تصمیمات اقتصادی مجلس معمولاً سیاسی‌کاری است

تصمیمات اقتصادی مجلس معمولاً سیاسی‌کاری است یک اقتصاددان درباره نقش تصمیمات مجلس در اقتصاد ایران معتقد است که مجلس شورای اسلامی همواره بیش از آن‌که درباره مسایل اقتصادی موضع‌گیری یا تصمیم‌گیری کند، سیاسی عمل کرده است. به عبارتی نمایندگان مجلس در اقتصاد سیاسی ایران در همه سال‌های اخیر بسته به این‌که اکثریت مجلس مربوط به […]

تصمیمات اقتصادی مجلس معمولاً سیاسی‌کاری است

یک اقتصاددان درباره نقش تصمیمات مجلس در اقتصاد ایران معتقد است که مجلس شورای اسلامی همواره بیش از آن‌که درباره مسایل اقتصادی موضع‌گیری یا تصمیم‌گیری کند، سیاسی عمل کرده است. به عبارتی نمایندگان مجلس در اقتصاد سیاسی ایران در همه سال‌های اخیر بسته به این‌که اکثریت مجلس مربوط به کدام جناح سیاسی باشد، با سیاست‌های دولت موافقت یا مخالفت کرده‌اند.

به گزارش ایسنا پرویز صداقت افزود: نتیجه این رویکرد این بوده که مصوبات بسیار زیادی از همه مجلس‌های ۳ دهه گذشته می‌توانیم مثال بزنیم که اجرا نشده و نهاد قانونگذار هم هرگز سؤال نکرده که چرا اجرا نشده است. این در حالی است که چنین اقدامی جزو وظایف مجلس و نمایندگان آن به حساب می‌آید.

این اقتصاد دان ادامه داد: لازم است یادآوری کنم که مجلس قبل قانونی درباره انتشار گزارش‌های مالی نهادهای خیریه، نظامی و انتظامی تصویب کرد ولی دیدیم که حتی یک برگ از اطلاعات آن افشا نشد و هیچ نماینده‌ای هم نسبت به این‌که چرا این گزارش‌ها منتشر نمی‌شوند، اعتراضی نکرد؛ بنابراین باید واقع‌بین باشیم و بدانیم که در اغلب مواقع شعارهایی که داده می‌شود با عمل تفاوت دارد.

او درباره جایگاه مجلس در اقتصاد سیاسی ایران چنین توضیح داد: به نظر من جایگاه مجلس در اقتصاد ایران همیشه جایگاه فرعی بوده و تصمیمات آن اغلب به این بستگی دارد که در ارتباط ارگانیک با کدام جناح سیاسی قرار داشته، بنابراین اغلب نمی‌توان تصمیمات اقتصادی که برای کشور گرفته شده را نتیجه خواست و اراده مجلس براساس واقعیت‌های اقتصادی جامعه دانست.

او همچنین در پاسخ به این سؤال که نداشتن دانش اقتصادی و تخصص لازم در میان نمایندگان کمیسیون‌های تخصصی چقدر در این زمینه مؤثر است بیان کرد: به نظر من اکنون مسأله تخصص داشتن آنقدر نقش پررنگی ایفا نمی‌کند. اکنون همه متخصصند و دکترا دارند! اقتصاد سیاسی ایران نشان داده است چیزی که در ویترین اقتصاد و سیاست و آن‌چه در بطن و لایه‌ زیرین جریان‌های اقتصادی و سیاسی وجود دارد، متفاوت از یکدیگرند؛ بنابراین به‌طور کلی به نظر من جریان‌های تأثیرگذار اصلی در عرصه اقتصاد در دست مجلس نیست که تخصص و غیرتخصصی بودن آنها بتواند نتیجه را تغییر دهد.

این کارشناس حوزه اقتصاد سیاسی همچنین در پاسخ به این سؤال که چقدر نبود مکانیزم‌های کنترل مفید و مؤثر را در نتیجه عملکرد مجلس مؤثر می‌دانید، بیان کرد: اقتصاد ایران به فساد سیستمی دچار است. این موضوعی است که می‌بینیم مقامات مسؤول هم بر آن تأکید می‌کنند. البته به نظر من گفتن چنین حرف‌هایی از مسؤولیت فردی افراد کم نمی‌کند. گفتن این حرف که در ایران فساد سیستمی وجود دارد از جانب مقامات مسؤول، نشان می‌دهد که شاید گوینده نیز خود حدی از فساد را پذیرفته است و به این ترتیب از مسؤولیت شانه خالی می‌کند.

 

وی افزود: درباره نظارت بر مجلس هم باید بگویم که به نظر من در همین فضای فساد سیستمی، نهاد ناظر هم می‌تواند بستر جدیدی را برای فساد ایجاد کند، بنابراین باید کمی ریشه‌ای‌تر مسأله را دید. به بیان دیگر اگر نهاد ناظر قوی هم وجود داشت فضا چندان هم از آنچه امروز می‌بینیم متفاوت‌تر نبود.