میان کلامتان شکر!

خودی و بی‌خودی میان کلامتان شکر!      اصولاً و اساساً هیچ بنی‌بشری، خوش ندارد که کسی همین‌جور و بدون حساب و کتاب وسط حرف و کلامش بپرد و رشته کلام و افکارش را به هم بزند، بالاخره این‌جوری‌ها هم نیست که چیزی یا کسی راه‌به‌راه تک‌مضراب بیاید و با یک میان کلامتان شکر، سرش را […]

خودی و بی‌خودی

میان کلامتان شکر!

     اصولاً و اساساً هیچ بنی‌بشری، خوش ندارد که کسی همینجور و بدون حساب و کتاب وسط حرف و کلامش بپرد و رشته کلام و افکارش را به هم بزند، بالاخره اینجوری‌ها هم نیست که چیزی یا کسی راه‌به‌راه تک‌مضراب بیاید و با یک میان کلامتان شکر، سرش را زیر انداخته، داخل شده و با روح و روان دیگران بازی کند و این وسط کسی دلخور و شاکی نشود و به سر درد و عوارض جانبی دیگر دچار نگردد.

    حال که مقام وزارت و رییس کمیسیون مربوطه! همزمان و هماهنگ، از دست این تک‌مضراب‌های دیجیتال که دم به ساعت امواج و فرکانس‌های بینوا را شیر تو شیر می‌کنند، شاکی شده‌اند و از عوارض و ضرر و زیان حتمی و احتمالی آن گله کرده‌اند، باید آنهایی که دستی در آتش دارند، من باب تنویر افکار عمومی و از برای فهم و درک خلق‌ا…، کمر همت ببندند و برای یکبار هم که شده، خرق‌عادت نمایند و با سند و مدرکی، ادله و استانداردی و یا گوش شیطان کر، تست و آزمایشی دقیق و مو لای درز نرو، به میدان بیایند و همگان را از نگرانی و دل‌ضعفه نجات دهند و آب روی آتش بریزند و دل خلقی را شاد کنند. که اگر بشود چه می‌شود که از قدیم گفته‌اند، آرزو بر جوانان عیب نیست!

    البته به دلیل آن‌که این امور جزو تخصص‌های بی‌شمار هوشنگ خانی ما نیست، استثنائاً نمی‌توانیم در این خصوص حکمی قطعی و همه‌پسند صادر نماییم، ولی آنقدر‌‌ها حواسمان جمع است که وقتی آن مقام‌عالی و این رییس محترم، اندر بی‌خطر بودن و عوارض نداشتن پارازیت شک کرده و انقلت می‌آیند، حکماً بی‌حساب و کتاب و همینطور کتره‌ای حرفی نمی‌زنند و لابد یک ریگی به کفش این تک‌مضراب‌‌ها و پارازیت‌های بیش فعال هست که دل‌مشغولی و آشفتگی خیال بهداشت و سلامتی‌‌ها و عوام‌الناس را موجب شده است.

    ما که می‌گوییم حالا که کمی ‌‌آش شور شده است و عوامل محیطی و صنعتی و گلخانه‌ای و ریزگردی و سربی و صوتی جمعشان جمع است و زحمت کشیده و همه شش‌دانگ حواسشان را داده‌اند به ریه و قلب و چشم و چار مردم، به‌لحاظ آن‌که بود و نبود آن پارازیت معلوم‌الحال خیلی هم در کمی و زیادی عوارض و ضرر و زیان جسمی و روحی اثر‌گذار نیست، یا مدعیان و شاکیان کمی کوتاه بیایند و نگران دیگر عوامل شوند و یا مسؤولین محترم مربوطه، کمی فتیله را پایین بکشند تا این دعوا بالا نگیرد و حواس‌‌ها از دود و دم و غبار و آتش و برف و بهمن، پرت نشود.

هوشنگ خان