نگاهی به ارتش بزرگ کره شمالی

با افزایش تنش‌‌‌ها و برگزاری مانورهای سالانه گسترده آمریکا و کره جنوبی که کره شمالی آن را به عنوان تمرین نهایی برای حمله تلقی می‌کند، پیونگ‌یانگ هشدار می‌دهد که به هرگونه تعرض به قلمرویش با اقدام تلافی‌جویانه بی‌رحمی از جمله حمله به سئول و خاک آمریکا واکنش نشان خواهد داد. به گزارش ایسنا، خبرگزاری آسوشیتدپرس […]

با افزایش تنش‌‌‌ها و برگزاری مانورهای سالانه گسترده آمریکا و کره جنوبی که کره شمالی آن را به عنوان تمرین نهایی برای حمله تلقی می‌کند، پیونگ‌یانگ هشدار می‌دهد که به هرگونه تعرض به قلمرویش با اقدام تلافی‌جویانه بی‌رحمی از جمله حمله به سئول و خاک آمریکا واکنش نشان خواهد داد. به گزارش ایسنا، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی می‌نویسد: اول ارتش، شعار ملی کره شمالی است که نسبت به تهدید‌‌ها علیه رژیم حاکمش بسیار هوشیار و محتاط و از نظر فنی همچنان با واشنگتن و سئول در جنگ است. ارتش کره شمالی چهارمین ارتش بزرگ جهان است که به تسلیحات اتمی مسلح است و به شدت به خود می‌بالد. ارتش کره شمالی همواره به عنوان بزرگ‌‌ترین چالش برای وضعیت امنیتی در شرق آسیا محسوب شده است؛ تصویری که کره شمالی عاشق پروبال دادن به آن است و آن را در رژه نظامی مفصل اکتبر سال گذشته میلادی به نمایش گذاشت. مانورهای نظامی مشترک کره جنوبی-آمریکا از دیروز ۷ مارس (۱۷ اسفند) آغاز شده و بیش از یک ماه ادامه دارند.

اما ارتش کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی چقدر قوی و قدرتمند است؟

براساس مشاهدات خبرنگاران و عکاسان خبرگزاری آسوشیتدپرس که در کره شمالی حضور دارند و تازه‌‌‌ترین گزارش دفتر وزارت دفاع کنگره آمریکا، مشخصات ارتش کره شمالی به شرح ذیل است:

روی زمین

براساس ارقام، ارتش کره شمالی بر روی زمین ۹۵۰ هزار نیرو، ۴۲۰۰ تانک، ۲۲۰۰ خودروی زرهی، ۸۶۰۰ قطعه توپخانه‌ای و ۵۵۰۰ راکت‌انداز چندمنظوره دارد. اما پشت این اعداد و ارقام، کره شمالی همیشه برگ برنده‌ای در اختیار داشته و دارد. اگرچه تهدید پیونگ‌یانگ برای انجام یک حمله اتمی به آمریکا دور از واقعیت و فراتر از توانایی‌های آن است اما تبدیل کردن سئول، پایتخت کره جنوبی به دریایی از آتش دور از واقعیت نیست.

در دریا

براساس ارقام، کره شمالی ۶۰ هزار دریانورد، ۴۳۰ کشتی جنگی گشت زنی، ۲۶۰ شناور آبی ‌خاکی، ۲۰ ناو جنگی مین گذار، حدود ۷۰ زیردریایی و ۴۰ کشتی پشتیبان دارد. اما پشت این اعداد و ارقام، نیروی دریایی کره شمالی به ناوگان‌های شرقی و غربی با حدود ۱۲ پایگاه اصلی تقسیم شده و کوچک‌‌ترین بخش ارتش کره شمالی محسوب می‌شود. اما نیروی دریایی این کشور توانایی‌های ویژه‌ای از جمله هواناو برای شناورهای آبی خاکی و یکی از بزرگ‌‌ترین نیروهای زیردریایی در کل جهان را دارد. حدود ۷۰ زیردریایی جنگی، ساحلی یا کوچک، دفاع ساحلی و عملیات‌های ویژه احتمالی را به شدت تقویت می‌کنند.

در هوا

براساس ارقام، نیروی هوایی کره شمالی ۱۱۰ هزار نیرو، بیش از ۸۰۰ فروند هواپیمای جنگی، ۳۰۰ هلی‌کوپتر و بیش از ۳۰۰ هواپیمای ترابری دارد. اما واقعیت پشت این اعداد و ارقام این است که کره شمالی دهه‌هاست که هیچ جنگنده جدیدی خریداری نکرده است. بهترین جنگنده‌های کره شمالی میگ‌های ۲۹ دهه ۱۹۸۰ میلادی خریداری شده از جماهیر شوروی، میگ ۲۳ و سوخوی ۲۵ هستند. همه آن‌‌ها به شدت از کمبود سوخت رنج می‌برند و خلبانان زمان آموزش اندکی در هوا دارند.

نیروهای ویژه

در گزارش اخیر کنگره آمریکا تعداد دقیق نیروهای ویژه کره شمالی ذکر نشده است. برآورد‌‌ها بسیار متفاوت هستند اما در جایی آمده است که این کشور ۱۸۰ هزار نیرو دارد. کره شمالی کاملاً آگاه است که نسبت به دشمنانش از نظر نظامی ضعیف‌تر، از نظر فنی پایین‌تر و از نظر لجستیکی بسیار عقب است. اما این را نیز می‌داند که چطور از طریق تاکتیک‌های نامتقارن که شامل پنهان کاری، غافلگیری و تمرکز بر اقدامات ارزان و قابل دسترسی با تأثیر شگرف است، این اختلاف را جبران کرده و برابری ایجاد کند.

سلاح‌های اتمی و موشک

در گزارش اخیر کنگره آمریکا به تعداد تسلیحات اتمی کره شمالی اشاره نشده است. برآورد‌‌ها حاکی از آن است که کره شمالی ۵۰ موشک بالستیک با برد ۸۰۰ مایل، شش موشک KNO8 با برد ۳۴۰۰ مایل، تعداد نامشخصی موشک تائه پودونگ‌۲ با بردی مشابه، یک موشک بالستیک که توسط زیردریایی پرتاب می‌شود و انواع موشک‌های بالستیک کوتاه برد دارد.

تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی

 

این یک علامت سؤال است. وزارت دفاع آمریکا مدعی است پیونگ‌یانگ به تحقیقات و ساخت هر دو سلاح ادامه می‌دهد و ممکن است از آن‌‌‌ها استفاده کند اما در ارزیابی‌های اخیرش هیچ جزییاتی را درباره سلاح‌های بیولوژیکی مطرح نکرده است. گفته می‌شود که پیونگ‌یانگ احتمالاً انباری از گازهای اعصاب، خردل و گازهای شیمیایی سمی دارد که توسط خمپاره‌های توپخانه‌ای یا موشک‌های بالستیک حمل می‌شوند. کره شمالی یکی از امضاکنندگان کنوانسیون تسلیحات شیمیایی نیست و نیروهایش در محیطی آلوده برای مبارزه آموزش می‌بینند.