قوهای گنگ،فریبنده و زیبا، ساکت و بی‌صدا گروه محیط‌زیست- قوی گنگ (Cygnus olor) یک گونه از قو و بنابرین عضوی از اردک‌ها, غاز‌‌ها و اردکیان است که بومی اروپا، آسیا و شمال دور آفریقا است. همچنین با انتقال انسان‌ها در آمریکای شمالی، استرالزی و جنوب آفریقا نیز یافت می‌شود. اطلاق نام «گنگ» به آن به […]
قوهای گنگ،فریبنده و زیبا، ساکت و بی‌صدا
گروه محیط‌زیست- قوی گنگ (Cygnus olor) یک گونه از قو و بنابرین عضوی از اردک‌ها, غاز‌‌ها و اردکیان است که بومی اروپا، آسیا و شمال دور آفریقا است. همچنین با انتقال انسان‌ها در آمریکای شمالی، استرالزی و جنوب آفریقا نیز یافت می‌شود. اطلاق نام «گنگ» به آن به خاطر کم‌صدا بودن در مقایسه با دیگر گونه‌های قو است.
قوی گنگ به صورت طبیعی در مناطق معتدل که از اروپا و آسیای غربی آغاز می‌شوند و در شرق به سرزمین پریمورسکی در روسیه می‌رسند، زندگی می‌کنند.
تعداد کل قوهای گنگ بومی در جهان ۵۰۰،۰۰۰ عدد در پایان فصل زایش (بالغ‌‌‌ها به همراه جوجه‌ها) است؛ از این میان ۳۵۰،۰۰۰ تا در سرزمین‌های شوروی پیشین زندگی می‌کنند. آنها همچنین به مناطقی دیگر از جهان که بومی‌اش نبوده‌اند، معرفی شده‌اند. تعداد این پرندگان در ژاپن نزدیک به ۲۰۰ عدد، کم‌تر از ۲۰۰ تا در زلاندنو و به صورت تقریبی ۱۲۰ تا در آفریقای‌جنوبی است.
قوی گنگ پرنده‌ای ست که زمستان‌ها در سواحل دریای خزر نسبتاً فراوان است و در زمستان‌های سخت، تعداد آنها بیش‌تر می‌شود. قبلاً در سیستان زاد و ولد می‌کرده است، به صورت سرگردان در خوزستان دیده شده است .
قوی گنگ اندازه‌‌اش ۱۵۰ سانتی‌متر است؛ جثه‌‌اش به اندازه قوی فریادکش ولی بزرگ‌تر از قوی کوچک است و نشانه تشخیص آن؛ از هردوی آنها منقار نارنجی‌رنگ با قاعده برآمده و سیاه می‌باشد. پرواز این پرنده، پرتوان و مستقیم است، با گردن راست و کشیده و حرکت بال‌هایش صدایی نظیر آوای موسیقی ایجاد می‌کند. جز در فصل زاد و ولد همیشه به‌طور دسته‌جمعی زندگی می‌کنید (گاهی به صورت گله‌های خیلی بزرگ دیده می‌شوند)
قوی گنگ از جمله سنگین‌وزن‌‌‌ترین پرندگان در جهان است. نر‌‌ها می‌توانند وزنی میان ۱۱ تا ۱۲ کیلوگرم داشته باشند و ماده‌های اندک کوچک‌تر وزنی برابر ۸٫۵–۹ کیلوگرم دارند. منقار پرنده نر اندکی بزرگ‌تر از منقار پرنده ماده است و هر دو زایده‌ای سیاه‌رنگ و گوشتی در جلوی چشم‌‌‌ها و بالای نوک دارند. جوجه‌ها به رنگ قهوه‌ای نقره‌ای هستند با زیربدن سفید و نوک سیاه. قوهای جوان دارای رنگ خاکستری-قهوه‌ای محو هستند که در پایان سال یکم زندگی به سفیدی خواهد گرایید. نوک آنها با گذشت زمان صورتی‌تر می‌شود تا آن‌که به سیاهی گراید.
صدای این پرنده؛ در فصل تولید مثل، خشن و نعره مانند است اما در بقیه فصول آرام است.
منابع:
دانشنامه پرندگان ایران
roozbarooz.blogsky.com
آسمونی
بازار مقاله
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.