مهدی یاوری- برق، برق، برق؛ کمبودی که صدایش در بسیاری از خانه‌ها شنیده می‌شود. یکی از نگرانی‌های شهروندان در این گرمای تابستانی اما موضوع کمبود برق در کشور است؛ موضوعی که کارشناسان نسبت به آن هشدار داده و تأکید می‌کنند که مصرف برق رشدی چشمگیر داشته که البته با توجه به بالا رفتن دمای هوا […]
مهدی یاوری- برق، برق، برق؛ کمبودی که صدایش در بسیاری از خانه‌ها شنیده می‌شود. یکی از نگرانی‌های شهروندان در این گرمای تابستانی اما موضوع کمبود برق در کشور است؛ موضوعی که کارشناسان نسبت به آن هشدار داده و تأکید می‌کنند که مصرف برق رشدی چشمگیر داشته که البته با توجه به بالا رفتن دمای هوا چندان هم غیرطبیعی نیست. آن‌ها می‌گویند راهکار‌ها مشخص هستند، قطع برق، تعطیلی ادارات یا صرفه‌جویی. راهکارهایی عجیب برای حل معضلی که باید سال‌ها پیش مشکل آن برطرف می‌شد؛ سال‌هاست که نیروگاه‌های برق خصوصی از بدهی‌های کلان دولت گلایه می‌کنند؛ سال‌هاست که پروژه‌های عظیم برقی کشور به علت کمبود بودجه نیم‌کاره ر‌ها شده‌اند. نتیجه آن این است که سال‌هاست که تراز برقی کشور برهم خورده و هر سال تعداد ساعت‌هایی که برق در خانه‌ها نیست بیشتر می‌شود؛ چرخ صنایع چندین سال است که به دلیل بی‌برقی بسته شده و کارد به استخوان صنایعی همچون فولاد، سیمان و… رسیده است.
دعوای برقی دو دولت
دولت سیزدهم طی گزارشی اعلام کرد که تابستان ۱۴۰۰ و سال‌های قبل از آن بروز خاموشی‌های گسترده و قطع طولانی‌مدت برق در روز سبب نارضایتی مردم و بخش صنعت شده بود و مردم هر روز منتظر بودند تا خاموشی‌‌ها فعالیت آن‌ها را متوقف کند. این خاموشی‌‌ها ناشی از ناترازی در تولید و مصرف بود و سرمایه‌گذاری لازم برای توسعه ظرفیت تولید برق صورت نگرفته بود. تابستان ۱۴۰۰ روزهای سخت و تلخ خاموشی‌‌ها باعث نارضایتی مردم شده بود و روزانه دو یا سه نوبت قطعی برق در بخش خانگی رخ می‌داد؛ در بخش تولید و صنعت نیز، میزان خاموشی‌‌ها بسیار بیشتر از بخش خانگی بود، با این حال از ابتدای خرداد تا ۱۵ مهر سال ۱۴۰۰ که دوره گرم سال محسوب می‌شود تقریباً ۴۸ میلیارد کیلووات مصرف برق خانگی بوده است. این گزارش باعث شد تا دولت روحانی به دفاع از عملکرد خود بپردازد و اعلام کند که علت قطعی‌ها برق فرا رسیدن گرمای زودرس بوده است. اردکانیان؛ وزیر نیروی دولت روحانی، دفاعیه خود را چنین به پایان برد: گرچه دولت تدبیر و امید با خاموشی‌های مقطعی به پایان رسید اما چراغی که برای احداث واحدهای نیروگاهی جدید روشن کرد، نوید این را می‌داد که دولت سیزدهم بتواند با تکمیل پروژه‌ها و رفع موانع قراردادهای موجود، از قطعی‌های مکرر نجات یابد ولی از مجموع ۵۴۲۵۱ مگاوات طرح در حال احداث و متوقف‌شده، فقط موفق به افزایش ۹۳۶۴ مگاوات جدید شد.
لزوم توجه جدی دولت چهاردهم به بحران برق
کمبود برق حالا دارد روی دیگری از خود را نشان می‌دهد. صنایع ایران با بحرانی جدی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و وضعیت آنجایی تکان‌دهنده می‌شود که هر سال بیش از گذشته فشار کمبود برق بر اقتصاد افزایش می‌یابد. طبق آمار‌ها ۱۸ هزار مگاوات کسری برق داریم. در این شرایط تعطیلی دو روز در هفته بسیاری از صنایع را با مشکل مواجه می‌کند. مثلاً صنعت سیمان، فعالیتش طوری نیست که قادر باشد دو روز در هفته را تعطیل بماند و بقیه هفته را کار کند. وقتی کوره خاموش شد، فردا نمی‌شود فرآیند تولید را از سر گرفت. مشکل کمبود برق در سال آینده نیز بیشتر از امسال خواهد بود و تنها راه برای حل بحران، موافقت برای تدوین تقویم تعطیلات تابستانی و سپس سرمایه‌گذاری است. موضوع این است که اگر همین امروز دولت توانش را برای تأمین برق و رفع ناترازی بگذارد، پنج سال بعد به نتیجه می‌رسیم، پس باید با این موضوع برخورد دقیق داشته باشیم؛ پس تا دیر نشده دولت چهاردهم تکمیل پروژه‌های برقی را در اولویت برنامه‌های اقتصادی بگذارد، بلکه طی سال‌های آینده کمتر با مشکل کمبود برق مواجه شویم.
دیدگاه بسته شده است.