نازنین زمانیان- کافی است اسم طرح دارویار را بیاورید تا صدای شرکت‌های بیمه، داروخانه‌داران و بیماران بلند شود! طرحی که مثل بسیاری از طرح‌های دیگر طرحی ناکارآمد از کار درآمد و حالا همه در انتظار تصمیم دولت جدید برای ادامه یا رد آن هستند. دارویار طرحی بود که دولت سیزدهم به اجر درآورد، اما همچنان […]
نازنین زمانیان- کافی است اسم طرح دارویار را بیاورید تا صدای شرکت‌های بیمه، داروخانه‌داران و بیماران بلند شود! طرحی که مثل بسیاری از طرح‌های دیگر طرحی ناکارآمد از کار درآمد و حالا همه در انتظار تصمیم دولت جدید برای ادامه یا رد آن هستند. دارویار طرحی بود که دولت سیزدهم به اجر درآورد، اما همچنان با چالش‌هایی از جمله نقدینگی یا کمبود اقلام دارویی مواجه شده که نیازمند رفع موانع و نظارت دقیق‌تر است. براساس اهداف طرح دارویار، قرار بود سازمان برنامه و بودجه یارانه دارو را به موقع تأمین و به سازمان‌های بیمه‌گر پرداخت کند؛ در حالی که شرایط کنونی به هیچ‌وجه مطلوب نیست و اگر به همین شکل پیش برود، قطعاً ارائه خدمات دارویی به بیمه‌شدگان با مشکل مواجه خواهد شد. قرار بود با اجرای طرح دارویار و حذف ارزترجیحی، صنعت داروسازی کشور بتواند نوسازی کارخانه‌های ساخت دارو را پیش ببرد. همچنین، انتظار می‌رفت اجرای این طرح بتواند در منطقی شدن تجویز و مصرف دارو و همچنین کاهش تقاضای القایی مؤثر باشد. در طرح دارویار پس از حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، قرار بود که قیمت دارو برای بیماران افزایش پیدا نکند، اما واقعیت جور دیگری رقم خورد. در طول اجرای طرح دارویار علاوه بر گرانی دارو با کمبود این کالا‌ها به‌خصوص برای داروهای خاص مواجه بودیم.
افزایش هزینه بیشتر از جیب بیمار!
طبق گزارش کمیسیون بهداشت و درمان مجلس یازدهم که اردیبهشت ۱۴۰۳ منتشر شد، هزینه تهیه دارو برای بیماران بیش از ۱۱۰ درصد افزایش وزنی داشته است. همچنین حداقل ١٦ درصد از مجموع اقلام دارویی مشمول طرح دارویار، پوشش افزایش قیمت ناشی از مابه‌التفاوت ارزی انجام نشده و در نتیجه این افزایش قیمت به جیب بیماران تحمیل شده است. ۱۵۰ قلم داروی پرمصرف نیز با کمبود و محدودیت جدی مواجه بوده که وضعیت کمبود ۶۵ قلم دارو حاد است. با توجه به نبود برنامه‌ریزی دقیق در سازمان غذا و دارو اکنون مواد اولیه ۵۳ قلم دارو و موجودی نهایی تعداد ۶۸ قلم از داروهای ساخته شده به یک ماه نمی‌رسد. به نظر می‌رسد، مهم‌‌ترین عامل بحران‌ساز شدن طرح دارویار، کمبود بودجه و تأخیر در تخصیص منابع به زنجیره تأمین دارو بوده است که باعث شده در شرایط کنونی؛ طرح دارویار به مثابه بیماری باشد که برای ادامه حیات، به دستگاه تنفس مصنوعی وصل شده است.
طرح خوبی که از عرش به فرش رسید
دو سال از اجرای طرح دارویار گذشت و وارد سومین سال اجرا شده است. این در حالی است که خیلی از حامیان و طرفداران این طرح، امروز به منتقد و حتی مخالف اجرای طرح دارویار تبدیل شده‌اند. در همین راستا، هادی احمدی؛ عضو هیئت مدیره انجمن داروسازان ایران، به مهر، چنین گفت: سال ۱۴۰۱ و ابتدای شروع این طرح ۷۳ همت برای این طرح مجلس در نظر گرفته بود که تنها ۵۰ درصد پرداخت شد. سال ۱۴۰۲، سازمان غذا و دارو ۱۰۷ همت برای طرح دارویار تقاضا کرده بود اما مجلس با ۶۹ همت موافقت کرد. سال ۱۴۰۳ تقاضای سازمان غذا و دارو ۱۲۵ همت بود ولی با ۸۵ همت موافقت شد. طی این مدت مطالبات داروخانه‌ها از شرکت‌های بیمه‌ای تقریباً چهار برابر شده، شرکت‌های بیمه‌گر هم به تعهدات قانونی خود عمل نکردند که باعث شد در سال گذشته ۱٫۴ همت چک برگشتی از داروخانه‌ها داشتیم. اگر منابع کافی در اختیار داروخانه‌ها قرار نگیرد و سازمان‌های بیمه‌گر به تعهدات قانونی خود عمل نکنند، قطعاً این طرح با شکست مواجه می‌شود.
دیدگاه بسته شده است.