مینا زمانیان- برای همه، مدرسه همان داستان تکراری «علم بهتر است یا ثروت» است و برای عده‌ای دیگر، «فقط، زنگ ورزش را عشق است!» برای معلم ریاضیات، مدرسه یعنی جدول ضرب و برای معلم عربی؛ ضرب زید عمراً. برای برخی، عذاب الیم و برای عده‌ای دیگر رفع اشکال و چلاندن معلومات معلم و تا ته […]
مینا زمانیان- برای همه، مدرسه همان داستان تکراری «علم بهتر است یا ثروت» است و برای عده‌ای دیگر، «فقط، زنگ ورزش را عشق است!» برای معلم ریاضیات، مدرسه یعنی جدول ضرب و برای معلم عربی؛ ضرب زید عمراً. برای برخی، عذاب الیم و برای عده‌ای دیگر رفع اشکال و چلاندن معلومات معلم و تا ته جزوات و کتاب‌های فوق برنامه رفتن. برای عده‌ای، اول گرفتاری خرید لوازم‌التحریر و چه کنم چه نکنم ثبت‌نام و تأمین هزینه‌های آنچنانی؛ برای دیگری، رسیدن به سرویس و از دست ندادن آخرین اتوبوسی که بتواند او را ۴۵ کیلومتر آن سوتر زمین بگذارد! مدرسه یعنی گوش دادن به صدای ترق‌ترق باران روی سقف کانکس! و تماشای قطرات فضول باران که از زیر سقف ایرانیت به داخل کلاس سرک می‌کشند و روی دفتر همکلاسی می‌چکند! مدرسه یعنی هیاهوی «شی شی شیشه شیکست! مدرسه یعنی انفجار پانصد نفره: «برای حفظ شیشه، مدرسه باید تعطیل شه!» مدرسه یعنی ترکیدن بغض نیم‌ساعته یک کلاس اولی، وقتی در تمام مدت به جای خالی مادرش فکر می‌کرده! مدرسه یعنی یک توپ بسکتبال و یک حیات بچه به دنبالش! مدرسه یعنی کاردستی من از مال تو بهتره! یعنی چُغلی پیشِ ناظم! یعنی روزنامه دیواری و رقابت برای مطرح شدن سر صف. مدرسه یعنی دیر رسیدن و ترس از ناظم. مدرسه یعنی خاطرات، یعنی ضرب زمین در ضربان دل ما، مدرسه یعنی «واژه باید خود باران باشد».
وجود ۹ هزار مدرسه نیمه‌تمام!
اما تمام این‌هایی که گفتیم در گروی داشتن مدرسه‌ای خوب است؛ مدرسه‌ای که نیمه‌تمام نباشد و همچنان درگیر پروژهای تکمیلی نباشد. در کشور ما خیرین مدرسه‌ساز دهه‌هاست که نقش خود را برای تأمین مدرسه دانش‌آموزان به انجام می‌رسانند. آنان که بی‌منت برای اعتلای کشورمان هزینه می‌کنند تا بچه‌های این مرز و بوم بتوانند درس بخوانند و به کشورشان خدمت کنند. امروزه یکی از دغدغه‌های اصلی آموزش و پرورش پروژه‌های آموزشی نیمه‌تمامی است که سالانه به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود و این پروژه‌ها بعد از مدت‌‌ها تبدیل به مخروبه‌هایی می‌شوند که میلیارد‌ها تومان از بودجه دولتی را در دل خود جای داده‌اند. این دغدغه موجب شده تا افرادی که دل در گروی انسانیت و همچنین آبادانی مام‌میهن دارند، قدم پیش گذاشته و در امر مدرسه‌سازی و ساخت آموزشگاه مشارکت کنند، با توجه به جمعیت کشور و ظرفیت‌های ایران، بدون شک تعداد مدارس و آموزشگاه‌ها کفاف تعداد دانش‌آموزان و جویندگان علم و تحصیل را نمی‌دهد چرا که براساس آمار‌ها نزدیک به ۹ هزار مدرسه نیمه‌تمام در کشور وجود دارد که برخی از آن‌ها بیش از شش سال است، نیمه‌تمام مانده‌اند، تکمیل ساخت آن‌ها به اضافه حذف ۳۰ هزار کلاس درس تخریبی نیازمند تخصیص اعتبار است. در همین رابطه دیروز (شنبه) رضامراد صحرایی؛ وزیر آموزش و پرورش، در جلسه پروژه مهر که با حضور اعضای شورای معاونان و مدیران کل آموزش و پرورش و اعضای جامعه خیرین کشور برگزار شد، با بیان اینکه سازمان نوسازی مدارس اهتمام خود را بر تکمیل پروژه‌های ناتمام برای شروع مهرماه باشکوه بگذارد، گفت: پروژه مهر یک پروژه ملی است نه پروژه دستگاهی؛ از آبان گذشته تا امروز هر هفته اتاق وضعیت نیروی انسانی برای برنامه‌ریزی نیروی انسانی آموزش و پرورش خصوصاً برای مهر ۱۴۰۳ برگزار شده است. حال باید دید که آیا در دولت جدید وضعیت تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام مدارس به انجام می‌رسد؟
دیدگاه بسته شده است.