خواب پایتخت روی بمب‌های ساعتی کل برج‌های مسکونی و غیرمسکونی موجود در تهران، ۹۷۸ سازه است که عمدتاً در شمال و غرب شهر قرار دارد و تقریباً همه آنها به لحاظ ریسک آتش‌سوزی و احتمال موفقیت عملیات امداد و نجات، فاقد حداقل یکی از شرایط استاندارد هستند. بیش‌ترین خطر، متوجه برج‌های غیرقابل نفوذ و همچنین […]
خواب پایتخت روی بمب‌های ساعتی
کل برج‌های مسکونی و غیرمسکونی موجود در تهران، ۹۷۸ سازه است که عمدتاً در شمال و غرب شهر قرار دارد و تقریباً همه آنها به لحاظ ریسک آتش‌سوزی و احتمال موفقیت عملیات امداد و نجات، فاقد حداقل یکی از شرایط استاندارد هستند.
بیش‌ترین خطر، متوجه برج‌های غیرقابل نفوذ و همچنین برج‌های فاقد هویت شهری است که به ترتیب ۲۸ درصد و ۲۳ درصد کل بلندمرتبه‌ها را تشکیل می‌دهد. تجهیزات تزیینی اعلام و اطفای حریق، برج‌نشین‌ها را تهدید می‌کند.
به گزارش «صما» داده‌ها و اطلاعاتی که از سوی مدیریت شهری کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر، شهرداری و دبیرخانه شورای عالی شهرسازی و معماری کشور ۴ پیام اضطراری از بلندمرتبه‌های شهر تهران مخابره می‌کند که با محتوای آن میزان ریسک و خطر را می‌توان برآورد کرد.
تهران مملو از بناهای مجهول‌الهویه و برج‌های غیرقابل نفوذ
در این زمینه کارشناس ساخت‌وساز با بیان این‌که در حال حاضر ۹۷۸ فقره ساختمان بالای ۱۲ طبقه در تهران موجود است که بیش‌تر آنها در وضعیت مناسبی قرار ندارند.
ایمان رفیعی با بیان مطلب فوق به «صما» افزود: براساس داده‌ها و اطلاعاتی اعلام مدیریت شهری حدود یک‌چهارم از ۹۷۸ فقره ساختمان بلند فاقد یکی از مدارک معتبر ساختمانی شامل پروانه ساختمانی، پایان کار، مجوز کمیسیون ماده ۵ و… دال بر رعایت کلیه ضوابط شهرداری تهران است. یک‌چهارم این رقم حدود ۲۳۱ فقره است که به نظر رقم بسیار قابل‌توجهی است. ساخت این بنا‌ها بیش‌تر به سال‌های قبل از ۸۵ باز می‌گردد.
وی با بیان این‌که در حال حاضر این بناهای مجهول‌الهویه شبه بمب‌های آزاد نشده هستند، گفت: باید این ساختمان‌ها به‌سرعت تعیین تکلیف شوند؛ اما متأسفانه مدیریت شهری صرفاً به اعلام آمار این ساختمان‌ها بسنده کرده و تدابیری برای اصلاح این ساختمان‌ها تاکنون ارایه نکرده است.
رفیعی در خصوص برج‌های غیرقابل نفوذ نیز گفت: براساس آمارهای مدیریت شهری حدود یک‌سوم یعنی معادل ۲۸۳ فقره از این برج‌های در کوچه‌های تنگ و صعب‌العبور قرار دارد که این بنا‌ها جز پرمعضل‌‌ترین بناهای بلند محسوب می‌شوند زیرا در زمان وقوع حادثه به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان امداد و کمک‌رسانی مطلوبی برای این بنا‌ها داشت.
وی با انتقاد از این‌که طبق ضوابط طرح جامع و تفصیلی شهر تهران صدور مجوز برج‌سازی در این معابر ممنوع بوده است خاطرنشان‌کرد: همیشه دست‌های پنهانی در ساخت‌وساز این‌گونه بنا وجود دارد و هدف غایی از ساخت این بنا‌ها تنها درآمدزایی است.
رفیعی در این خصوص بناهای صعب‌العبور تأکیدکرد: احتمال موفقیت عملیات امداد و نجات در زمان آتش‌سوزی در برج‌های غیرقابل نفوذ، در پایین‌‌ترین سطح مورد انتظار قرار دارد.
وی در نهایت گفت: به‌طورکلی حضور این نوع بنا‌ها در جامعه کنونی ما دست‌پخت سازندگان، مجریان و ارایه‌دهندگان مجوزهای این ساختمان‌ها هستند که در مرحله‌ای از ساخت‌وساز این بنا‌ها بی‌نظمی کرده‌اند و همه باید بدانند هر بی‌نظمی در جامعه کنونی عواقب وخیمی دارد. ممکن است بازخورد این بی‌نظمی‌‌ها زمان طولانی طول بکشد اما بدون تردید شهر ما تهران روی بمب‌های ساعتی خوابیده است و هرکدام در صورت عدم‌اصلاح و پیشگیری روزی منفجر خواهند شد.
تجهیزات ایمنی نباید تزیینی تلقی شوند
همچنین یک کارشناس ساخت‌وساز با بیان این‌که براساس آمارهای رسمی مدیریت شهری شامل شهرداری، شورای شهر حدود ۲۶۷ برج ممنوعه در کلان‌شهر تهران وجود دارد، گفت: این برج‌‌ها مشکوک به نواقص ناشی از خلأ ضوابط واحد بلندمرتبه‌سازی هستند.
مجتبی روشن با بیان مطلب فوق به «صما» افزود: ۲۶۷ برج ساختمان از بابت عدم رعایت ضوابط ایمنی، شهرسازی، معماری، فنی و مهندسی و… مشکوک به یک یا چند نقص خطرساز هستند. این برج‌‌ها در سال‌هایی احداث شده‌اند که عملاً برج‌سازی تا زمان ابلاغ مصوبه شورای عالی شهرسازی ممنوع بوده است.
وی با بیان این‌که آمارهای رسمی مدیریت شهری شامل شهرداری، شورای شهر و دبیرخانه شورای عالی شهرسازی و معماری کشور مشخص می‌کند این بنا‌ها در فاصله اجرای آخرین نسخه طرح تفصیلی تهران (اوایل دهه ۹۰) ساخته‌شده‌اند گفت: این بنا‌ها دقیقاً در مقطعی احداث شده‌اند که طبق بند ۱۰ از ضوابط ساخت‌وساز در متن طرح تفصیلی شهر تهران باید هر نوع مجوز برج‌سازی در ۵ سال اخیر بعد از تصویب ضوابط احداث بلندمرتبه در شورای عالی شهرسازی صادر می‌شد.
روشن با اشاره به این‌که در حال حاضر بیش‌تر ساختمان‌های کشور مملو از تجهیزات تزیینی ایمنی است، گفت: این تجهیزات به‌صورت دوره‌ای چکاپ نشده و عملاً کاربردی نبوده و صرفاً تزیینی است.
وی گفت: جدای از تجهیزات ایمنی مانند کپسول‌های حریق، شیر و شیلنگ‌های ضد حریق پدهای بالگرد بیش‌تر برج‌‌ها ناکارآمد است؛ زیرا ضوابط جدی بر احداث این بخش‌ها در نظر گرفته نشده و فقط امتیازی برای گران‌فروشی هستند.
روشن در ادامه گفت: اطلاعات تکمیلی بررسی‌های کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران نشان می‌دهد از ۹۷۸ برج تهران، ۴۰۷ برج در ردیف برج‌های بلندمرتبه طبقه‌بندی می‌شوند که از ۱۶ تا ۲۶ طبقه ارتفاع دارند. همچنین ۵۶۳ برج کم‌تر از ۱۵ طبقه (بین ۱۲ تا ۱۵ طبقه) هستند و نهایتاً ۸ برج هم در ردیف برج‌های بسیار بلند (بیش از ۳۰ طبقه) قرار دارند.
این کارشناس ساخت‌وساز در خصوص پیشگیری از ایجاد حوادث در بنا‌ها گفت: تعبیه پله‌های فرار، آسانسورهای امداد، طبقات رفوژ، بالگردهای امداد و نجات، تعبیه دستگاه‌های جنبی CDD و PRS و نهایتاً احداث پل بین برج‌‌ها در مناطق مملو از بلندمرتبه‌ها می‌تواند راهکارهای جدی برای حل معضل بلندمرتبه‌ها باشد.
وی با اشاره به این‌که پیشگیری بهتر از درمان است، درنهایت گفت: باید علاوه بر تجهیزات آگاهی و اطلاعات کافی نیز به ساکنان داده شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.