صادرات نفت به ۱۷ کشور دنیا

دولت سیزدهم در حالی دولت را تحویل گرفت که صادرات نفت به حدود ۶۰۰ هزار بشکه در روز رسیده بود، مقادیر زیادی نفت و میعانات گازی روی دریا داخل شناور‌ها فروش نرفته بود. وزارت نفت دولت سیزدهم با اعمال سیاست‌های ابتکاری به فروش این منابع پرداخت. به گزارش مناقصه‌مزایده، این اقدامات در شرایطی انجام ‌شد که کشور تحت تحریم‌های شدید قرار داشت و دسترسی به درآمدهای حاصل از فروش منابع حوزه انرژی مسدود شده بود. براساس آمارهای بین‌المللی فروش نفت ایران به‌طور میانگین به یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار تا یک‌میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه در روز رسیده است؛ یعنی فروش نفت با افزایش ۲۰۰ درصدی مواجه شد. اعمال سیاست‌های مختلف دولت سیزدهم علاوه بر افزایش فروش نفت و صادرات نفت‌خام به ۱۷ کشور مختلف، باعث افزایش درآمدهای حاصل از فروش نفت شد. به اذعان داود منظور؛ رئیس سازمان برنامه و بودجه، افزایش ۱۵میلیارد دلاری درآمدهای حاصل از صادرات نفت در سال را از اقدام‌های اقتصادی دولت سیزدهم برشمرد و گفت: استفاده حداکثری از ظرفیت صادرات نفت کشور توانست بودجه دولت را پایدار کند. در این باره، محمدعلی خطیبی؛ نماینده اسبق ایران در اوپک و کارشناس حوزه انرژی، با اشاره به این موضوع که افزایش فروش نفت کشور در شرایط تحریم در دولت سیزدهم قطعاً یک دستاورد بزرگ برای وزارت نفت محسوب می‌شود، اظهار کرد: در دولت دوازدهم صادرات نفت و میعانات گازی کشور نگران‌کننده بود. در آن زمان بیم آن می‌رفت که صادرات کشور صفر شود و بازارهای صادراتی خود را از دست بدهیم. وی ادامه داد: بر اثر ابتکاراتی که دولت سیزدهم و وزارت نفت در زمینه بازارسازی به اجرا گذاشتند، توانستیم حضور خود را در بازارهای انرژی تقویت کنیم و با افزایش تولید و صادرات نفت به گفته وزیر نفت، بیش از ۱۷ مبادی محرمانه صادرات نفت به دست آورده‌ایم. نماینده اسبق ایران در اوپک، خاطرنشان کرد: طبق آماری که خبرگزاری‌های خارجی در مورد صادرات نفت و میعانات گازی کشورمان اعلام کرده‌اند، در حال‌حاضر بیش از یک‌ونیم میلیون بشکه در روز صادرات نفت داریم. این قطعاً یک موفقیت بزرگ برای دولت سیزدهم محسوب می‌شود. خطیبی؛ گفت: سهامداری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی با تکیه بر صادرات خدمات فنی و مهندسی ایرانی و بازسازی پالایشگاه‌های مستهلک شده، یکی از سیاست‌های موفقی بود که در زمان اوجی؛ وزیر نفت دولت سیزدهم، به اجرا گذاشته شد. وی تأکید کرد: با این روش توانستیم بازارسازی برای فروش نفت کشور داشته باشیم و به توسعه بازارهای صادراتی خود مبادرت کنیم. عرضه نفت به مینی پالایشگاه‌ها و متنوع کردن مشتریان خرد ولی متعدد نیز از دیگر راهکارهایی بود که در پیش گرفتیم. این پالایشگاه‌های کوچک‌مقیاس خاصیت تحریم‌پذیری کمتری دارند و در شرایط تحریم کمک‌کننده بودند. وی گفت: افزایش وصول مطالبات ارزی حاصل از فروش نفت و میعانات گازی نیز از اقدامات مهم دولت سیزدهم بود.همچنین در این زمینه مهدی هاشم‌زاده؛ کارشناس انرژی، با اشاره به تفاوت دستاورد‌های وزارت نفت در دولت یازدهم و دوازدهم با دولت سیزدهم، گفت: وضعیت صادرات نفت و گاز و همچنین ارتباط با همسایگان در وزارت نفت دولت سیزدهم بهبود پیدا کرد چرا که سیاست‌های انرژی در این دولت از ابتدای روی کار آمدن بر باز طراحی تجارت انرژی متمرکز بود. وی در ادامه، بیان کرد: تعاملات با کشور‌های همسایه در دولت قبل در راکد‌ترین وضعیت ممکن قرار داشت و حتی قرارداد گازی با عراق مقرر نبود که تمدید شود چرا که طرفین به تعهدات خود عمل نکرده بودند. از سوی دیگر روابط با ترکمنستان به صورت کامل قطع شده بود و بدهی ۱٫۶ دهم میلیارد دلاری نیز به دلیل عدم اجرای قرارداد و فسخ یک‌طرفه قرارداد بر ایران تحمیل شده بود. هاشم‌زاده؛ توضیح داد: از سوی دیگر صادرات گاز را در دولت قبل فقط به ترکیه داشتیم، صادرات گاز به عراق هم به کم‌ترین میزان ممکن رسیده بود، ناترازی گاز هم جدی شده بود و استان‌های شمالی با قطعی‌های گسترده روبه‌رو شده بودند. این کارشناس انرژی، با اشاره به قطعی‌های گاز برنامه‌ریزی شده در حوزه خانگی در دولت قبل، افزود:، اما در دولت سیزدهم این اتفاق نیفتاد و گازرسانی به صنایع بیشتر و قطعی‌های گاز هم کمتر شد. در وزارت نفت دولت سیزدهم قرارداد صادرات گاز به عراق در فروردین ۱۴۰۳ به مدت پنج سال تمدید شد. این کارشناس انرژی، افزود: توسعه صادرات گاز به ترکیه نیز در این دولت عملیاتی شد. برای اولین‌بار در سال ۱۴۰۱ حتی به کشور آلمان هم صادرات گاز داشته‌ایم و صادرات نفت به مبادی مختلف بوده است. هاشم‌زاده؛ با بیان اینکه به ۱۷ کشور دنیا صادرات نفت خام داشتیم، بیان کرد: از سوی دیگر قرارداد سوآپ گازی بین ایران و ترکمنستان و ایران و روسیه بالاخره در این دولت اتفاق افتاد و نتیجه این قرارداد وابستگی این کشور‌‌ها به صادرات گازشان از خاک ایران است و از سوی دیگر تعاملات گازی که شکل می‌گیرد ایران را به هاب گازی منطقه و تبدیل خط لوله صلح می‌رساند و نتیجتاً به کشور ما قدرت چانه‌زنی می‌دهد.