گره مالی، سناریوی ترک تشریفات مناقصه «فرزاد» را بلاتکلیف کرد

احتمال واگذاری یک میدان گازی به شرکت‌های ایرانی

گره مالی، سناریوی ترک تشریفات مناقصه «فرزاد» را بلاتکلیف کرد

مناسبات تجاری بین ایران و هند در حال وسعت و فراگیر شدن است. در حال حاضر نفت مهم‌ترین بخش تجارت میان ایران و هند است و هند از جمله کشورهایی بود که در زمان اوج تحریم‌های اقتصادی آمریکا، همچنان به خرید نفت از ایران ادامه داد. پس از رفع تحریم‌ها و حل بخش عمده‌ای از مشکلات تحریم، شائبه‌هایی در مورد پرداخت بدهی نفتی هند به ایران وجود دارد.

به گزارش ایلنا، اما سوراب کومار، سفیر هند می‌گوید: این کشور به ایران، بدهی ندارد و تمام بدهی نفتی خود را پرداخت کرده است. نکته مهمی که وجود دارد این است که حجم وارداتی که هند از ایران دارد بیش از صادرات است. پس منفعت این تجارت بیش‌تر برای ایران است و هرچقدر مابه‌التفاوت معاملات بوده، هند آن را به‌طور کامل آن را پرداخت کرده است. نکته دیگر این که به دلیل مشکلات مبادلات ارزی و کانال‌های پرداختی، پرداخت‌ها به صورت یورو با مشکل روبه‌رو شده بود اما امروز دیگر چنین مشکلی وجود ندارد این که گفته می‌شود هند به ایران بدهکار است، درست نیست.

صرف نظر از بدهی‌های نفتی که بنا به گفته سفیر هند تمام و کمال به ایران پرداخت شده است؛ در خصوص صنعت نفت سرنوشت میدان گازی فرزادB بین دو کشور ایران و هند گره خورده است.

میدان گازی فرزادB سال‌هاست چشم‌انتظار مذاکرات ایران و هند نشسته تا شاید این مذاکرات به نتیجه برسد و این میدان هم طعم شیرین توسعه را بچشد، مذاکراتی که گویا پشت سد مباحث مالی گرفتار شده است.

ایسنا نوشت؛ قرار بود طرح جامع توسعه میدان گازی فرزادB تا پایان سال ۱۳۸۷ امضا شود، اما این اتفاق محقق نشد تا این‌که در مرداد ماه سال ۱۳۸۸، منابع خبری از تصمیم ایران برای مذاکره با هند درباره میدان گازی فرزادB خبر دادند.

اما از سال ۱۳۸۸ که خبر حضور هندی‌ها در فرزادB قطعی شد، تا سال ۱۳۹۰ همچنان توسعه این میدان گازی، منتظر نهایی شدن مذاکرات شرکت ملی نفت ایران با یک کنسرسیوم هندی بود. مذاکره‌ای که حتی دو سال بعد از آن هم نهایی نشد و در اردیبهشت ۱۳۹۲، مدیرعامل وقت شرکت نفت فلات قاره درمورد توسعه میدان فرزادB توضیح داد: با توجه به این‌که سرمایه‌گذاری در این میدان بسیار بالا است ریسک بالایی را به همراه دارد، اما در حال حاضر در حال مذاکره با مسؤولان انرژی هند هستیم.

مذاکراتی که از سالی به سال دیگر موکول می‌شد بدون این‌که نتیجه‌ای در پی داشته باشد. در نهایت ۲۱ فروردین ۱۳۹۵ بود که وزیر نفت و گاز هند گفت مذاکرات درمورد فرزادB پیش از تحریم‌ها صورت گرفته و بنابراین خارج از مناقصه به شرکت هندی داده می‌شود.

به گفته «پرادان» اگرچه هنوز توافقی برای قیمت‌گذاری گاز میدان فرزادB صورت نگرفته اما این پروژه حتماً به یک شرکت هندی می‌رسد.

بلاتکلیفی درمورد این میدان همچنان ادامه داشت تا این‌که علی‌اکبرشعبان‌پور، مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در اواسط تیرماه با اشاره به این‌که تصمیم نهایی درمورد میدان فرزادB را شرکت ملی نفت می‌گیرد، گفت شرکت هندی پیمانکار تنها تا سپتامبر فرصت ارایه‌ مدل‌های تجاری خود را در مورد این میدان دارد و هندی‌‌ها باید مدل مالی خود را در این زمینه ارایه دهند.

وی با رد هرگونه اختلاف مالی در زمینه‌ توسعه این میدان خاطرنشان کرده بود طبق قرارداد قبلی که با هندی‌‌ها در مورد فرزادB داشتیم مدل مالی متفاوت بود و در آن زمان با شرایطی که قیمت نفت بالا بود، تجاری بودن این پروژه مورد بررسی قرار گرفته بود.

مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس ادامه داده بود اما با پایین‌ آمدن قیمت نفت باید بار دیگر مسأله‌ تجاری بودن توسعه این میدان از سوی هندی‌‌ها بررسی شده و مدل مالی آن ارایه شود تا در نهایت مسأله تجاری بودن انجام پروژه به تأیید وزارت نفت برسد.

همچنین شعبانپور اعلام کرده بود هند تا سپتامبر سال جاری یعنی اواخر شهریورماه و اوایل مهرماه فرصت دارد مدل مالی خود را به وزارت نفت ارایه دهد و در غیراین صورت تصمیم‌گیری در مورد ادامه یافتن این قرارداد بسته به نظر وزارت نفت خواهد بود.

مهلت هندی‌ها در حالی قرار بود در اوایل مهرماه به پایان برسد که علی کاردر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، در اواسط آذر ماه اعلام کرد برای توسعه میدان فرزادB با هند به مدل فنی نسبتاً نزدیک شدیم و اکنون بحث مالی و اقتصادی مطرح است. تنها دو هفته بعد از اظهارات وی، مشکین‌فام، مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس گفت قرارداد توسعه میدان فرزادB به زودی امضا می‌شود.

قراردادی که هرگز نهایی نشد تا این‌که وزیر نفت، حدود ۱۰ روز پیش اعلام کرد پیشنهاد هندی‌‌ها مورد قبول نبوده و نامه‌ای نوشته شده که باید بیایند و آن را تصحیح کنند. در موازات این یک راه دیگری را دنبال می‌کنیم که روش دیگری بوده و بعدا اعلام می‌شود اما هندی‌‌ها وقت زیادی ندارند.

همچنین کاردر اول هفته جاری در مورد وضعیت میدان مشترک فرزادB، توضیح داد در این زمینه با هندی‌‌ها در حال مذاکره هستیم. مدل فنی نهایی شده اما مدل مالی آن هنوز نهایی نشده است. از آنجایی که این میدان گوگرد دارد توسعه آن گران تمام می‌شود اما چون یک میدان مشترک است می‌خواهیم حتماً آن را توسعه بدهیم.

به گفته وی همزمان یک مدل جدید برای توسعه این میدان به عنوان مدل EPCF طراحی شده و پکیج‌های کوچک‌تر برای توسعه این میدان به بازار ارایه می‌شود تا سرمایه‌گذاران با سرمایه‌گذاری کم‌تر این میدان را توسعه دهند.

کاردر درمورد این‌که آیا شرکت‌های ایرانی برای توسعه این میدان اظهار تمایل کرده‌اند یا خیر، توضیح داد شرکت‌های ایرانی اظهار تمایل کرده‌اند اما گفته‌اند این میدان را در قالب قرارداد EPC توسعه دهند اما شرکت ملی نفت مخافت کرده و اعلام کرده قرارداد یا باید به صورت بیع باشد یا در قالب قراردادهای جدید نفتی.

به گفته وی امکان دارد میدان فرزادB به شرکت ایرانی داده شود اما مشخص نیست به عمل برسد یا خیر. به‌طور کلی راه‌های موازی برای توسعه این میدان آغاز شده است.

 

براساس این گزارش، حجم گاز درجای میدان گازی فرزادB، بیش از ۲۱ تریلیون فوت‌ مکعب برآورد شده که ۱۲٫۵ تریلیون آن قابل استحصال است و طبق برنامه قرار است با توسعه میدان در فاز نخست از این میدان روزانه ۱٫۱ میلیارد فوت مکعب گاز تولید شود.