آنقوت، اردک غازی

گروه محیط‌زیست- آنقوت پرنده‌ای است از راسته غازسانان به طول ۵۸ الی ۷۰ سانتی‌متر که عرض بال‌های آن در حالت باز، بین ۱۱۰ تا ۱۳۵ سانتی‌متر می‌باشد. آنقوت هم اندازه تنجه بوده و در واقع، اردکی شبیه غاز است. منقار نسبتاً کوچک و سیاه‌رنگی دارد. بال و پر به رنگ قهوه‌ای مایل به نارنجی یک […]

گروه محیط‌زیست- آنقوت پرنده‌ای است از راسته غازسانان به طول ۵۸ الی ۷۰ سانتی‌متر که عرض بال‌های آن در حالت باز، بین ۱۱۰ تا ۱۳۵ سانتی‌متر می‌باشد. آنقوت هم اندازه تنجه بوده و در واقع، اردکی شبیه غاز است. منقار نسبتاً کوچک و سیاه‌رنگی دارد. بال و پر به رنگ قهوه‌ای مایل به نارنجی یک دست و سر و گردن کم رنگ‌تر می‌باشد. روی تنه و زیر تنه به رنگ نارنجی بلوطی و سر از نخودی روشن تا مایل به سفید متغیر است. پرهای پروازی بال سیاه‌رنگ می‌باشد. روی بال به رنگ سبز براق و رنگین کمانی و پیش بال و زیر آن کاملاً سفید است. پاها، دم‌گاه و دم، سیاه‌رنگ می‌باشد. از دور، هر دو جنس شبیه به هم دیده می‌شوند در حالی که از نزدیک، دو جنس متفاوت از هم هستند. در طول فصل جفت‌گیری (تابستان)، سر و گردن پرنده نر بالغ کرم‌رنگ با طوقی باریک و سیاه در پایین گردن است ولی پرنده ماده و نابالغ فاقد این طوق می‌باشد. سر پرنده ماده کم‌رنگ‌تر و تقریباً سفید بوده و در گونه‌ها و پیشانی، بخش‌های سفید رنگ دارد.

زیستگاه آنقوت

آنقوت در مقایسه با تنجه، وابستگی کم‌تری به آب نشان می‌دهد. زمستان‌ها را در سواحل ماسه‌ای، دریاچه‌ها، کنار رودخانه‌ها، کشتزار‌ها و حتی استپ‌های خشک می‌گذراند. به‌طورکلی، آنقوت ساکن زمین‌های باز است.

گرچه جمعیت‌های بسیار کوچکی از آنقوت در شمال غربی آفریقا و اتیوپی وجود دارد ولی بیش‌تر این پرنده در مناطق مرکزی و جنوبی اوراسیا، از جنوب‌شرقی اروپا تا آسیای‌مرکزی و جنوب‌شرقی چین و در زمستان تا هندوستان و اندونزی پراکنده است. در جنوب‌شرقی اروپا و جنوب اسپانیا بسیار کمیاب می‌باشد در محدوده آسیا به وفور یافت می‌شود ولی آنقوت‌‌ها عمدتاً مهاجر بوده و زمستان را در جنوب آسیا می‌گذراند.

در ایران، ‌آنقوت‌‌ها در اغلب مناطق شمال، غرب و جنوب ایران دیده می‌شوند. به‌طورکلی محدوده پراکندگی این‌گونه در جهان بسیار گسترده است.

پرواز آنقوت بیش‌تر شبیه غاز است تا اردک. پرواز آن، مانند اردک‌های سرسبز، سریع و مستقیم با بال‌زدن‌های آهسته می‌باشد.

آنقوت‌‌ها همه چیز‌خوار بوده از علف‌ها، دانه‌ها، حشرات، نرم‌تنان و ماهیان تغذیه می‌کنند. آنها شناگران ماهری بوده و در هنگام شنا، سر خود را راست گرفته و جلوی بدن را پایین می‌دهند.

آنقوت‌‌ها معمولاً به صورت جفت جفت یا گروه‌های کوچک دیده می‌شوند و به ندرت گله‌های بزرگی می‌سازند. در عین حال در دریاچه‌ها یا رودهای آرام اجتماعات زمستانی بسیار بزرگی ممکن است تشکیل دهند.

در اسارت، آنقوت‌‌ها خلق و خوی تهاجمی و غیراجتماعی دارند .آنها پرندگان پر طاقتی بوده و قادر به تحمل آب و هوای بسیار سرد می‌باشند.

بین دو جنس آنقوت پیوندهای جفتی قوی تشکیل می‌شود که معمولاً برای تمام عمر برقرار می‌ماند.

پرندگان جوان تا دو سالگی قادر به تولید‌مثل نیستند.

 

آنقوت‌‌ها صداهای بلند و خشن شبیه غاز تولید می‌کنند، صداهای شیپورمانندی شبیه «انگ- انگ» (ang-ang) در می‌آورند.