بهره‌وری ریلی ایران یک‌چهارم دنیا

با توجه به اینکه گسترش حمل‌ونقل، یکی از الزامات و پیش‌نیازهای توسعه است و حمل‌ونقل ریلی در ایران و جهان از اهمیت بالایی برخوردار است، به بررسی وضعیت حمل‌ونقل ریلی در کشور و مقایسه آن با سایر کشور‌ها پرداخته شده است. به گزارش اقتصادآنلاین، در همین خصوص، علی ضیایی؛ کارشناس حوزه راه و حمل‌ونقل، گفت: […]

با توجه به اینکه گسترش حمل‌ونقل، یکی از الزامات و پیش‌نیازهای توسعه است و حمل‌ونقل ریلی در ایران و جهان از اهمیت بالایی برخوردار است، به بررسی وضعیت حمل‌ونقل ریلی در کشور و مقایسه آن با سایر کشور‌ها پرداخته شده است. به گزارش اقتصادآنلاین، در همین خصوص، علی ضیایی؛ کارشناس حوزه راه و حمل‌ونقل، گفت: در صنعت حمل‌ونقل، حمل‌ونقل ریلی مهم‌‌ترین و حیاتی‌‌ترین بخش آن است. در واقع سایر حمل‌ونقل‌‌ها نسبت حمل‌ونقل ریلی، فرعی محسوب می‌شوند. رابطه‌ای که سیستم زیرساخت‌های حمل‌ونقل با توسعه اقتصادی و اجتماعی دارد، مستقیم است. یعنی با رشد و توسعه این سیستم، توسعه و رشد اقتصادی و اجتماعی نیز اتفاق می‌افتد. وی گفت: در ایران شبکه و طول شبکه حمل‌ونقل ریلی قابل قبول است. اما باید کامل‌تر شود. مشکل حمل‌ونقل ریلی، مطلوب نبودن شبکه آن نیست، بلکه نحوه استفاده از شبکه و عدم بهره‌برداری درست از راه‌آهن است. از نمونه‌های این مشکل می‌توان به برنامه‌ریزی نداشتن قطارهای باری و طبق برنامه حرکت نکردن آن‌‌ها و همچنین ظرفیت کم و غیرقابل دفاع شبکه‌ها اشاره کرد. ایران یکی از غیربهینه‌‌ترین استفاده‌ها از راه‌آهن‌ را در بین کشورهای بار ریل پسند مثل امریکا، استرالیا، چین، برزیل، روسیه و افریقای جنوبی دارد. استفاده و بهره‌وری ما از این حمل‌ونقل یک‌چهارم یا یک‌سوم کشورهای مذکور است. ضیایی؛ درباره مسائل مهم راه‌آهن، گفت: دو مسئله مهم در راه‌آهن، قیمت سوخت و تصدی نامعقول دولت و مداخله بیش از حد آن است. قیمت‌گذاری دستوری در راه‌آهن توسط دولت باید متوقف شود. زیرا هر زمانی که دولت سعی در قیمت‌گذاری دستوری داشت و می‌خواست از هدایت نامرئی بازار وارد دخالت مستقیم شود، توسعه در آن صنعت متوقف شده است. این معضل صرفاً مختص به حمل‌ونقل ریلی نیست، بلکه در بخش‌های دیگر حمل‌ونقل مثل هوایی و جاده‌ای مخصوصا مسافری هم مشهود است. اگر قادر باشیم که دخالت مستقیم دولت را کمرنگ کنیم شاهد بهبود حمل‌ونقل ریلی و سرمایه‌گذاری بیشتر در این حوزه خواهیم بود. وی ادامه داد: اصلاح دو مسئله قیمت سوخت و قیمت‌گذاری دستوری، کلید بهبود حمل‌ونقل ریلی است. راه تصحیح این موضوعات زمانی است که دولت از سطح تصدی‌گری خود عقب نشینی کند و قیمت سوخت به سطحی برسد که حمل‌ونقل ریلی به حمل‌ونقل جاده‌ای ترجیح داده شود. البته علی‌رغم اینکه حمل‌ونقل ریلی تا حدودی کم قیمت‌تر از حمل‌ونقل جاده‌ای است، اما با توجه به غیر بهره‌ور بودن حمل‌ونقل ریلی و صرف زمان زیاد آن برای حمل بار، صاحبان کالا از حمل‌ونقل جاده‌ای استفاده می‌کنند. این اتفاق برای اقتصاد، ضررهای زیادی از جمله اتلاف سوخت دارد و ضربه‌های بسیاری به جاده می‌زند. علاوه بر این باعث آلودگی هوا و ایجاد خطر می‌شود.‎‌ ضیایی؛ در پایان گفت: برای حل مشکل درآمد و افزایش آن، باید به اقداماتی مانند بهره‌برداری بهینه ریلی و سه برابر حمل بیشتر محموله که می‌توان با آن‌‌ها به‌ افزایش درآمد رسید، توجه داشت. از دیگر اقدامات ممکن می‌توان به واگذاری تعیین قیمت به اعضای شرکت راه‌آهن، شرکت‌های خصوصی، صاحبان واگن و لکوموتیو اشاره کرد.