آموزشی مرتبط با محیط‌زیست را بر میزان آگاهی و نگرش زیست‌محیطی دانش‌آموزان دبستانی مورد ارزیابی قرارداده‌اند.
در این پژوهش ۶۰ نفر از دانش‌آموزان دختر پایه دوم دبستان شهر تهران شرکت داشتند که در دو گروه ۳۰ نفره مورد بررسی قرار گرفته‌اند. برای انجام این تحقیق، ابتدا میزان آگاهی و نگرش زیست‌محیطی هر دو گروه با استفاده از پرسش‌نامه‌های خاص سنجیده شد. سپس افراد یکی از گروه‌ها تحت آموزش‌های ویژه‌ای برای افزایش آگاهی زیست‌محیطی قرار گرفتند. این آموزش‌ها طی ۵ هفته و در ۱۰ جلسه از طریق نقاشی، نمایش کلیپ، داستان‌نویسی، بحث گروهی و موارد مشابه دیگر به انجام رسید. پس از انجام این آموزش‌ها، مجدداً هر دو گروه برای بررسی وضعیت آگاهی و نگرش زیست‌محیطی مورد سنجش واقع شده و سپس توانایی‌هایی دو گروه با یکدیگر مقایسه شد.
نتایج به دست آمده از این پژوهش حاکی از آن است که آموزش گروهی محیط‌زیست، نگرش مثبت‌تری نسبت به محیط‌زیست و حفاظت از آن در دانش‌آموزان ایجاد نموده است و در این خصوص آن گروه از دانش‌آموزان که تحت آموزش قرار گرفتند، به‌طور قابل توجهی نگرش مثبت‌تری نسبت به سایر دانش‌آموزان پیدا کرده‌اند.
بنا براین نتایج که به صورت مقاله‌ای علمی پژوهشی در نشریه «پرستاری کودکان» منتشر گردیده است، محققین اظهار داشته‌اند آموزش محیط‌زیست با توجه به تأثیر به‌سزایی که می‌تواند در بهبود حفاظت از این گوهر گرانبها داشته باشد باید از سنین ابتدایی در خانواده و دبستان بایستی به‌طور جدی پیگیری شود تا پایه‌های فرهنگی لازم در این خصوص بنیان نهاده شود. روش‌های آموزشی به‌کار گرفته شده در این پژوهش با توجه به تنوع و انطباق با روحیات کودکان می‌تواند توسط بنیادهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.