تنها از ۱۰ درصد ظرفیت ترانزیت کشور استفاده می‌شود! نمایشگاهی که در کنار چهاردهمین همایش بین‌المللی حمل‌ونقل خاورمیانه برگزار شد، فرصت مناسبی بود تا شرکت‌های مرتبط با حوزه لجستیک در داخل و خارج با جدید‌ترین دستاوردهای یکدیگر آشنا شوند. به گزارش تین‌نیوز، در این نمایشگاه چهره‌های آشنای حوزه لجستیک حضور پررنگی داشتند. به گفته فعالان […]
تنها از ۱۰ درصد ظرفیت ترانزیت کشور استفاده می‌شود!
نمایشگاهی که در کنار چهاردهمین همایش بین‌المللی حمل‌ونقل خاورمیانه برگزار شد، فرصت مناسبی بود تا شرکت‌های مرتبط با حوزه لجستیک در داخل و خارج با جدید‌ترین دستاوردهای یکدیگر آشنا شوند.
به گزارش تین‌نیوز، در این نمایشگاه چهره‌های آشنای حوزه لجستیک حضور پررنگی داشتند. به گفته فعالان این حوزه، شتاب گرفتن رشد تجاری و اقتصادی قطعاً نیازمند رشد در بخش لجستیک است.
دانشی که در جهان امروز، هر سال بر اهمیتش افزوده می‌شود و با این حال در کشور ما آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است. محمدعیقرلو، رییس فدراسیون حمل‌ونقل و لجستیک یکی از حاضران در این نمایشگاه بود که با بیش‌تر شرکت‌های حاضر به گفت‌و‌گو نشست. او در گفت‌وگویی با تین‌نیوز، از مشکلات، دغدغه‌ها و اهمیت رشد لجستیک در کشور گفت که در ادامه می‌آید:
+ عنوان رییس یکی از تشکل‌های مهم حوزه حمل‌ونقل این نمایشگاه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
این نمایشگاه برای من بسیار شگفت‌انگیز بود. کاملاً حرفه‌ای و درست برگزار شد و همه شرکت‌های حاضر در نمایشگاه هم حرفه‌ای بودند. یعنی همان شرکت‌هایی که برای نوسازی تجهیزاتمان نیاز داریم. اینها اگر به ایران بیایند، کیفیت بنادر، ریل و بخش‌های دیگر حمل‌ونقل ما تغییرات اساسی خواهد داشت. من واقعاً از برگزاری این نمایشگاه و دیدن این شرکت‌ها خوشحال شدم. در واقع همه با نگاه کیفی، علمی، منطقی و فنی انتخاب شدند.
+در مصاحبه‌هایتان از خرید ناوگان برای توسعه ترانزیت گفته بودید؟ سرنوشت این خرید ناوگان ترانزیتی چه شد؟
در قانون برنامه پنجم واردات کامیون دست‌دوم مجاز بود. در برنامه ششم ما نمی‌دانیم شرایط چگونه است. تا این ۵۰ هزار دستگاه کامیون و کشنده‌های فرسوده را از گردونه خارج نکنیم نوسازی ناوگان محقق نمی‌شود. یک بی‌عدالتی وجود دارد. یک دستگاه کشنده و بارگیر مدرن برای مالکش حدود ۶۰۰ میلیون تومان هزینه دارد و فقط سرمایه است. ماهانه هزینه نگهداری این کامیون رقم بالایی است.
+مشکل کجاست؟
مشکل اینجاست که یک کامیون با قدمت ۳۵ سال کارکرد و با قیمت ۵۰ میلیون تومان و با هزینه نگهداری پایین همان بار را با همان قیمت ترانزیت می‌کند. در حالی که دیرتر به مقصد می‌رسد، آلودگی محیط‌زیست را در پی دارد، خرابی و بسیاری اشکالات دیگر هم دارد. اما موفق می‌شود این کار را انجام دهد و برایش هم مشکلی نیست. چون همه چیز برایش ارزان تمام می‌شود.
+با این شرایط راه‌حل چیست؟
تا این ناوگان فرسود خارج نشود، نوسازی ناوگان برای سرمایه‌گذاران معنا و مفهومی ندارد. این خارج کردن هم فقط در حیطه توان دولت است.
+در حال حاضر مشکلات عمده سرمایه‌گذاری در این بخش چیست؟
ما دو مانع بزرگ برای سرمایه‌گذاری داریم؛ یکی مالیات است که اجازه نمی‌دهد یک شرکت یا یک فرد ناوگان بخرد و وارد کند. قانون چنین اجازه‌ای را نمی‌دهد. در واقع قانون معارض سرمایه‌گذاری است. و دیگری هم مقررات سازمان تأمین اجتماعی. مقررات سازمان تأمین اجتماعی به جای این‌که از کارفرما حمایت کند از دیگران حمایت می‌کند.
+در مورد بیمه چطور؟
هزینه‌های بیمه بسیار گزاف است. قیمت بیمه‌ای که از من با ماشین ۲۰۱۶ می‌گیرند با بیمه‌ای که از ماشینی با ۴۰ سال قدمت می‌گیرند برابر است! نمی‌توانم بگویم بی‌عدالتی؛ شاید یک سوءمدیریت برای حمایت از سرمایه‌گذاری وجود دارد. البته عمدی نیست. بلکه یک مشکل مدیریتی است. از نظر من باید در حوزه حمل‌ونقل یک مدیریت کلان اعمال شود.
یعنی این مشکل به زیرساخت‌ها برنمی‌گردد؟
ببینید! ما همه چیز داریم. زیرساخت‌های ما عالی است. جاده‌ها، بنادر، مدیران دولتی و بخش خصوصی همه خوب هستند. مدیریت کلان حمل‌ونقل مشکل ماست. مشکل اینجاست که از سرمایه‌گذاری خصوصی در بخش حمل‌ونقل حمایت نمی‌شود.
+ارتباط سازمان‌های دولتی مثل سازمان بنادر با فدراسیون حمل‌ونقل چگونه است؟
ما همیشه در فدراسیون حمل‌ونقل با همه سازمان‌های دولتی جلساتی داریم و مسایل را مطرح می‌کنیم. برخورد دستگاه‌های دولتی با بخش خصوصی و تشکل بسیار عالی است. ما نتیجه را کاری نداریم اما برخورد و مناسبات دولت با تشکیلاتی مثل ما، بسیار عالی است.
+پس مشکل چیست؟
مشکل اصلی ما نداشتن دانش علم لجستیک در ایران است. اول باید آموزش‌های کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت برای بخش خصوصی و دولتی ارایه شود و معنای لجستیک را بفهمیم، آنگاه زبان مشترکی خواهیم داشت که بسیار به ما کمک خواهد کرد.
+پس مسأله چندان سخت‌افزاری نیست؟
نه! ما از نظر سخت‌افزاری هیچ مشکلی نداریم. فقط از نظر دانش و آن نگاه مشترک و زبان مشترک با مشکلاتی مواجه هستیم. ما اگر بتوانیم زبان مشترک حلقه لجستیک را در همه جامعه حتی از دوره ابتدایی نهادینه کنیم گام بزرگی برداشته‌ایم. شاید در این حد که دانش‌آموزان ابتدایی بگوییم در مدرسه ما بخش خدماتی وجود دارد و یک نفر هست که کارهای لجستیکی ما را انجام می‌دهد و لابد آنها هم خواهند پرسید که چیست و درکی هر چند ابتدایی از ضرورت این موضوع پیدا خواهند کرد. آنها خواهند فهمید یک نفر همه کارهای لجستیکی را انجام می‌دهد که مدرسه به موقع باز شود و به موقع هم بسته شود. به نظرم این موضوع باید در همه سطوح مورد توجه قرار گیرد.
+ در صورتی که این امر محقق شود، آیا ما رشد ملموسی را به شکل سریع خواهیم داشت؟
با جرأت به شما می‌گویم اگر این کار صورت بگیرد ما به ۲۵ درصد ارزش افزوده در تجارتمان خواهیم رسید. لجستیک باید ورد زبان همه مردم جامعه باشد. چون هیچ بخشی نیست که از الزام لجستیک بی‌نیاز باشد.
+در این سال‌ها در زمینه دغدغه ترانزیت تا چه رشد داشته‌ایم؟
زمانی بود که وقتی ما از ترانزیت صحبت می‌کردیم همه فکر می‌کردند که به چه دردی می‌خورد. اما امروز ترانزیت در احکام و اسناد بالادستی مطرح است. نگاه کنید که مقام‌معظم‌رهبری درباره ترانزیت حکم صادر می‌کنند. برنامه پنجم ترانزیت را مورد توجه قرار می‌دهد، بودجه سالیانه هم به ترانزیت توجه دارد. یعنی این‌که همه متوجه شدند اگر ترانزیت در ایران نهادینه شود به امید خدا صادرات نفت ما قطع خواهد شد.
+ظرفیت کنونی ما برای افزایش ترانزیت چقدر است؟
این برای همه دارد جا می‌افتد. ما ظرفیت ۱۰۰ میلیون تن ترانزیت در سال را داریم. اما متأسفانه الان در سطح ۶ تا ۱۰ میلیون تن هستیم و همه راه‌های ما دارد به هدر می‌رود. اگر اینها استفاده شود ما می‌توانیم عوارض بگیریم، اگر استفاده نکنیم چه درآمدی از این راه‌ها خواهیم داشت؟! زیرساخت‌های ما فوق‌العاده ارزشمند هستند. سرمایه انسانی بزرگی داریم. شما گزارش مکنزی را بخوانید. دقیقاً اشاره کرده که ایران به دلایل خاص خودش جای بسیار مهمی در اقتصاد دنیا دارد. اما نیاز به گفتن و تشویق دارد. اعتقاد راسخ دارم که همه اینها باید تبدیل به فرهنگ شود. تا این اتفاق نیفتد تغییر چندانی نخواهیم داشت. لجستیک باید پیش از هرچیز باید فرهنگ شود. وارد کتاب‌های درسی شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.