حرف‌های خودی و بی‌خودی کیبوردهای هوشمند! نمی‌دانم نظر شما گرامیان در رابطه با این کیبوردهای هوشمند گوشی‌ها چیست، البته به جد امیدوارم که کیبورد گوشی شما هوشمند نباشد، حالا چرا و چطورش را در ادامه عرض می‌کنم ولی به هرحال این از خوش‌شانسی است و همینجور الکی، ۳برهیچ از دیگرانی که گوشی‌هایی با کیبورد […]
حرف‌های خودی و بی‌خودی
کیبوردهای هوشمند!
نمی‌دانم نظر شما گرامیان در رابطه با این کیبوردهای هوشمند گوشی‌ها چیست، البته به جد امیدوارم که کیبورد گوشی شما هوشمند نباشد، حالا چرا و چطورش را در ادامه عرض می‌کنم ولی به هرحال این از خوش‌شانسی است و همینجور الکی، ۳برهیچ از دیگرانی که گوشی‌هایی با کیبورد هوشمند دارند، جلو هستید و البته احتمالاً برایتان خیلی مهم نیست و این پیشتازی برایتان علی‌السویه است، چون متوجه موهبتی که شامل حالتان شده است نیستید!
ما که فکر می‌کنیم این کیبوردهای هوشمند، یا با هوش نیستند و یا فهمی از کاری که انجام می‌دهند ندارند و یا بدتر از همه هم هوشمند هستند و هم باهوش، ولی طراحان و سازندگان آن‌ها این هوشمندی را با مقادیر قابل‌توجه‌ای خرده‌شیشه و بدجنسی ترکیب کرده‌اند و معجونی درست شده است که با حوصله و صبر خیلی زیاد، در کمال آرامش و ادب و مهربانی، مدت‌ها با شما همراهی می‌کند، اشتباهات تایپی شما را اصلاح می‌کند و دردسر چند بار پاک کردن و دوباره نوشتن را از روی دوش شما برمی‌دارد، ولی در یک بزنگاه و شرایط خاص، ذات بدجنس و شرور خود را به نمایش می‌گذارد و چنان نیشی می‌زند که پدر صاحاب بچه را در می‌آورد که نه راه پس داشته باشی و نه راه پیش!
باور کنید نمی‌دانم دیگر این چه مدل هوشمندی است، به‌نظر جنابمان این فیلم‌های تخیلی که در مورد سیطره ربات‌ها و هوش‌های مصنوعی بر انسان، درست شده و خطرناکی و خوفناکی این موجودات را نشان می‌دهد که با چه بی‌رحمی و شدتی به مقابله با انسان می‌پردازند، نمونه مینیاتوری و واقعی آن، همین کیبوردهای هوشمند هستند که بهتر از هر آلارم و تذکر و انذاری، به نوع بشر یادآوری می‌کند که اگر عنان کار و زندگی خود را به هوش‌مصنوعی و ربات‌های پیشرفته و انسان‌نما دادید، اگر نسل بشر به فنا رفت و سرنوشتی جز انقراض پیدا نکرد، آنقدر‌ها تعجب نکنید!
اجازه بدهید همچین مصداقی و قابل فهم‌تر عرض کنم خدمتتون، به‌طور مثال می‌خواهی پیامکی و یا پیامی در یکی از پیام‌رسان‌ها برای یک نفر بفرستی که یا پیش آن شخص رودروایسی داری و یا مسئول و مدیر و متولی موضوعی است که از اتفاق بدفرم کار شما پیش ایشان گیر است، شاید هم طرف صحبت دوستی جدید است که باید ادب و متانت و کمالات خودت را در عبارات و کلمات نشان دهی تا از دست نرود، اصلاً می‌تواند درج یک کامنت و توضیح باشد و یا کپشنی برای تصویر و ویدیویی که ارسال کرده‌ای و… کافی است جناب کیبورد هوشمند از دنده چپ بلند شده باشد و شما در نوشتن پیام و لمس کردن حروف کمی بی‌دقتی نمایی، آنگاه است که این دیو هفت‌سر وارد معرکه می‌شود و چنان کلمات را دچار دگردیسی و تغییر می‌کند که کل اعتبار و حیثیت و ادب و احترام و اهداف و برنامه‌ها و هر چیزی که فکرش را بکنی بر باد می‌دهد و اگر جنگ و دعوا و ناراحتی و شکایت و شکایت‌کشی راه نیفتد و کار به تندی و تهدید و تحدید نکشد، حداقلش این است که با بی‌محلی و کم‌محلی روبه‌رو می‌شوی و یا کلاً دیگر کارت با طرف مقابل به انفصال و جدایی می‌کشد و اگر هم به دنبال حل موضوع و انجام کاری بودی، ناچار هستی عجالتاً تا مدتی به آوار‌برداری ساختمان بلندمرتبه‌شان و ادب و احترام که تخریب شده است بپردازی تا بعد ببینی چه گِلی به سر بگیری و کار را از فونداسیون شروع کنی، اگر محلی و یا فرصتی برای شروع مجدد وجود داشته باشد!
البته این را هم بگویم که در خیلی از مواقع طرف مقابل متوجه می‌شود که این دسته‌گلی که به آب داده‌ای، زیر سر کیبورد بدجنس هوشمند مارموز است ولی یا کلمه ارسال شده حرمت‌ها را هوا کرده و کاری نمی‌شود کرد و یا همین‌که شما متن خود را یک بار نخوانده‌ای و هرچیزی تایپ شده است را فرستادی و حتی بعد از ارسال آن را چک نکرده و عذر تقصیری نخواسته‌ای برای حفظ و ادامه ناراحتی و دلخوری، کفایت می‌کند!
هوشنگ‌خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.