آرانتیس، گونه‌ای زیبا از شکوفایی گل‌های بهاره

آرانتیس، گونه‌ای زیبا از شکوفایی گل‌های بهاره  گروه محیط‌زیست-گیاه آرانتیس یک گونه گلدار در خانواده آلالگان می‌باشد که بومی مناطق جنگلی اروپا از جنوب فرانسه تا بلغارستان می‌باشد. این گیاه در ترکیه، کردستان، ایران و افغانستان نیز می‌روید. آرانتیس گیاهی بی‌دوام و بهاره می‌باشد که دارای گل‌های زرد و بسیار زیبا است و برای مرزبندی، […]

آرانتیس، گونه‌ای زیبا از شکوفایی گل‌های بهاره

 گروه محیط‌زیست-گیاه آرانتیس یک گونه گلدار در خانواده آلالگان می‌باشد که بومی مناطق جنگلی اروپا از جنوب فرانسه تا بلغارستان می‌باشد.

این گیاه در ترکیه، کردستان، ایران و افغانستان نیز می‌روید.

آرانتیس گیاهی بی‌دوام و بهاره می‌باشد که دارای گل‌های زرد و بسیار زیبا است و برای مرزبندی، سبد گل و کاشت در باغ سنگی مناسب است.

آرانتیس گیاهی برگ ریز بوده که بین ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر رشد می‌کند و گستردگی آن در حدود ۱۰ سانتی‌متر است، سرعت رشدی متوسط دارد و بین ۲ تا ۵ سال زمان نیاز است تا به رشد نهایی خود برسد. این گیاه دارای ریشه غده‌ای است و برگ‌های آن به رنگ سبز براق می‌باشد.

گلهای گیاه، زرد، کوچک و فنجانی شکل می‌باشند (عرض گل‌ها حدود دو تا ۳ سانتی‌متر است)

این گل‌ها در اواخر زمستان و اوایل بهار ظاهر می‌شوند و هر گل با ۳ براکت برگ مانند احاطه می‌شود و دارای ۶ کاسبرگ می‌باشد.

گلهای آرانتیس دارای تعداد زیادی پرچم می‌باشند و برای زنبورهای عسل بسیار جذاب هستند .

میوه به صورت فولیکولی است که شامل چند دانه می‌باشد.

شرایط محیط رشد گیاه :

خاک شنی، ماسه‌ای، لومی، غنی از هوموس و خوب زهکشی شده برای گیاه مناسب است. این گیاه در خاک قلیایی – اسیدی و خنثی رشد می‌کند ولی در خاک قلیایی رشد بهتری خواهد داشت.

نور آفتابی – نیمسایه. (نیمسایه بهتر است.)

آبیاری به‌طور متوسط صورت گیرد.(از آبیاری بیش از اندازه جلوگیری شود)

دمای ۸ درجه مناسب است به‌طور کلی دمای بین -۶ تا ۹ درجه برای این گیاه مناسب است. آرانتیس در برابر سرما مقاوم است و تا دمای -۱۵ درجه نیز از بین نخواهد رفت.

کوددهی یک بار در سال صورت گیرد.

به هرس آرانتیس نیازی نیست .

بیماری خاصی این گیاه را تهدید نمی‌کند، فقط مراقب بیماری لکه برگی باشید.

تکثیر

– کاشت بذر: بذر‌های رسیده گیاه را در تابستان بکارید.

– تقسیم غده‌های بزرگ : از اوایل تا اواخر پاییز اقدام کنید.

پیاز‌ها را در عمق ۵ سانتی‌متری خاک در فضایی باز و به فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری از یکدیگر بکارید.

هشدار: تمام قسمت‌های گیاه سمی می‌باشد و در صورت بلع باعث ناراحتی معده خواهد شد.

منابع:

سایت نارگیل

http: //en.wikipedia.org

http: //www.missouribotanicalgarden.org

http: //www.rhs.org.uk

http: //www.telegraph.co.uk

 

http: //www.thepoisongarden.co.uk