قبل از هر چیز بگویم آنچه نمی‌پاید، دلبستگی نشاید، باز هم به جناب پول که لااقل وقتی به دست آوردی اگر بخواهی می‌توانی آن را برای روز مبادا پس‌انداز کنی ولی این برق حتی همین یک آپشن را هم ندارد، یعنی شما هزار هزار مگاوات برق تولید کن، دریغ از یک وات! یا همین‌طور که […]
قبل از هر چیز بگویم آنچه نمی‌پاید، دلبستگی نشاید، باز هم به جناب پول که لااقل وقتی به دست آوردی اگر بخواهی می‌توانی آن را برای روز مبادا پس‌انداز کنی ولی این برق حتی همین یک آپشن را هم ندارد، یعنی شما هزار هزار مگاوات برق تولید کن، دریغ از یک وات! یا همین‌طور که تولید می‌شود، باید مصرف شود و یا مثل گاز و نفت‌های سرچاهی، می‌سوزد و از دست می‌رود!
قابلیت نگهداری که ندارد، اخیراً هم که با گرمای این چند هفته اخیر و افزایش مصرف، دل و دماغی برای ماندگاری ندارد و هر چند ساعت یک بار به هر بهانه‌ای که شده است، معلوم نیست کجا خودش را گم و گور می‌کند، بعد هم که می‌آید گاهی فاز و نول‌‌اش به هم ریخته و گاهی ولتاژ و آمپرش، بالاخره هرچه هست روبه‌راه نیست!
سال گذشته در یکی از خودی بی‌خودی‌ها عرض کردیم که اگر از من هوشنگ‌خان سؤال کنید، عرض می‌کنم با کمال میل و طیب‌خاطر حاضر هستم، خانه و کاشانه‌ام روزی دو ساعت برق نداشته باشند، ولی یک دقیقه برق صنایع کوچک و بزرگ قطع نشود، هیچ اداره و مرکز خدماتی و دستگاه دولتی و عمومی تعطیل نشود، البته نظارت و کنترل برای صرفه‌جویی به قدر کفایت برقرار باشد ولی مسیر تولید و صنعت و کشاورزی و خدمت و امور اجرایی و مالی و… شهر‌ها متوقف نشود که نشود که نشود!
بماند که همین تعطیلی‌های یک‌خط درمیان ادارات و قطعی‌های برق پی‌درپی صنایع دیر یا زود اثرش را با رکود بازار به رخ خواهد کشید و خلق‌ا… را تا دلت بخواهد از برکات خود بهره‌مند خواهد کرد و اثر دقیقه به دقیقه تعطیلی خودش را در سفره‌ها نشان خواهد داد، یا از طریق عدم پرداخت به‌موقع حقوق و یا کسر کردن حقوق کارکنان، یا در کاهش تقاضای هزار و یک قلم مصرفی خود از بازار و کم‌کاری و رکود دیگر تولیدکنندگان یا فروشنده و واردکننده، چه عدم کسب درآمد و سود و تزریق آن به طرق مختلف به جامعه و یا لااقل پرداخت به‌موقع اقساط وام‌های کسب شده و… به هرحال همان‌طور که قطعی برق خیلی ملموس و حساسیت‌برانگیز ولی موقتی است و در عوض، کمبود آب نامحسوس و زیرپوستی ولی خانه‌برانداز است، حذف واحدهای مسکونی و تجاری از برنامه قطعی برق هم به خودی‌خود رکود صنعت و کاهش آبخوان تقاضا در برابر عرضه و در نتیجه فرونشست اقتصاد و رکود بازار را در پی دارد. بگذریم…
راستش را بخواهید ای کاش که این برق‌رفتگی فقط همین عوارض را داشت، وقتی که نمی‌دانی چرا رفته است و قرار است چه موقع بیاید، با هر شماره و سامانه‌ای هم که تماس می‌گیری، یا با صداهای از پیش ضبط شده باید صحبت کنی و یا گوش جان بسپاری به سکوت پس از وصل شدن تلفن و یا زنگ خوردن‌هایی که سرانجام به بوق اشغال منتهی می‌شود! ضد حالش بیشتر از غیبت برق نباشد، کمتر نیست.
نمی‌دانم اینکه می‌خواهم عرض کنم فقط مختص منطقه و دیار ماست و یا در همه جا اینچنین است که کافی است غیبت جناب برق پایش را از نیم ساعت و یک ساعت فراتر بگذارد، کم‌کم اینترنت گوشی‌های همراه هم دچار ضعف و غش می‌شوند و پس از آن خط‌دهی آن‌ها هم بگیر، نگیر پیدا کرده و گاهی برای چند دقیقه‌ای می‌رود که می‌رود، معلوم نیست چرا با یک پیامک ساده قطعی برق دیگر اطلاع‌رسانی نمی‌شود، مدت و زمان تقریبی و چرایی آن اعلام نمی‌شود و همه چیز سپرده شده است به حدس و گمان و تخیل مشترکان محترم!
به هرحال این روز‌ها نیز می‌گذرد، خیلی هم تند و داغ و آتشین می‌گذرد و با فروکش کردن تب جناب خورشید، مصرف برق هم در سراشیبی افتاده و یحتمل صنایع دوباره میزبان تمام وقت برق خواهند شد تا روزی که سرما از راه برسد و این‌بار گاز، آرام و قرار خود را از دست داده و هجرانش درد جدیدی شود برای تولید!
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.