چرایی خداحافظی ۱۰ ساله غول معدنی ریوتینتو از معادن ایران

مدیرعامل پارسی کان کاو خبر داد چرایی خداحافظی ۱۰ ساله غول معدنی ریوتینتو از معادن ایران ریو تینتو،: Rio Tinto شرکت استخراج معادن و فلزات بریتانیایی-استرالیایی است، که دفتر مرکزی آن در شهر لندن، بریتانیا و دفتر مدیریتی آن، استرالیا مستقر می‌باشد. این شرکت در سال ۱۸۷۳ توسط هیو‌ماتسون تأسیس شد، زمانی که یک کنسرسیوم […]

مدیرعامل پارسی کان کاو خبر داد

چرایی خداحافظی ۱۰ ساله غول معدنی ریوتینتو از معادن ایران

ریو تینتو،: Rio Tinto شرکت استخراج معادن و فلزات بریتانیایی-استرالیایی است، که دفتر مرکزی آن در شهر لندن، بریتانیا و دفتر مدیریتی آن، استرالیا مستقر می‌باشد.

این شرکت در سال ۱۸۷۳ توسط هیو‌ماتسون تأسیس شد، زمانی که یک کنسرسیوم چندملیتی از سرمایه‌گذاران بود، اقدام به خریداری یک مجتمع معدن در منطقه ریوتینتو، واقع در استان اوئلوا، اسپانیا، از دولت اسپانیا نمود.

از آن زمان به بعد، این شرکت بعد ازیک سری مالکیت‌ها و ادغام‌ها، توسعه یافت و در نهایت، به یک شرکت تولیدکننده مواد اولیه بسیاری از کالاها، از جمله آلومینیم، سنگ‌آهن، مس، اورانیم، زغال‌سنگ و الماس تبدیل شد.

شرکت ریوتینتو دارای عملیات استخراج فلزات در ۶ قاره می‌باشد، ولی بخش اعظم از فعالیت‌های آن، در کشورهای استرالیا و کانادا متمرکز شده است.

به گزارش معدن ۲۴، رضا زرین‌فر، مدیرعامل پارسی کان کاو و کارشناس اسبق اکتشاف گروه تولید طرح‌های ریوتینتو گفت: در تمام دنیا ابتدا شرکت‌های جونیور (شرکت‌های کو چک معدنی) به صورت فعالانه ظرفیت‌های معدنی کشور مقصد را برای سرمایه‌گذاری بررسی و پایش و سپس اطلاعات را به شرکت‌های بزرگتر معدنی منتقل می‌کنند از اینرو پذیرش ریسک کشور مقصد از سوی آنها تا حدی زمینه‌های سرمایه‌گذاری بیش‌تر و ورود غول‌های معدنی را تا حدی تأمین می‌کند.

جونیور‌ها می‌توانند در حال حاضر نقش مهمی در جذب سرمایه‌گذاری خارجی در بخش معدن کشور داشته باشند.

وی تصریح‌کرد: زمینه‌های حضور جونیور‌ها در ایران بایدفراهم شود تا در ارایه اطلاعات معدنی کشور به غول‌های سرمایه‌گذاری زنجیره کار تکمیل شود. چرا که شرکت‌های اکتشافی کوچک می‌توانند با سرمایه‌گذاری اولیه و انجام فعالیت‌های اکتشافی کوچک طرح‌های معدنی را چند گام به جلو ببرند و مقدمات حضور شرکت‌های بزرگ‌تر را فراهم کنند.

زرین فر خاطرنشان‌کرد: متأسفانه به نظر می‌رسد در ایران تجربه خوبی در مورد جذب سرمایه‌گذاری خارجی در معدن وجود ندارد .به‌طور مثال در سال۲۰۰۶ تجربه و اتفاق خوبی حداقل در حوزه فنی با شرکت ریوتینتو در معدن طلای ساریگونی نداشتیم و موانعی که برای این غول معدنی ایجاد شد عرصه گسترش حضور این غول معدنی را در ایران تنگ کردیم.

وی خاطرنشان‌کرد: ریوتینتو قصد داشت در دهه ۸۰ بعد از بررسی در ۱۵۰۰ نقطه بازدید شده معدنی ایران در چند محدوده از جمله پروژه چاه فیروزه، مس سریدون و طلای چاه زرد عملیات اکتشافی را ادامه دهد اما بدعهدی دولت و شرکت‌های دولتی سبب شد این شرکت بزرگ معدنی هیچگاه فعالیت‌های خود را در ایران نتواند گسترش دهد به‌طور مثال همزمان با ایران ریوتیتنو در ترکیه بیش از ۱۰ پروژه را به مرحله تست حفاری برد که هیچ کدام شرایط و اولویت بهتری نسبت به پروژه‌های ایران نداشتند .

زرین‌فر در مورد این‌که چرا ریوتینتو سرمایه‌گذاری در معدن طلای ساریگونی را نیمه تمام گذاشت گفت: این شرکت معدنی در سال ۲۰۰۶ بعد انجام ۷۶ هزار متر حفاری مغزه‌گیری به ذخیره ۶۶ تنی طلای اکسیدی دست یافت اما کمیته گواهی کشف آن زمان با صدور گواهی کشف با این میزان ذخیره مخالفت کرد و در نهایت با صادر شدن گواهی کشف برای ۱۶ تن ذخیره طلا موافقت شد که این موضوع سبب شد تا به‌سادگی این شرکت از ادامه پروژه به دلیل منفی شدن ارزش خالص فعلی معدن (-NPV) صرف نظر کند و به‌طور کلی با پتانسیل‌های مستعد ایران خداحافظی کند.

وی افزود: روند نامطلوب تولید اطلاعات پایه اکتشافی وخصوصاً اطلاعات ژئوشیمیایی در ایران، خطا‌های بالای آنالیز عناصر، بالا بودن احتمال ریسک سرمایه‌گذاری، شفاف نبودن قوانین و تصمیمات مدیران دولتی، مسایل اجتماعی و فرهنگی معادن و به‌طور کلی نامناسب بودن فضای کسب و کار سبب شده است فرصت حضور سرمایه‌گذاری خارجی در معدن را از دست بدهیم.

مدیرعامل شرکت پارسی کان کاو افزود: در حال حاضر باید در تولید اطلاعات پایه اکتشافی درست، چابکی و سرعت عمل نشان دهیم، سرعت ایجاد اطلاعات اکتشافی و زمین‌شناسی کشور طی ۱۰ سال گذشته بسیار کند شده است و این مهم در جذب سرمایه‌گذار خارجی و تولید مناطق مستعد جدید یک مانع بزرگ تلقی می‌شود.

وی گفت: در شرایط فعلی شناسایی جونیور‌های تخصصی اکتشاف(شرکت‌های کوچک معدنی خارجی)برای کشور ضروری است تا این شرکت‌ها با کسب اطلاعات و انتقال آن به شرکت‌های بزرگ معدنی زمینه حضور بنگاه‌های معدنی بزرگ جهان را فراهم کنند.

زرین‌فر اظهارداشت: نبود منابع مالی در داخل کشور را فرضیه نادرستی دانست و اظهارداشت بسیاری از سرمایه‌گذاری عظیم صورت گرفته در کشور در بخش ساخت و ساز خانه‌های لوکس در شمال تهران بوده به‌طوریکه در سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ براساس گزارش شرکت پلاتس بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار در این حوزه سرمایه‌گذاری شده است، بنابراین یکی از راهکار‌ها می‌تواند جذاب کردن بخش معدن برای سرمایه‌های موجود در کشور ایران باشد. البته این موضوع در تقابل با سرمایه‌گذاری خارجی نیست و باید زمینه‌ساز آن نیز باشد.

 

وی گفت: باید فضا را برای سرمایه‌گذاری خارجی در ایران فراهم کنیم چراکه علاوه بر تأمین مالی توانسته‌ایم دانش روز و تکنولوژی هم وارد کشور کنیم.