حرفهای خودی و بیخودی حرص هریس! بالاخره رئیسجمهور آمریکا به این جمعبندی رسید که همین دوره هم که در این کرسی نشسته است، از سرش هم زیاد بوده و با این کهولت سن و حواسپرتی و رفتار و اقدامات داستاندار، بهتر بود که چارصباح مانده از عمر را به کنجی میخزید و به کارهای […]
حرفهای خودی و بیخودی
حرص هریس!
بالاخره رئیسجمهور آمریکا به این جمعبندی رسید که همین دوره هم که در این کرسی نشسته است، از سرش هم زیاد بوده و با این کهولت سن و حواسپرتی و رفتار و اقدامات داستاندار، بهتر بود که چارصباح مانده از عمر را به کنجی میخزید و به کارهای زشتش فکر میکرد! نه اینکه اینجوری وارد معرکه شده و تتمه آبروی خود و همپالکیهای حزبی خود را هم بر باد میداد. بهگونهای که در وسط هنگامه تبلیغات و کشاکش مناظرهها با درخواست و خواهش و اصرار و تهدید و احیاناً زور و ضرب او را از ادامه راه پشیمان نمایند تا با کنارهگیری خود کورسوی امید دموکراتها برای ماندن در اوج قدرت آمریکا را روشن نگه دارند و ایضاً جناب ترامپ، رکبی خورده و آن افق روشن و پیروزی سهل و شیریناش در غبار اما و اگر و تلخی از دست رفتن، به تاریکی میل پیدا کرده و محو شود!
به هرحال اینجور که پیداست حرص خانم هریس به قدرت، مرزهای معاونت را هم رد کرده و اکنون آرزوی ریاست جمهوری را دست یافتنیتر از آنچیزی میبیند که تا چند وقت پیش فقط در خواب میدید، هرچند بعید است حتی در رویا هم بهسراغش آمده باشد. به هرحال اینجور که از شواهد و قرائن پیداست هنوز چند روزی نگذشته و امضای دموکراتها پای کاندیداتوری هریس خشک نشده، آن پیشتازی و قطعیتی که پر از نشانههای انتخاب ترامپ بود، دیگر وجود ندارد و اوضاع در تساوی و بینابینی قرار گرفته است که در روز موعود، با چند درصد بالا و پایین، کفه ترازو را بهنفع یکی سنگین خواهد کرد!
به هرحال این چیزها که مربوط به مسائل داخلی یانکیها و رقابتهای حزبی و سیاسی است که قرعه به نفع هر کدام از آنها بیفتد آنقدرها در سیاستهای کلی آمریکاییها فرقی نخواهد کرد ولی از آنجا که سابقه حضور ترامپ تقریباً حوادث و اتفاقات بازگشتن به قدرتش را هم به خوبی معلوم و مشخص میکند و کمتر کسی دولت آینده آمریکا را دور از افراطیگری و تندروی و عناد و دشمنی با جامعه بشری و کینهتوزی ویژه با کشورمان، متصور است و به همین دلیل بهنظر میرسد قاطبه خلقا… زمینی جماعت! به قدرت رسیدن هریس را بیشتر میپسندند تا برگشت دونالد یاغی مو بور خودشیفته که از قضا دل خیلی از آمریکاییها را برده است و برایش سر و دست میشکنند!
اما از آنجا که رقابت تنگاتنگ و شانه به شانه هریس و ترامپ به موسی بند است که یکدفعه بهنفع یکی پاره شده و همه رشتههای طرف مقابل را پنبه کند، یحتمل و بیبرو برگرد، دولت مستقر آمریکا باید خود را محق قدرت و ایضاً شایسته ادامه دادن راه نشان دهد، بنابراین نظر هوشنگخانی ما این است که سیاست یکی به نعل زدن و یکی به میخ کوبیدنشان در موضوعاتی مثل برجام، به سیاق قبل نخواهد بود و حرص هریس به قدرت باعث میشود که بایدن کمر همت را ببندد که هر جور میشود برجام را احیا کرده و موفقیتی چشمگیر را در گوش و چشم آمریکاییها فرو کرده و بخشی از رأیهای خاکستری و مرددین را به طرف خود جلب کند و گوی سبقت را از ترامپ خوشخیال، برباید!
حالا اینکه آمریکاییها چه هستند و چه میخواهند بکنند و فلانی به ریاست جمهوری برمیگردد و بهمانی از معاونت به ریاست ارتقاء پست پیدا میکند و این قصهها همهاش یک طرف، آنچه نفع و سود ایران و ایرانی جماعت است، مهم است که عزیزان مسئول و مدیر و رابطین و مربوطین گرانقدر باید ششدانگ حواسشان را جمع آن کنند که اگر میتوان سود و نفعی از این آشفته حالی دشمن دیرینه، نصیب و قسمت کشور کرد، همچین سفت و محکم پای کار بایستند و تمام و کمال منافع را درو کنند.
حالا که هریس و چه آن یکی حریص، آنچه فهم هوشنگخانی ما میرسد، هر کشوری بهفکر منافع خودش است در این سیاستورزی و سیاستبازی و ادا و اصولهای دموکراتهای جمهوریپسند قدرتطلب و جمهوریخواههای شبهدموکرات جنگطلب!
هوشنگخان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.