رامین شاهی کافی است برای خرید کالای مورد نیاز خود در بخش لوازم خانگی به یکی از خیابان‌های معروف تهران بروید! انواع و اقسام محصولات با برندهای معروف خارجی را می‌بینید که با شور و هیجان فراوانی از سوی فروشندگان تبلیغ می‌شوند و مردم نیز با اشتیاق در حال شنیدن ویژگی‌های محصولات مورد نظرشان هستند؛ […]
رامین شاهی
کافی است برای خرید کالای مورد نیاز خود در بخش لوازم خانگی به یکی از خیابان‌های معروف تهران بروید! انواع و اقسام محصولات با برندهای معروف خارجی را می‌بینید که با شور و هیجان فراوانی از سوی فروشندگان تبلیغ می‌شوند و مردم نیز با اشتیاق در حال شنیدن ویژگی‌های محصولات مورد نظرشان هستند؛ غافل از این‌که محصولاتی که در داخل کشور تولید می‌شوند، مشتاق توجه مصرف‌کنندگان داخلی هستند.
این قصه تلخ قرن معاصر ماست! حدود ۸۰سال است که پای انواع محصولات و به ویژه لوازم‌خانگی خارجی به کشورمان باز شده؛ تولیدکنندگان داخلی همیشه چندگام از رقبای خارجی خود عقب هستند و شاید همین امر، علت اصلی عدم میل و رغبت مصرف‌کنندگان داخلی برای خرید و مصرف محصولات وطنی باشد.
کیفیت پایین محصولات، عدم به‌روز بودن محصولات، قیمت بالا، نبود خدمات پس از فروش، چهارگانه تاریک و همیشگی تولیدات محصولات داخلی در طی سال‌های گذشته بوده که همواره موجب انتقاد وسیع مصرف‌کنندگان شده است.
بررسی مشکلات حدود ۴۰۰ الی ۵۰۰ واحد تولیدی لوازم خانگی اعم از برندهای بزرگ و یا کوچک این حوزه، نشان می‌دهد در فضای تمام این کارگاه‌ها و کارخانه‌ها، مسایل و مشکلات زیادی وجود دارد. گرانی انواع تسهیلات بانکی با بهره بیست‌وچند درصدی، قیمت تمام شده بالا محصولات، تحریم‌های چند ساله و گرانی قیمت ارز و… بخشی از مشکلات کارخانه‌های تولیدکننده داخلی است.
هرچند در این میان مشکل و پدیده قاچاق را نیز جزو چالش‌های موجود به حساب می‌آورند، لیکن با توجه به نگاه میان‌مدت اقتصاد کلان کشور برای عضویت در سازمان تجارت جهانی و حذف انواع تعرفه‌های گمرکی، می‌توان این امر را در فضای رقابتی جهان تعریف کرد. چون دیر یا زود همین لوازم خانگی که به صورت قاچاق وارد کشور می‌شوند و در صورت عضویت ایران، می‌توان امید داشت که این کالاها از مبادی اصلی وارد کشور شود. لذا تولیدکنندگان داخلی باید خود را برای رقابت با برندهای معتبر جهانی مهیا و آماده کنند.
در همین خصوص علی‌رغم این‌که با تولید هر دستگاه لوازم خانگی شاهد اشتغال حدود ۱۰ الی ۱۱ نفر هستیم و با تولید انواع لوازم خانگی از خروج بخش قابل‌توجهی ارز جلوگیری می‌شود، لیکن باید توجه داشت مزیت انرژی و نیروی کار ارزان و وجود بازار مصرف ۳۰۰ میلیونی در ایران و منطقه و… از مزایای مهم تولید در کشور است که متأسفانه علی‌رغم وجود رشد قیمت ارز (برای ورود کالاهای سرمایه ایی قبل از تولید) و نیز تحریم‌های چند ساله گذشته، تولیدکنندگان داخلی با مشکل جدی به نام سوءمدیریت مواجه هستند؛ نبود بهره‌وری بالا در این کارخانه‌ها موجب گران شدن هزینه تولید شده است و در نتیجه امکان رقابت با کشورهای همطراز ما نیز وجود ندارد.
باید اعتراف کرد مشکل اساسی تولیدکنندگان لوازم خانگی در داخل به عنوان بخش کوچکی از صنعت کشور، معضل مدیریت است و شاید اذعان وزیر صمت فعلی جهت نیاز به ورود مدیر از خارج پاسخ همین چالش باشد.
امید است تولیدکنندگان داخلی لوازم منزل با همه معضلات موجود در روش‌های مدیریتی خود تجدید ظر علمی کنند تا شاهد جبران گام‌های عقب افتاده از برندهای خارجی و رغبت بیش از پیش هموطنانمان برای خرید برندهای داخلی باشیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.