نفیسه‌سادات شفایی- پس از دهه‌ها انتظار و با فشار مقامات کنفدراسیون فوتبال آسیا، دو غول فوتبال ایران و آسیا یعنی پرسپولیس و استقلال، خصوصی (بخوانید خصولتی) شدند. دو تیمی که میلیون‌ها طرفدار دارند و بیشترین عناوین داخلی و آسیایی را کسب کرده‌اند. سهام استقلال را یکی از بزرگترین هلدینگ‌های کشور یعنی هلدینگ خلیج‌فارس به دست […]
نفیسه‌سادات شفایی- پس از دهه‌ها انتظار و با فشار مقامات کنفدراسیون فوتبال آسیا، دو غول فوتبال ایران و آسیا یعنی پرسپولیس و استقلال، خصوصی (بخوانید خصولتی) شدند. دو تیمی که میلیون‌ها طرفدار دارند و بیشترین عناوین داخلی و آسیایی را کسب کرده‌اند. سهام استقلال را یکی از بزرگترین هلدینگ‌های کشور یعنی هلدینگ خلیج‌فارس به دست آورد و در سوی مقابل هم، کنسرسیومی از بانک‌ها باقیمانده سهام پرسپولیس را خریداری کردند. این وضعیت باعث شد که میلیون‌ها طرفدار این دو تیم انتظار بهتر شدن اوضاع سرخابی‌ها را خصوصاً در عرصه رقابت‌های آسیایی داشته باشند. رقابت‌هایی که دهه‌ها از زمانی که سرخابی‌ها در آن قهرمان شدند، گذشته است و با واگذاری پرسپولیس و استقلال به بزرگترین بنگاه‌های اقتصادی، همگان انتظار موفقیت‌های داخلی و آسیایی این دو غول خفته فوتبال ایران را دارند. اما وضعیت سرخابی‌ها پس از واگذاری بهتر که نشد هیچ، بلکه بسیار بدتر نیز شد. در واقع وضعیت سرخابی بعد از خصوصیسازی خیلی بدتر شده و هواداران این سؤال را در شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌کنند که اگر قرار به وضعیت فعلی بود، اصلاً چرا سرخابی‌ها واگذار شدند؟!
وضعیت بحرانی سرخابی‌ها
آنچه در روزهای نقل‌وانتقالات سرخابی می‌گذرد، یک آشفته‌بازار به معنای دقیق کلمه است. از یکسو پرسپولیس تاکنون موفق‌‌ترین بازیکنان خودش را همچون اسماعیلی‌فر و ترابی از دست داده و احتمالاً بیرانوند و عبدالکریم حسن‌قطری را هم باید به این سیاهه اضافه کرد. از سوی دیگر استقلال نیز شرایط بهتری را بعد از واگذاری نداشته و به جز تمدید با برخی از بازیکنان نتوانسته خرید جدید را اضافه کند تا صدای هواداران استقلال نیز بلند شود. وضعیت عجیبی بر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس حاکم شده. البته، نوع وضعیت آن‌ها متفاوت و طبیعتاً مشکلات و حواشی دیگر گونه‌ای هم دارند اما یک مرور اجمالی نشان از آن دارد که دچار یک آشفتگی و نابسامانی هستند که ریشه‌های مختلف اما خروجی واحدی خواهد داشت. شاید نتیجه این شرایط را بتوان در همان هفته‌های ابتدایی لیگ برتر نیز به وضوح دید و حس کرد که از الان، می‌توان هشدارهای لازم را داد. استقلال با یک سوءمدیریت حاد در فصل گذشته و ناکارآمدی که در رأس باشگاه بود، دچار چالش‌هایی شد که موجب برکناری ناگهانی‌‌اش شد. جواد نکونام هم نشان داده فاقد توان فنی و شخصیتی جهت موفقیت است و در پایان نیز قهرمانی را تقدیم حریف کرد. حالا نیز با مدیریت غیرحرفه‌ای و آشفته هلدینگ خلیج‌فارس، یک ناآرامی مطلق را می‌توان در این تیم احساس کرد. هم‌اکنون مشخص نیست در استقلال چه خبر است و کار‌ها بر چه منوال و روالی در حال پیشروی است. با این وضعیت که همه و همه چیز در این تیم نابسامان است، تصور می‌کنید که در فصل جدید چه نتیجه‌ای رقم خواهد خورد؟ در اردوگاه پرسپولیس اوضاع بدتر نباشد، بهتر نیست. جدایی ستاره‌ها و بازیکنان شاخص، عدم تعیین‌تلکیف وضعیت سرمربی و… نشان می‌دهد که قهرمان فصل قبل، با روزهای خوبی مواجه نخواهد بود. اگرچه درویش توانسته بحران‌های اخیر این تیم را جمع‌وجور کند اما به نظر می‌رسد باید این بار جدی‌تر و فوری‌تر اقدام کند. البته، ساختار باشگاه نیز می‌بایست ارتقاء پیدا کند که تغییر معاون حقوقی را می‌توان در همین راستا ارزیابی کرد. تداوم این تعلیق در پرسپولیس، می‌تواند کارنامه موفق مدیریت باشگاه را با نتایجی نامطلوب جابه‌جا کند.
دیدگاه بسته شده است.