به بهانه روزگار سخت قشری از زنان شجاع

چرا قانون تأمین زنان ‌سرپرست خانوار به‌روزرسانی نشده است؟

مهدی یاوری- خوب که در خیابان‌ها نگاه کنی، زنانی را می‌بینی که برای به دست آوردن لقمه نانی یا تا کمر در سطل زباله خم شده‌اند یا دستشان را جلوی رهگذران دراز کرده‌اند. روزگار سختی است و گذران این روزگار با از دست دادن همسر و داشتن بچه‌های قد و نیم‌قد سخت‌تر از همیشه شده […]

مهدی یاوری- خوب که در خیابان‌ها نگاه کنی، زنانی را می‌بینی که برای به دست آوردن لقمه نانی یا تا کمر در سطل زباله خم شده‌اند یا دستشان را جلوی رهگذران دراز کرده‌اند. روزگار سختی است و گذران این روزگار با از دست دادن همسر و داشتن بچه‌های قد و نیم‌قد سخت‌تر از همیشه شده است. دیدن صحنه دست‌فروشی یک زن سر چهارراه، چه جوان چه میانسال، با اینکه تکراری است اما همچنان دردآور و ناراحت‌کننده است. اینکه یک زن، با آن همه لطافت روح مجبور شود تن به کارهایی دهد که روح لطیفش را با مشکل مواجه کند، حتماً دلیلی دارد که این دلیل، نشان‌دهنده یک زخم بزرگ است؛ یک زخم بزرگ در جامعه که باید مرهم بر آن نهاده شود. به این زنان، زنان بی‌سرپرست می‌گویند؛ واژه‌ای که خودش قطعاً توهینی به زنان عزیز این سرزمین است زیرا این زنان شجاع خودشان بعد از فوت یا جدایی از همسرشان سرپرست فرزندانشان هستند. بهتر است بگوییم زنان سرپرست خانوار، زنانی هستند که بدون حضور منظم یا حمایت یک مرد بزرگسال، سرپرستی خانواده را به‌عهده دارند. بزرگ‌‌ترین مشکل یک زن بی‌سرپرست، مشکل اقتصادی است. اکثر زنان سرپرست خانوار، از نظر اقتصادی مشکل دارند که این مشکلات بر وضعیت مسکن و تغذیه آن‌ها تأثیر مستقیم می‌گذارد. بیکاری و نداشتن شغل یکی از جنبه‌های مشکلات اقتصادی این زنان است چراکه اکثریت‌شان به علت نداشتن مهارت مناسب دارای درآمد کافی نیستند و همین عامل زندگی پرمشقت آنان را ‌رنج‌آور‌تر می‌کند. از دیگر جنبه‌های مشکلات اقتصادی این قشر را می‌توان، مربوط به مسکن دانست و همین عامل به‌عنوان دغدغه‌ای بسیار مهم در زندگی آنان تبدیل شده است، زیرا این گروه از زنان به دلیل پایین بودن درآمد، نمی‌توانند مسکن مناسبی اجاره کنند و مجبورند در مناطق نامناسب که اجاره کمتری دارند، سکونت داشته باشند که مشکلات فرهنگی خاص خود را در پی دارد یا سلامتی آن‌ها در خانه‌های غیراستاندارد مورد تهدید قرار می‌گیرد. زنان سرپرست خانوار معمولاً به دلایل مختلفی مانند فوت همسر، متارکه، طلاق، بیماری و ازکارافتادگی همسر مجبور می‌شوند مسئولیت خانواده را به‌عهده بگیرند. به‌طور دقیق‌تر، سازمان بهزیستی زنانی را که عهده‌دار تأمین معاش مادی و معنوی خود و اعضای خانوار هستند، «سرپرست خانوار» می‌داند. مطابق قانون، دولت مکلف است در راستای حمایت مالی و توانمندسازی زنان سرپرست خانوار، خدماتی به آن‌‌ها بدهد.

قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست به‌روزرسانی نشده است!

در همین رابطه، سید جواد حسینی؛ معاون وزیر و رئیس سازمان بهزیستی، در دیدار با زهرا بهروزآذر؛ معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده، با اشاره به نقش بیمه‌های اجتماعی در کمک به زنان، گفت: از آنجا که طلاق در پنج‌ساله اول زندگی مشترک بیشتر رخ می‌دهد آموزش‌های قبل و حین زندگی می‌تواند در کاهش طلاق کمک کند. حسینی؛ درخصوص محورهای همکاری مشترک سازمان بهزیستی و معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری، گفت: تصویب و اصلاح برخی قوانین مانند قانون تأمین زنان و کودکان بی‌سرپرست مصوب ۱۳۷۱ که آیین‌نامه آن از سال ۱۳۷۴ به‌روزرسانی نشده است. رئیس سازمان بهزیستی، همچنین با اشاره به موضوع حمایت از مهارت‌آموزی و ایجاد اشتغال برای زنان سرپرست خانوار و فرزندان آن‌ها از طریق شبکه تسهیل‌گران شغلی و وام‌های خوداشتغالی، گفت: موضوع فرزندخواندگی و فرآیند آن می‌تواند در همکاری مشترک بازنگری شود.