ساماندهی معیشت پرستاران؛ اولین کار دولت جدید

نازنین زمانیان- پرستاران قشر زحمتکش کشورمان هستند که مثل خیلی از مشاغل دیگر، دستمزد کافی برای کار سخت‌شان دریافت نمی‌کنند. اما دشواری‌های شغل پرستاری به‌گونه‌ای است که صدای آنان را بلند کرده است. از یکسو بسیاری از پرستاران در حال مهاجرت هستند و از سوی دیگر کمبود پرستار در کشور خطری جدی برای بخش سلامت […]

نازنین زمانیان- پرستاران قشر زحمتکش کشورمان هستند که مثل خیلی از مشاغل دیگر، دستمزد کافی برای کار سخت‌شان دریافت نمی‌کنند. اما دشواری‌های شغل پرستاری به‌گونه‌ای است که صدای آنان را بلند کرده است. از یکسو بسیاری از پرستاران در حال مهاجرت هستند و از سوی دیگر کمبود پرستار در کشور خطری جدی برای بخش سلامت محسوب می‌شود. پرستاران دو هفته‌ای هست که به حال و روز معیشت خود معترض هستند و همه این‌ها در شرایطی اتفاق می‌افتد که هنوز کابینه دولت جدید از مجلس رأی تأیید صلاحیت نگرفته است. به نظر می‌رسد دولت چهاردهم باید در اولین قدم فکری اساسی برای حل مشکلات پرستاران زحمتکش کشور بکند. پرستارانی که نزدیک به دو هفته است صدای اعتراض‌شان بلند شده است. اعتراض پرستاران به کمبود حقوق و عدم اجراي قانون کار است و کم‌توجهی مسئولان وزارت بهداشت به حرفه پرستاری ا‌ست. مسئولان می‌خواهند انتظارات پرستاران را در حد پرداخت معوقات پایین بیاورند. همچنین قانون سخت و زیان‌آور بودن شغل پرستاری اجرا نشده است. قانون دیگر، تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری است که نصفه‌نیمه اجرا شده است. در نظام درمان، کار تیمی است و همه کار می‌کنند تا مریض خوب شود. خدمات همه گروه‌های پزشکی تعرفه دارد به‌کل پرستاران که از طریق مجلس در سال ۱۳۸۶ تصویب شد خدمات پرستاران هم تعرفه داشته باشد. سوم قانون ارتقای بهره‌وری نظام بالینی است که نیم‌بند اجرا کرده‌اند. یکی هم پرداخت‌های فوق‌العاده‌های خاص است که برای ضریب۳ برای همه مشاغل اجراشده است ولی برای پرستاران تنها ۰٫۴ (چهاردهم) اجرا شده است. آخرین اولویت اعتراض پرستاران هم اضافه‌کار اجباری است. در صورت اضافه‌کاری، باید توافق پرستار وجود داشته باشد ولی در حال‌حاضر، اضافه‌کاری به صورت اجباری به پرستاران تحمیل می‌شود. تورم بالا رفته و دریافتی پرستاران تغییری نکرده است.

اصلی‌‌ترین خواسته‌های پرستاران

محمد شریفی‌مقدم؛ دبیرکل خانه پرستار، در پاسخ به این سؤال که چه شد پرستاران دست به اعتراض سراسری زدند، به ایلنا، می‌گوید: نزدیک به دو هفته از اعتراض کشوری پرستاران می‌گذرد؛ این دست از کار کشیدن و اعتصاب بی‌سابقه بوده؛ ما از چند ماه پیش تجمع و تحصن داشتیم اما این اعتصاب طولانی تاکنون سابقه نداشته و علت این است که به جای قبول واقعیات، سعی کردند با احضار پرستاران به هیئت‌های تخلفات و فشار به پرستاران معترض، صورت مسئله را پاک کنند و در نتیجه مطالبات و نارضایتی‌‌ها انباشته شد. شریفی‌مقدم؛ اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری مصوب ۱۳۸۶ مجلس شورا را از اصلی‌‌ترین خواسته‌های پرستاران می‌داند و در این رابطه، می‌گوید: این قانون تا ۱۴۰۱ اجرا نشد، بعد از اجرا هم عدالت و انصاف رعایت نشد، یک اعتباری داشتند آن را بر تعداد تخت‌های بیمارستانی تقسیم کردند و رقم به دست آمده را تبدیل به کارانه پرداختی کردند. برای خدمات ۲۴ ساعته گروه پرستاری برای یک مریض، شامل خدمات پرستار صبح‌کار، عصرکار و شب‌کار و همچنین خدمات کمک‌پرستاری و بهیاری و سرپرستاری و سوپروایزری، در کل ۲۷۰ هزار تومان یا ۹K ارزش قایل شده‌اند! بیش‌ترین مشکل همین‌جاست. از این ۲۷۰ هزار تومان ۱۴ درصد برای یکسری خدمات کسر می‌کنند و حداقل ۱۰ درصد هم مالیات کم می‌کنند. این ۲۷۰ هزار تومان، در نهایت ۲۰۰ هزار تومان می‌شود، یعنی به اندازه‌ ویزیت یک پزشک را به یک گروه پرستار برای ۲۴ ساعت خدمت‌رسانی می‌پردازند!