حرف‌های خودی و بی‌خودی صادرات دارو!! اگر شما خوانندگان گرامی از شنیدن خبر صادرات دارو به بیش از ۴۰ کشور دنیا متعجب و حیران گشتید، باید خدمت‌تان عرض کنم که تنها نیستید، خود ما هم سرگشته و اسیر این خبر شدیم، آن هم مایی که خودمان به‌تنهایی خیلی حساب می‌شویم! فهم هوشنگ‌خانی ما می‌گوید […]
حرف‌های خودی و بی‌خودی
صادرات دارو!!
اگر شما خوانندگان گرامی از شنیدن خبر صادرات دارو به بیش از ۴۰ کشور دنیا متعجب و حیران گشتید، باید خدمت‌تان عرض کنم که تنها نیستید، خود ما هم سرگشته و اسیر این خبر شدیم، آن هم مایی که خودمان به‌تنهایی خیلی حساب می‌شویم!
فهم هوشنگ‌خانی ما می‌گوید که از سه حالت خارج نیست، یا اینکه این دارو‌ها جزء داروهای با دانش فنی بالا هستند و قاعدتاً نباید چند تا قرص و شربت معمولی سوپرمارکتی و نمی‌دانم ویتامین و مُسکن باشند، یا تمامی آن کشورهای واردکننده داروهای ساخت ایران، در زمره کشورهایی هستند که کلاً صنعت داروسازی نداشته و در جهان چهارم و پنجم به‌سر می‌برند که به‌نظر می‌رسد بعید است این تعداد کشور داشته باشیم که تا این حد عقب افتاده باشند و البته خیلی خیلی بعید و عجیب خواهد بود که اگر این تعداد کشور رده چندمی داشته باشیم که نمی‌توانند چهارتا داروی معمولی هم تولید کنند و صادرکنندگان ایرانی، عدل رفته‌اند همان‌ها را پیدا کرده‌اند!
البته این احتمال هم هست که مثل برخی خودرو‌ها و لوازم خانگی و ماشین‌آلات تمام‌وطنی که حاصل دسترنج برادران و خواهران چینی چشم‌بادامی است، داروهای صادراتی جزء دسته داروهای با فناوری بالا باشد و هموطنان عزیز بیزینس مَن داروفروش فقط زحمت دست به دست کردن آن‌ها را متقبل شده‌اند! در آخر باید عرض کنم که ممکن است از اتفاق این داروهای صادراتی جزء داروهای ارزشمند و خاص باشند و هم اینکه در کارخانجات داخل کشور که دانش فنی تولید آن‌ها را دارند، ساخته شده باشند، هرچند این موضوع خیلی بعید است ولی از آنجا که کلاً آدم منصف و درجه یکی هستیم، احتمال آن را منکر نمی‌شویم!
به هرحال به‌نظر می‌رسد بهتر است عزیزان مسئول، به‌جهت تنویر افکار عمومی، در رابطه با نوع، مقدار و مقاصد ۴۰گانه داروهای صادراتی، شفاف‌سازی نمایند تا شاید ما خلق‌ا… ناامید از برخی خبرهای خوب و خوش و سورپرایزها، چشمان‌مان برقی زده و کیف کنیم.
از آنجا که تا زمان شفاف‌سازی احتمالی (کلاً در این ملک نباید روی این چیز‌ها حساب باز کرد) میزان و نوع دارو‌ها و کشورهای خریدار، حالا حالا‌ها وقت داریم، اجازه بدهید پیشاپیش چند پاسخ احتمالی بزرگواران مسئول را بررسی کنیم ببینیم چی به چی و کی به کی است!
غیرمحتمل‌‌ترین اتفاق این است که ما داروهای درجه یک و به‌روز در همین مام‌میهن تولید می‌کنیم و به ۴۰ کشور جهان اول و توسعه‌یافته و همسایه‌های دور و نزدیک صادر می‌کنیم، اگر اینجور باشد که خیلی خوب خواهد بود و در آن‌صورت یا فی‌الفور سوار طیاره‌های قرن بیستمی شده و برای تهیه داروهای مورد نیاز به آن کشور‌ها سفر خواهیم کرد و یا از مسئولین مربوطه استدعای عاجل خواهیم کرد که به جای صادرات، کانال خروج دارو را به سمت داروخانه‌های داخل کشور بچرخانند تا خلق‌ا… را دچار تحریم دارویی نکرده باشیم!
اگر هم کل موضوع در رابطه با چند تا قرص سرماخوردگی و مسکن و آمپول تقویتی و شربت و کپسول‌های معمولی و دم‌دستی است که یک احسنت، آفرین درجه یک خدمت صادرکنندگان عرض خواهیم کرد و اگر داروهای سوپرمارکتی به کشورهای پیشرفته و همسایه‌های مایه‌دار صادر شده است، قطع به‌یقین یک لوح تقدیر و دمتان گرم نیز به آن احسنت و آفرین اضافه خواهیم کرد که توانسته‌اند چنین داروهای بی‌اثری را به یک اثر ماندگار هنری در تاریخ بیزنس، تبدیل نمایند!
باور بفرمایید خیلی مایل نیستم سراغ آن احتمال آخر بروم ولی از آنجا که عجالتاً یک‌خط درمیان ادعا‌ها و خود تولیدکننده پنداری و شوآف‌های دانش‌بنیانی و صاحب صنعتی، آن هم در همه عرصه‌های تولید، دیده و شنیده‌ایم، نگران آن هستیم که منبع این داروهای صادراتی، در داخل کشور نباشد و همان‌طور که عرض شد دلال و واسطه‌گری خودش را در قامت صادرکننده، خوش نشان داده است که اگر اینچنین باشد، فقط نمی‌دانیم این وسط عزیزان مسئول و مدیر دقیقاً کدام افتخار و موفقیت را به نام خود و کشور سند زده‌اند و ایضاً فرمایش کنیم که چراغی که با خانه رواست، برای چهل کشور دیگر نارواست!
هوشنگ‌خان
دیدگاه بسته شده است.