علی غلام‌فراهانی- یکی از بهترین خوراکی‌هایی که با آن می‌توان از مهمان پذیرایی کرد، خشکبار است. خوراکی خوشمزه‌ای که از دیرباز مهمان خانه‌های ایرانی است. تاریخ را که ورق بزنی می‌بینی خشکبار که در گذشته به آن خشکه‌بار گفته می‌شد، حاوی میوه‌های خشک شده بود و از قدیم تا به امروز در شب‌نشینی‌ها و مهمانی‌‌ها […]
علی غلام‌فراهانی- یکی از بهترین خوراکی‌هایی که با آن می‌توان از مهمان پذیرایی کرد، خشکبار است. خوراکی خوشمزه‌ای که از دیرباز مهمان خانه‌های ایرانی است. تاریخ را که ورق بزنی می‌بینی خشکبار که در گذشته به آن خشکه‌بار گفته می‌شد، حاوی میوه‌های خشک شده بود و از قدیم تا به امروز در شب‌نشینی‌ها و مهمانی‌‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است؛ میوه‌های خشک شده در خشکبار شامل؛ تمام میوه‌های موجود در زمین‌های کشاورزی بودند که قابلیت خشک شدن داشتند، مانند قیسی، کشمش سبز، برگ هلو، برگ آلو، برگ زردآلو، توت خشک، انجیر و… . آجیل در فرهنگ باستانی ایران‌زمین، جایگاه باارزشی را از آن خود کرده و در اکثر مراسم‌های ایران قدیم حضور داشته است و به جرأت می‌توان گفت که آجیل به یکی از نمادهای فرهنگی و اصیل ایران تبدیل شده تا جایی که حتی بعضی از اعیاد با آجیل معنا پیدا می‌کند. تاریخچه آجیل به زمان زرتشتیان بازمی‌گردد. در آیین زرشتی آجیل در جشن‌های مختلف مانند جشن سده، جشن مهرگان، جشن گواه‌گیران، جشن بلوغ و… مورد استفاده قرار می‌گرفت. حضور آجیل در این مهمانی‌‌ها و مراسم از الزامات به حساب می‌آمد که به آن فضا رنگ و لعاب تازه‌ای می‌بخشید. در حال‌حاضر آجیل در مراسم اعتقادی و مذهبی نیز جایگاه خاصی پیدا کرده است و در بسیاری از مراسم مذهبی، دوره‌های قرآن‌خوانی و… به‌عنوان آجیل مشکل‌گشا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
حالِ صنعت خشکبار خوب نیست
صنعت چند‌صد ساله خشکبار کشور در اثر بی‌توجهی و وضع قوانین نادرست در حال نابودی است و برخلاف کشورهای موفق که به صادرکننده یارانه صادراتی پرداخت می‌شود، در کشور ما متأسفانه یارانه‌ها از کیسه نحیف کشاورزان به جیب فربه وارد‌کنندگان محصولات غیر‌ضروری سرازیر می‌شود. در همین رابطه، محمدرضا فرشچیان؛ رئیس اتحادیه صادرکنندگان خشکبار ایران، در آخرین نشست خبری خود به انتقاد شدید از وضعیت خشکبار کشور پرداخت و گفت: به خودروساز اجازه صادرات خشکبار داده می‌شود تا خودرو وارد کند اما با ورود آن‌ها به این بازار، کیفیت و اعتبار ایران کاهش یافته است. صادرات بیش از ۳۵قلم کالای کشاورزی با سیاست‌های خاص و غیرمسئولانه هر سال کاهش یافته و محدود به سه تا چهار محصول شده است. زمانی از بادام تا زیره از کشور صادر شده اما امروز به پسته، خرما، کشمش و تا حدودی انجیر محدود شده است. زمانی نام ایران در کنار فرش، خاویار، زعفران و پسته می‌درخشید. متأسفانه صادرات خاویار و فرش حذف و زعفران به افغان‌‌ها واگذار شد. صادرات پسته هم نفس‌های آخرش را می‌کشد. یک زمان ایران بزرگ‌‌ترین تولید‌کننده پسته در جهان بود اما در حال‌حاضر آمریکا سه برابر ایران تولید دارد و بازار جهانی ایران را تهدید می‌کند؛ ضمن اینکه اسپانیا هم به صادرات این محصول ورود کرده است. همچنین زمانی کشمش ایران در بازار خارجی حرفی برای گفتن داشت اما امروز آمریکا، ترکیه، استرالیا، چین، افغانستان و ازبکستان در این بازار فعال هستند. چه دلیلی دارد صادرکننده ارز حاصل از صادرات خود را با قیمت پایین‌تر به واردکننده تحویل دهد. ما انتظار رسیدگی داریم و نباید نوشدارو بعد از مرگ سهراب شود. امروز صادرات کالاهای کشاورزی نیاز به رسیدگی فوری دارد و نباید فرصت را از دست داد.
ارسال دیدگاه
قوانین ارسال دیدگاه