مشاور شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (ایمپاسکو)، بیان کرد: با وجود رُخنمون‌های معدنی که نشان از پتانسیل بالای کشورمان در حوزه معدن دارد، نبود تجهیزات و امکانات پیشرفته ناشی از تحریم‌ها، هزینه‌های اکتشاف را افزایش داده که در نهایت منجر به افزایش قیمت تمام شده ما نسبت به سایر کشور‌ها شده است. به […]
مشاور شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (ایمپاسکو)، بیان کرد: با وجود رُخنمون‌های معدنی که نشان از پتانسیل بالای کشورمان در حوزه معدن دارد، نبود تجهیزات و امکانات پیشرفته ناشی از تحریم‌ها، هزینه‌های اکتشاف را افزایش داده که در نهایت منجر به افزایش قیمت تمام شده ما نسبت به سایر کشور‌ها شده است. به گزارش اقتصادآنلاین، بهروز برنا؛ افزود: با توجه به اهمیت روزافزون بازار مواد معدنی و وابستگی صنایع مدرن به مواد با ارزش‌افزوده بالا، سرمایه‌گذاری در اکتشافات مواد معدنی، علی‌رغم ریسک و هزینه‌های بالا، یک ضرورت است؛ این امر نه‌تنها به توسعه بخش معدن کمک می‌کند، بلکه می‌تواند منجر به ایجاد ارزش‌افزوده و رشد اقتصادی در کشور شود. وی ادامه داد: با وجود رُخنمون‌های معدنی که نشان از پتانسیل بالای کشورمان در حوزه معدن دارد، نبود تجهیزات و امکانات پیشرفته ناشی از تحریم‌ها، هزینه‌های اکتشاف را افزایش داده که در نهایت منجر به افزایش قیمت تمام شده ما نسبت به سایر کشور‌ها شده است. برنا؛ اضافه کرد: از طرفی دیگر، بحث فرآوری و روش‌های دانش بنیان و روش‌هایی که در کشورهای مدرن انجام می‌شود دارای اهمیت است. لذا باید ارتباطات بین‌المللی به شکلی باشد که ما نیز بتوانیم در این زمینه وارد شده و موفق عمل کنیم. برنا؛ اظهار داشت: امروزه، عیار اقتصادی بسیاری از مواد معدنی به دلیل پیشرفت روش‌های فرآوری، کاهش یافته است. در گذشته، معادن شدادی ما مس‌هایی با عیار حداقل چهار درصد استخراج می‌کردند؛ یعنی برای استخراج یک ماده معدنی، وجود حداقل چهار درصد مس در آن‌‌ها ضروری بود اما اکنون، عیار اقتصادی مس به ۰٫۱۵ درصد کاهش یافته است؛ این کاهش چشمگیر نشان‌دهنده این است که دنیای امروز یک دنیای رقابتی است و باید برای ارزش‌افزوده مواد معدنی، به فرآوری و صنایع‌معدنی توجه ویژه‌ای داشته باشیم. وی تأکید کرد: با بررسی دقیق مواد معدنی به ویژه فلزات، متوجه می‌شویم که بسیاری از دپوهای باطله، حاوی مواد معدنی با ارزشی هستند که نشان می‌دهد ما هنوز نتوانستیم فرآیند بازیافت مواد معدنی را به‌طور کامل و مؤثر اجرا کنیم. وی توضیح داد: ما باید کل زنجیره ارزش یعنی چهار حلقه اکتشاف، استخراج، فرآوری و صنایع‌معدنی را در نظر بگیریم؛ به‌عنوان نمونه، در حین کار ممکن است ما یک کنسانتره تولید کنیم و قصد فروش آن را داشته باشیم، اما اگر همین کنسانتره را به یک ماده معدنی خاص یا آلیاژی تبدیل کنیم قطعاً ارزش و سودآوری بسیار بیشتری را به همراه خواهد داشت. مشاور شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (ایمپاسکو) در ادامه، گفت: ورود افراد غیرمتخصص به حوزه معدنکاری و استفاده نادرست از تجهیزات مانند بولدوزر، منجر به تخریب رگه‌های معدنی با ارزش و دفن شدن آن‌‌ها در زیر خاک می‌شود. وی اضافه کرد: در بسیاری از مناطق، در مواجه با ماده معدنی باارزش، از روشی مینیاتوری استفاده می‌کنند؛ یعنی تا حد امکان سنگ‌جوری می‌کنند و دپوهای سنگ به وجود آمده با عیارهای مختلف (کم‌عیار، متوسط عیار و پرعیار) از یکدیگر جدا شده و در نهایت پس از مخلوط‌سازی مناسب، به‌عنوان خوراک به کارخانه‌های فرآوری ارسال می‌شوند. برنا؛ با اشاره به اینکه بیشتر معادن به صورت لقمه‌خوری کار می‌کنند، افزود: شاید الان در بخش‌های مختلف اعم از آهن، سرب و روی و مس پیشرفت‌های چشمگیری داشتیم اما باید این رویکرد را در مورد سایر مواد معدنی نیز اعمال کنیم چرا که این رویکرد ناقص باعث می‌شود نتوانیم حرف اول را در عرصه اقتصاد جهانی بزنیم. وی توضیح داد: سال‌هاست که عادت به فروش خام مواد معدنی و قاچاق آن به کشورهایی مانند چین داریم همچنین در گذشته، دزدی‌های گسترده‌ای از معادن کرومیت صورت می‌گرفت و مواد معدنی به صورت غیرقانونی به دلالان و کشور چین فروخته شده بود بنابراین لازم است دولت در بخش مواد معدنی، حضور مداوم و جدی داشته باشد. برنا؛ بیان کرد: بدون حمایت دولت، پروژه‌های بزرگی مانند توسعه پلایای خوروبیابانک و بهره‌برداری از معدن تیتانیوم کهنوج رونق نمی‌گرفت لذا ذخایر تیتانیوم و فسفات منطقه سرعوی ارومیه که سال‌هاست شناسایی شده است، بدون حمایت دولت به مرحله بهره‌برداری نخواهد رسید. برنا؛ با اشاره به اینکه اکتشافات معدنی در کشور باید با سرعت بیشتری انجام شوند، توضیح داد: کُندی روند اکتشاف و بهره‌برداری از معادن باعث می‌شود کشورهای رقیب مانند عربستان، قزاقستان، تاجیکستان و ترکمنستان از ما پیشی بگیرند؛ در حال‌حاضر عربستان توجه خاصی به مواد معدنی داشته و ذخایر خوب و بالقوه‌ای را کشف کرده است. این کشور‌ها که در گذشته از نظر معدنی توسعه‌یافته نبودند اکنون با سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی دقیق، توانسته‌اند ذخایر قابل‌توجهی را کشف و بهره‌برداری کنند. وی گفت: اگرچه ایران از مزایای دسترسی به آب‌های آزاد، نفت و گاز ارزان برخوردار است، اما فقدان مدیریت یکپارچه و برنامه‌ریزی بلندمدت در حوزه معدن، باعث شده تا از این پتانسیل‌‌ها به خوبی استفاده نشود. وی تأکید کرد: به نظر من، ما در بخش‌های مرتبط با معدن دچار قصور شده‌ایم؛ در طول سال‌هایی که در وزارتخانه‌های مختلف از جمله معادن و فلزات، صنایع و معادن و وزارت صمت فعالیت داشتم، متوجه شدم که چابکی ما در زمانی که وزارتخانه مستقل معادن و فلزات داشتیم، بیشتر بود. به گفته برنا؛ برای کشوری که جزء رتبه‌های برتر معدنی در دنیاست، داشتن یک نهاد تصمیم‌گیر سریع و چابک ضروری است. مشاور شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (ایمپاسکو) ادامه داد: اگر فرضاً یک وزارتخانه منابع طبیعی داشته باشیم که مدیریت زمین در یک جا متمرکز باشد طبیعتاً بسیاری از مسائل مرتبط با منابع طبیعی و محیط‌زیست را نخواهیم داشت.
دیدگاه بسته شده است.