حرکت به سمت نسل چهارم صنعت، مستلزم توسعه تکنولوژی در بخشهای مختلف است. در سالهای اخیر حوزه طلا و جواهرات و گوهرسنگها شاهد رشد کمی و کیفی در طراحی، تولید و ساخت محصولات است، اما برای حضور در بازارهای جهانی به تلفیقی از هنر قدیمی و فناوری مدرن نیاز است. به گزارش آنا، در همین […]
حرکت به سمت نسل چهارم صنعت، مستلزم توسعه تکنولوژی در بخشهای مختلف است. در سالهای اخیر حوزه طلا و جواهرات و گوهرسنگها شاهد رشد کمی و کیفی در طراحی، تولید و ساخت محصولات است، اما برای حضور در بازارهای جهانی به تلفیقی از هنر قدیمی و فناوری مدرن نیاز است. به گزارش آنا، در همین رابطه ابراهیم محمدولی؛ رئیس سابق اتحادیه طلا و جواهر، در پاسخ به این سؤال مبنی بر اینکه تکنولوژی چقدر در صنعت طلا و جواهر کشور به کار گرفته میشود، گفت: صنعت طلا و جواهر کشور با فناوری در تولید مصنوعات طلا و جواهر فاصله زیادی دارد و این دلیلی برای به حاشیه رفتن این صنعت در بازار داخل و خارجی شده است. رئیس سابق اتحادیه طلا و جواهر، گفت: دو چالش مهم صنعت طلا و جواهر کشور را درگیر کرده است که نباید نادیده گرفته شوند؛ اولی تحریمها و دومی کمبود فناوری برای گذر از تولید سنتی به صنعتی در این صنعت است. محمدولی؛ گفت: چالش اول تنها به سیاستهای کشور باز میگردد و باید براساس محورهای تعیین شده سیاسی کشور علیرغم آسیبرسانی آن به کل اقتصاد کشور حرکت شود. این فعال صنعت طلا به چالش دوم نیز اشاره کرد و گفت: در راستای ورود تکنولوژی به این صنعت باید ابتدا به این موضوع توجه کرد که با آموزش و روشهای دیجیتالی کردن بخشهای مختلف در صنعت طلا و جواهر به ارزآوری از محصولات این صنعت روی آورد. وی تصریح کرد: با توجه به شرایط تقاضا در بازارهای داخلی و خارجی باید ساختار صنعت طلا و جواهر از سنتی به سمت صنعتی با استفاده از فناوریهای به روز، تغییر و حرکت جدیدی کند. رئیس سابق اتحادیه طلا و جواهر، گفت: این صنعت برای رسیدن به اهداف توسعهای نیاز به حمایت همهجانبه دولت دارد. اما سازمانها و متولیان دولتی هیچ توجهای به وضعیت صنعت طلا و جواهر ندارند و تعداد اندکی از صاحبان این صنعت و فعالان صنف طلا و جواهر با صرف هزینههای سنگین اقدام به واردات فناوری و دستگاههای صنعتی کردهاند. وی با تأکید بر اینکه بیش از ۸۰ درصد صنعت طلای کشور لنگ تکنولوژی مانده است، گفت: تحریمها با واردات فناوری و تکنولوژی و در نهایت صادرات مصنوعات تولیدی این صنعت، رابطه مستقیم دارند که صاحبان صنایع را با افزایش چندین برابری هزینه جهت واردات قطعات و ماشینآلات صنعتی مواجه میکند و همچنین باید زمان زیادی برای رسیدن دستگاههای خریداری شده به این صنعت صرف کنند. به گفته محمدولی؛ صادرات محصولات صنعت طلا به دلیل تحریمها بسیار محدود است چرا که دسترسی نامنظم به شمش طلا باعث میشود سفارشات در زمان تعیین شده به خریداران تحویل داده نشود و این موضوع موجب بیاعتمادی خریداران محصولات صنعت کشور در بازارهای جهانی شده است. این فعال صنعت طلا، تصریح کرد: گمرک، بانک مرکزی و استاندارد و سایر سازمانهای مرتبط اگر به موقع و بدون قانونهای دستوپاگیر صنعت طلای کشور را در مسیر صادرات محصولات همراهی کنند شاید بتوانیم در شرایط تحریم یکسری از مصنوعات خود را به کشورهای مورد نظر صادر کنیم و در مقابل ارز، شمش طلا و یا طلای خام را وارد کشور کنیم. محمدولی؛ در رابطه با دریافت وام صاحبان صنعت طلا به منظور توسعه بیشتر این صنعت، عنوان کرد: با توجه به این موضوع که صنعت طلا و جواهر برای توسعه و پیشرفت بیشتر به حمایت دولت احتیاج دارد، اما پروسه دریافت وام به حدی طولانی و گاهی غیرممکن است که صاحبان صنایع هیچ تمایلی برای دریافت تسهیلات ندارند.
دیدگاه بسته شده است.