دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران

دست و پای فولاد را باز کنید

جدید‌ترین آمار منتشرشده توسط انجمن تولیدکنندگان فولاد حکایت از کاهش پنج درصدی تولید فولاد در چهار ماهه ابتدایی سال‌جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل دارد. محدودیت‌های ناشی از قطع برق برای فولادسازان امسال زودتر از موعد و از خردادماه اعمال شد و به تبع آن کاهش تولید هم برای آن‌‌ها رقم خورده است.  به […]

جدید‌ترین آمار منتشرشده توسط انجمن تولیدکنندگان فولاد حکایت از کاهش پنج درصدی تولید فولاد در چهار ماهه ابتدایی سال‌جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل دارد. محدودیت‌های ناشی از قطع برق برای فولادسازان امسال زودتر از موعد و از خردادماه اعمال شد و به تبع آن کاهش تولید هم برای آن‌‌ها رقم خورده است.  به گزارش اقتصادآنلاین، از طرف دیگر علاوه بر محدودیت‌های انرژی که تولید فولاد را نشانه گرفته است، فولادی‌‌ها از سال گذشته مکلف به عرضه ارزهای صادراتی خود در سامانه نیما شده‌اند و همین سبب ضربه به صادرات فولاد شده است؛ به‌طوری که مجموع صادرات زنجیره آهن و فولاد کشور در سه ماهه ابتدایی امسال با افت ۱۹ درصدی مواجه بوده است. اما چرا باید با صنعتی که به گفته خود فعالان فولاد ۲۰ تا ۳۰ درصد ارز موردنیاز کشور را تأمین می‌کند، این طور برخورد شود و تولید و صادرات آن مختل شود؟ در همین زمینه رسول خلیفهسلطانی؛ دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، گفت: به‌طور کلی برنامه‌ریزی‌های جامعی برای موضوعات اقتصاد تولیدی در کشور انجام نمی‌شود و چون یک مجموعه و فرمانده اقتصادی وجود ندارد، همه مشکلات از همین موضوع نشئت می‌گیرد؛ این درحالی است که دولت باید یک فرمانده اقتصادی مانند معاون اول داشته باشد و چند وزارتخانه را با هم هماهنگ کند. وی افزود: تا زمانی که بحث ارز چند نرخی حل و فصل نشود، تولید و صادرات ضربه می‌خورد. به چه معنا فولاد باید یک کالای تنظیم بازاری باشد؟ فولاد حتماً باید رهایی پیدا کند و آزادی عمل داشته باشد. خلیفهسلطانی؛ ادامه داد: اگر همین الان به صنعت فولاد آزادی عمل بدهند، صادرات هشت میلیارد دلاری در سال ۱۴۰۲ با وجود گذشت پنج ماه از سال ۱۴۰۳ تا پایان سال به ۱۰ میلیارد دلار می‌رسد و سال آینده هم رقم ۱۲ میلیارد دلاری محقق می‌شد. به گفته وی، در صنعت فولاد انرژی خیزش و پرش داریم، اما متأسفانه در حال‌حاضر فضا بسته است. دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، با اشاره به اینکه در مورد این موضوع که گفته می‌شود صنایع فولادی از رانت‌هایی نظیر انرژی ارزان بهره‌مند هستند و این به نوعی حمایت از آن‌‌هاست، گفت: نرخ انرژی برای فولادی‌‌ها ۱۰ برابر سیمانی‌‌هاست و با قطع انرژی، ما هزینه‌های دیگری را متحمل می‌شویم. ضمن اینکه وقتی صنعت فولاد چهار ماه از سال را برق ندارد، یعنی گران‌تر از بازار جهانی در حال خرید انرژی است، بنابراین سوبسیدی وجود ندارد.