حرفهای خودی و بیخودی قدر بدانیم! میدانم که یادداشت امروز ما هرچه هست، طنز نیست ولی نمیدانم اصلاً در چارچوب خودی و بیخودی میگنجد و یا حرف زدن در مورد موضوعی که میخواهیم عرض کنیم، به فضایی بزرگتر و فراختر و جدیتر و دیدهشدنیتر نیاز دارد! فیالحال بین یک میدانم و یک نمیدانم، ما انجام […]
حرفهای خودی و بیخودی
قدر بدانیم!
میدانم که یادداشت امروز ما هرچه هست، طنز نیست ولی نمیدانم اصلاً در چارچوب خودی و بیخودی میگنجد و یا حرف زدن در مورد موضوعی که میخواهیم عرض کنیم، به فضایی بزرگتر و فراختر و جدیتر و دیدهشدنیتر نیاز دارد!
فیالحال بین یک میدانم و یک نمیدانم، ما انجام دادن و نوشتن را انتخاب میکنیم، باشد که رستگار شویم و کسی هم خرده نگیرد که بضاعت ما همین قدر و آخر استطاعتمان همین میزان است. بگذریم …
خواستیم از همین تریبون عرض کنیم که در این هوای داغ و خرماپزان که صغیر و کبیر از شدت گرما شاکیاند و یکی، دو هفته است که جناب طبیعت بدفرم گازش را گرفته و اینجور که گفته میشود تا یکی، دو هفته دیگر هم این داستان ادامه دارد، جنابمان و دیگرانی که کارشان در اتاق و سالنها و مکانهایی است که کولرهای آبی و گازی و چیلرهای قدرتمند حسابی برایشان سنگتمام میگذارند و در خانه و کاشانه از نعمت همین تجهیزات سرمایشی حظوافر میبرند و چطور شود اندکی گرما در ماشین و اتوبوس و مترو در زمان طی کردن حدفاصل محل کار و خانه، نصیبشان میشود که هم زودگذر است و هم به امید رسیدن به هوای مطبوع و خنک، قابل تحمل، قدر آنهایی که در این شدت گرما مسئولیت حملونقل بار و مسافر را برعهده دارند، کارگر و تکنسین و کارشناسان خط تولید و کشاورزان و کسبه فنی و کارگاهی که برای گذران امور زندگی یا تعهد به انجام وظیفه و شوق خدمت این گرما را تحمل میکنند را حسابی بدانیم و حواسمان باشد که شاید که خودمان هنر آن را نداریم که چند ساعتی، بهجای آنها باشیم، هر چقدر هم که حقوق و فرصت و درآمد داشته باشد!
آن بزرگوارانی که در اکیپهای حوادث آب و برق و گاز و دیگر خدمات شهری و آتشنشانی و راهداریها فعالیت میکنند، کسانی که گرما و سرما و بارش برف و طوفان و هیچ چیزی برای انجام وظیفه برایشان مانعی ایجاد نمیکند، کادر فنی و تخصصی صنایع بزرگ و مهم خصوصاً آنهایی که در این روزهای گرم وظیفه تولید برق و تأمین آب و آسایش خلقا… را برعهده دارند، بهویژه کسانی که در مناطق گرم و داغ کشور از جنوبشرقی گرفته تا جنوبغربی و وسط بیابان و کویر خشک و دریای شرجی فعالیت میکنند و تا آنجا که ما خاطرمان میآید هیچ وقت دیده نشدهاند و به همین نسبت کمتر کسی قدرشناس همه این زحمات و سختیها و تعهد و مسئولیتپذیریهاست.
همین چند روز پیش بود که روایت عملیات ۱۸ ساعته رفع مشکل کندانسورهای توربین نیروگاه رامین اهواز رسانهای شد و تقریباً همه ما تازه فهمیدیم که در هفتههای گذشته در گوشهای از این کشور، عدهای کارشناس متعهد از جان مایه گذاشتهاند تا قطعی برق وسیعی شهرهای متعددی از کشور را در بر نگیرد و در دمای ۷۰ درجه و رطوبت ۹۰ درصد به مدت ۱۸ ساعت عملیات نشتیابی و تعمیر را انجام دادهاند و جالب آنکه در کل کشور و به صورتهای مختلف از سرمای سخت و گزنده تا خشکی و برهوتی و گرمای کشنده در همه فصول و روزهای سال افرادی باید همه سختی و مشقتها را به جان بخرند و با تمام توان و انرژی خود پای تعهد و مسئولیت خود باقی بماند تا امورات مختلف این کشور به سامان بوده و شوکهای مختلف به کشور وارد نشود و یا کم و کسری و ضعف و کاستیها کمتر خلقا.. را آزاد دهد.
به هرحال خواستیم از همین تریبون خودیوبیخودی، عرض کنیم که اگر افرادی مثل جنابمان هستند که فکر میکنند که خیلی کار میکنند و فشار بیش از حد تحمل می کنند و کوه میکَنند و بقیه وامدار و مدیون ایشان هستند و باید قدرشناس و ممنونشان باشند و ایضاً اینکه از زمین و زمان بهواسطه همین هنرهای بیبدیلی که دارند طلب کار هستند، یادمان باشد که هر کدام از ما اگر در کار و شغل و زندگی و کسب و کار خودش، حواسش به تعهد و خدمت و رواداری و مسئولیتپذیری بود، نه توقع تشکر و قدردانی دارد و نه طلبکار زمین و زمان است…!
هوشنگخان
دیدگاه بسته شده است.