ابریشم مصری، درختچهای با عنوان پرنده بهشتی زرد ابریشم مصری درختچه کوچک خزانپذیر از خانواده بقولات – پروانه آسا است. این گیاه بومی مناطق استوایی آمریکا، بهطور عمده آرژانتین و اروگوئه است. در تگزاس و در سایر نقاط جنوبغربی ایالات متحده نیز گسترده است و در بسیاری از مناطق جهان با عنوان پرنده بهشتی زرد […]
ابریشم مصری، درختچهای با عنوان پرنده بهشتی زرد
ابریشم مصری درختچه کوچک خزانپذیر از خانواده بقولات – پروانه آسا است. این گیاه بومی مناطق استوایی آمریکا، بهطور عمده آرژانتین و اروگوئه است. در تگزاس و در سایر نقاط جنوبغربی ایالات متحده نیز گسترده است و در بسیاری از مناطق جهان با عنوان پرنده بهشتی زرد شناخته میشود.
این درختچه بسیار زیبا، با گلهای تقریباً دائمی تابستانه، با پرچمهای بلند قرمز رنگ که جلوهای خاص به این درختچه میدهد بیشتر جهت کاشت در نواحی گرمسیری مناسب است.
ابریشم مصری ممکن است به ارتفاع ۳ تا ۴ متر بلندی برسد. این گیاه دارای تاج کروی اغلب شکلپذیر با پوست خاکستری مایل به سبز روشن تا قهوهای روشن است. برگهای آن متناوب، دو شانهای مرکب، به طول تقریبی ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتر، با شانکهای ۶ تا ۱۰ جفتی و برگچههای ۶ تا ۱۰ جفتی، خطی- مستطیلی، به طول ۵ تا ۷ و عرض دو تا ۲٫۵ میلیمتر، به رنگ سبز روشن است.
ابریشم مصری دارای گل ۲۰ سانتیمتری که هر گل را دارای ۵ گلبرگ زرد رنگ با ۱۰ پرچم قرمز بلند آشکار در گل آذین خوشهای انتهایی است که در اواخر بهار-اوایل تابستان ظاهر میشوند .
میوه آن به طول ۶ تا ۹ سانتیمتر، داسی شکل و حالت چرمی با دو تا ۵ دانه است.
این گیاه دارای بوی نامطلوبی میباشد.
درختچه ابریشم مصری تا حدودی در برابر خشکی مقاوم و لیکن در برابر سرما حساس است، بهطوریکه در مناطق سردسیری سرشاخههای آن خشک شده و لیکن در بهار سال آینده شروع به رشد و شاخهدهی مینماید.
به عنوان درختچه زینتی اصولاً خاکهای خوب و زراعی را ترجیح میدهد و لیکن در خاکهای فقیر نیز میتوان از آن استفاده کرد. بهترین خاک، مخلوط یک قسمت پیت ماس یک قسمت لوم دو قسمت شن و ماسه، با سنگریزههای کوچک میباشد
در طول ماههای زمستان، گیاه را در اتاق سرد که در آن درجه حرارت شب تا ۹ درجه سانتیگراد است قرار دهید و آبیاری باید در طول این مدت، کم و ماهانه باشد.
مردمان بومی آمازون این گیاه را برای درمان تب، زخم و سرفه استفاده میکنند.
تکثیر گیاه ابریشم مصری از طریق قلمه در اواخر تابستان تا اوایل پاییز و از طریق کاشت دانه امکانپذیر است.
باید توجه داشت که دانه و غلاف بذر سبز این گیاه سمی است و موجب تحریک، استفراغ شدید و سایر مشکلات داخلی شکم است.
منابع :
سایت نارگیل
http: //en.wikipedia.org/wiki/Caesalpinia_gilliesii
http: //forum.niksalehi.com/archive/index.php/t-39987.html
http: //www.plantoftheweek.org/week473.shtml
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.